Magnum ST

From Atariki

Wersja z dnia 17:08, 13 kwi 2010 Miker (Dyskusja | wkład) ← Previous diff		Aktualna wersja Miker (Dyskusja | wkład) (uzup. i popr.)
Linia 1:		Linia 1:
-	Rozszerzenie pamięci dla [[ST|Atari ST]]. Jego montaż był stosunkowo prosty, o ile procesor znajdował się w podstawce (w większości modeli STFM). Wystarczyło wówczas wyjąć procesor a w miejsce po nim wcisnąć rozszerzenie. Procesor natomiast umieszczało się w specjalnej podstawce w Magnum ST. Nieco trudniej było w przypadku, kiedy procesor był wlutowany w płytę (montaż był wówczas nieco bardziej skomplikowany, ale również możliwy).	+	Rozszerzenie pamięci dla [[ST|Atari ST]]. Jego montaż był stosunkowo prosty, o ile procesor znajdował się w podstawce (w większości modeli STFM). Wystarczyło wówczas wyjąć procesor a w miejsce po nim włożyć rozszerzenie. Procesor natomiast umieszczało się w specjalnej podstawce w Magnum ST. Nieco trudniej było w przypadku, gdy procesor był wlutowany w płytę (montaż był wówczas nieco bardziej skomplikowany, ale również możliwy). Rozszerzenie poprawnego działania wymagało [[TOS]]a w wersji od 2.05 w górę.
-	Rozszerzenie Magnum ST polecane było zwłaszcza użytkownikom zajmującym się muzyką (MIDI) oraz DTP. Dzięki zastosowaniu specjalnych układów współpracowało z [[MMU]] i przez to komputer mógł "widzieć" pełne '''16MB''' (zamiast, jak dotąd, 4MB).	+	Magnum ST polecany był zwłaszcza użytkownikom zajmującym się muzyką (MIDI) oraz DTP. Dzięki zastosowaniu specjalnych układów współpracowało z [[MMU]] i dzięki temu komputer mógł "widzieć" pełne '''16MB''' (zamiast, jak dotąd, 4MB). {{grafl|MAGNUM_ST.jpg}}
-	{{grafl|MAGNUM_ST.jpg}}	+
	[[Kategoria: Peryferia 16/32-bit]]		[[Kategoria: Peryferia 16/32-bit]]

---

Aktualna wersja

Rozszerzenie pamięci dla Atari ST. Jego montaż był stosunkowo prosty, o ile procesor znajdował się w podstawce (w większości modeli STFM). Wystarczyło wówczas wyjąć procesor a w miejsce po nim włożyć rozszerzenie. Procesor natomiast umieszczało się w specjalnej podstawce w Magnum ST. Nieco trudniej było w przypadku, gdy procesor był wlutowany w płytę (montaż był wówczas nieco bardziej skomplikowany, ale również możliwy). Rozszerzenie poprawnego działania wymagało TOSa w wersji od 2.05 w górę.

Magnum ST polecany był zwłaszcza użytkownikom zajmującym się muzyką (MIDI) oraz DTP. Dzięki zastosowaniu specjalnych układów współpracowało z MMU i dzięki temu komputer mógł "widzieć" pełne 16MB (zamiast, jak dotąd, 4MB).