From Atariki

Wersja z dnia 19:18, 30 wrz 2014 KMK (Dyskusja | wkład) ← Previous diff		Wersja z dnia 19:27, 30 wrz 2014 Mono (Dyskusja | wkład) (jednak lini -> linii) Next diff →
Linia 1:		Linia 1:
-	[[SpartaDOS X]] jest jedynym z nielicznych DOS-ów pozwalającym przekazywać parametry do wywoływanego programu (patrz rozdział 5 [http://sdx.atari8.info/index.php?show=en_docs podręcznika programowania]). Niestety rozmiar lini poleceń ograniczony jest wewnętrznie do 64 znaków. Jeśli pisany program pozwala na użycie przełączników konfigurujących jego działanie, wtedy rychło okazać się może, że linia poleceń jest za krótka i część parametrów po prostu zostanie obcięta.	+	[[SpartaDOS X]] jest jedynym z nielicznych DOS-ów pozwalającym przekazywać parametry do wywoływanego programu (patrz rozdział 5 [http://sdx.atari8.info/index.php?show=en_docs podręcznika programowania]). Niestety rozmiar linii poleceń ograniczony jest wewnętrznie do 64 znaków. Jeśli pisany program pozwala na użycie przełączników konfigurujących jego działanie, wtedy rychło okazać się może, że linia poleceń jest za krótka i część parametrów po prostu zostanie obcięta.
	Przykładowo		Przykładowo
Linia 12:		Linia 12:
	SET SIDPLAYH=/O EVIE /A $D2C0 /R /F LINEAR		SET SIDPLAYH=/O EVIE /A $D2C0 /R /F LINEAR
-	i przetwarzać je zanim jeszcze przeprocesujemy parametry lini poleceń. Wywołanie programu może już wtedy wyglądać tak:	+	i przetwarzać je zanim jeszcze przeprocesujemy parametry linii poleceń. Wywołanie programu może już wtedy wyglądać tak:
	SIDPLAYH /V PAL /T 10:23 A:>MUSIC>SID>LAST 6		SIDPLAYH /V PAL /T 10:23 A:>MUSIC>SID>LAST 6
-	Szkopuł polega jednak na tym, że użyteczne procedury U_GETADR, U_SLASH, U_GETNUM, U_TOKEN i inne parsują wyłącznie zawartość bufora lini poleceń.	+	Szkopuł polega jednak na tym, że użyteczne procedury U_GETADR, U_SLASH, U_GETNUM, U_TOKEN i inne parsują wyłącznie zawartość bufora linii poleceń.
	Można jednak przekonać DOS-a, że przetwarza wiersz komend podczas gdy faktycznie rzeczone procedury operować będą na zawartości zmiennej środowiskowej. Aby tego dokonać należy:		Można jednak przekonać DOS-a, że przetwarza wiersz komend podczas gdy faktycznie rzeczone procedury operować będą na zawartości zmiennej środowiskowej. Aby tego dokonać należy:
-	1. Zachować zawartość bufora lini poleceń LBUF i offset aktualnie przetwarzanego parametru BUFOFF w buforze tymczasowym.	+	1. Zachować zawartość bufora linii poleceń LBUF i offset aktualnie przetwarzanego parametru BUFOFF w buforze tymczasowym.
	ldy #64		ldy #64
Linia 39:		Linia 39:
	ldx ?envad+1		ldx ?envad+1
	jsr GETENV		jsr GETENV
-	bmi ?noenv ;nie ma - należy więc odtworzyć zawartość lini poleceń (patrz p.5)	+	bmi ?noenv ;nie ma - należy więc odtworzyć zawartość linii poleceń (patrz p.5)
	?envad .dw ?env		?envad .dw ?env
Linia 57:		Linia 57:
	4. Używać do woli U_GETADR, U_SLASH i innych wraz z całym dobrodziejstwem inwentarza ustawiając wartości zmiennych programu.		4. Używać do woli U_GETADR, U_SLASH i innych wraz z całym dobrodziejstwem inwentarza ustawiając wartości zmiennych programu.
-	5. Po wszystkim odtworzyć bufor lini poleceń i indeks przetwarzanego parametru.	+	5. Po wszystkim odtworzyć bufor linii poleceń i indeks przetwarzanego parametru.
	ldy #64		ldy #64

---

Wersja z dnia 19:27, 30 wrz 2014

SpartaDOS X jest jedynym z nielicznych DOS-ów pozwalającym przekazywać parametry do wywoływanego programu (patrz rozdział 5 podręcznika programowania). Niestety rozmiar linii poleceń ograniczony jest wewnętrznie do 64 znaków. Jeśli pisany program pozwala na użycie przełączników konfigurujących jego działanie, wtedy rychło okazać się może, że linia poleceń jest za krótka i część parametrów po prostu zostanie obcięta. Przykładowo

SIDPLAYH /V PAL /O EVIE /A $D2C0 /R /F LINEAR /T 10:23 A:>MUSIC>SID>LAST 6

będzie widziane przez SDX jako

SIDPLAYH /V PAL /O EVIE /A $D2C0 /R /F LINEAR /T 10:23 A:>MUSIC>SID>

Ponieważ SDX jest też jedynym DOS-em pozwalającym na używanie zmiennych środowiskowych (patrz rozdział 7 podręcznika programowania), to problem ten można obejść definiując zmienną środowiskową, w której zostaną umieszczone często występujące parametry np.

SET SIDPLAYH=/O EVIE /A $D2C0 /R /F LINEAR

i przetwarzać je zanim jeszcze przeprocesujemy parametry linii poleceń. Wywołanie programu może już wtedy wyglądać tak:

SIDPLAYH /V PAL /T 10:23 A:>MUSIC>SID>LAST 6

Szkopuł polega jednak na tym, że użyteczne procedury U_GETADR, U_SLASH, U_GETNUM, U_TOKEN i inne parsują wyłącznie zawartość bufora linii poleceń.

Można jednak przekonać DOS-a, że przetwarza wiersz komend podczas gdy faktycznie rzeczone procedury operować będą na zawartości zmiennej środowiskowej. Aby tego dokonać należy:

1. Zachować zawartość bufora linii poleceń LBUF i offset aktualnie przetwarzanego parametru BUFOFF w buforze tymczasowym.

  ldy #64
  lda BUFOFF
  sta store,y
?copy:
  dey
  lda LBUF,y 
  sta store,y
  tya
  bne ?copy
  
store .ds 64+1

2. Pobrać zmienną środowiskową.

  lda ?envad
  ldx ?envad+1
  jsr GETENV
  bmi ?noenv   ;nie ma - należy więc odtworzyć zawartość linii poleceń (patrz p.5)
 
?envad .dw ?env
?env .db 'SIDPLAYH',$9B

3. Przepisać ją z bufora liczb zmiennoprzecinkowych (BUF580 = $580) do LBUF zerując offset przetwarzanego parametru.

  ldy #64
?copy:
  dey
  lda BUF580,y
  sta LBUF,y
  tya
  bne ?copy
  sty BUFOFF

4. Używać do woli U_GETADR, U_SLASH i innych wraz z całym dobrodziejstwem inwentarza ustawiając wartości zmiennych programu.

5. Po wszystkim odtworzyć bufor linii poleceń i indeks przetwarzanego parametru.

  ldy #64
  lda store,y
  sta BUFOFF
?copy:
  dey
  lda store,y
  sta LBUF,y 
  tya
  bne ?copy

6. Używać do woli U_GETADR, U_SLASH i reszty ale tym razem do przetworzenia parametrów przekazanych w wierszu komend.

Jak wspomniano wcześniej, zarówno zawartość zmiennej środowiskowej, jak i linii poleceń można przetwarzać tą samą procedurą.

UWAGA! Należy zwrócić uwagę, iż rozmiar zmiennej środowiskowej ograniczony jest przez rozmiar bufora poleceń również do 64 znaków (łącznie ze znakiem końca linii).

Uwagi

Podobny przykład przedstawiony został w rozdziale 18.1 podręcznika programowania.