Format AtariDOS 3
From Atariki
| Wersja z dnia 19:39, 15 kwi 2017 KMK (Dyskusja | wkład) (→Mapa alokacji plików) ← Previous diff |
Aktualna wersja KMK (Dyskusja | wkład) (→Mapa alokacji plików) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
| * Dopuszczalne wielkości sektorów: 128 bajtów | * Dopuszczalne wielkości sektorów: 128 bajtów | ||
| - | * Maksymalna pojemność filesystemu: 256 klastrów (256 kB) | + | * Maksymalna pojemność systemu plików: 254 bloki (254 KB) |
| - | * Maksymalna wielkość pliku: 64 kB | + | * Maksymalna wielkość pliku: 255 bloków (255 KB) |
| * Maksymalna liczba plików na dysku: 63 | * Maksymalna liczba plików na dysku: 63 | ||
| * Struktura katalogowa: jednopoziomowa | * Struktura katalogowa: jednopoziomowa | ||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
| == Jednostka alokacji == | == Jednostka alokacji == | ||
| - | Jednostkę alokacji stanowi osiem sektorów, czyli 1k w [[SD]] i [[ED]] (DOS 3.0 nie obsługuje nic więcej). Całkowita pojemność dyskietki w [[SD]] i [[ED]] wynosi więc odpowiednio 90 i 130 jednostek alokacji. | + | Jednostkę alokacji stanowi "blok" liczący osiem sektorów po 128 bajtów, czyli 1k w [[SD]] i [[ED]] (DOS 3.0 nie obsługuje nic więcej). Całkowita pojemność dyskietki w [[SD]] i [[ED]] wynosi więc odpowiednio 90 i 130 bloków. |
| - | Sektory ('''nie''' jednostki alokacji) 1-24 są zarezerwowane do użytku systemu, reszta dyskietki jest przeznaczona na pliki. Użycie sektorów systemowych jest następujące: | + | Sektory ('''nie''' bloki) 1-24 są zarezerwowane do użytku systemu, reszta dyskietki jest przeznaczona na pliki. Użycie sektorów systemowych jest następujące: |
| - | * sektory 1-9 zajmuje DOS | + | * sektory 1-15 zajmuje DOS |
| - | * sektory 10-15 są puste | + | |
| * sektory 16-23 zajmuje katalog | * sektory 16-23 zajmuje katalog | ||
| * sektor 24 zajmuje mapa alokacji plików | * sektor 24 zajmuje mapa alokacji plików | ||
| Linia 29: | Linia 28: | ||
| == Katalog == | == Katalog == | ||
| - | Pojedyńczy wpis katalogowy zajmuje 16 bajtów. Ponieważ katalog zajmuje 8 sektorów, na dyskietce można by było umieścić do 64 plików, gdyby nie fakt, że w pierwszym sektorze katalogu pierwszy wpis jest zajęty przez DOS. Dlatego maksymalna liczba plików na dyskietce wynosi 63. Ten wpis systemowy składa się z 14 zer, a dwa ostatnie bajty mają wartość odpowiednio $57 $A5 dla [[SD]] i $7F $A5 dla [[ED]] - jest to znacznik formatu. | + | Pojedyńczy wpis katalogowy zajmuje 16 bajtów. Ponieważ katalog zajmuje 8 sektorów, na dyskietce można by było umieścić do 64 plików, gdyby nie fakt, że w pierwszym sektorze katalogu pierwszy wpis jest zajęty przez DOS. Dlatego maksymalna liczba plików na dyskietce wynosi 63. Ten wpis systemowy składa się z 14 zer, a dwa ostatnie bajty mają wartość odpowiednio $57 $A5 dla [[SD]] i $7F $A5 dla [[ED]] - jest to znacznik formatu (w obu wypadkach pierwsza liczba oznacza całkowitą pojemność obszaru plików dyskietki liczoną w kilobajtach). |
| Strukturę pozostałych wpisów katalogu przedstawia tabelka: | Strukturę pozostałych wpisów katalogu przedstawia tabelka: | ||
| Linia 44: | Linia 43: | ||
| * bit 2 - niewykorzystany | * bit 2 - niewykorzystany | ||
| * bit 1 = 1 - plik zabezpieczony przed zapisem lub skasowaniem. | * bit 1 = 1 - plik zabezpieczony przed zapisem lub skasowaniem. | ||
| - | * bit 0 - niewykorzystany | + | * bit 0 = 1 - plik jest otwarty do zapisu |
| <p>Ogólnie status pliku istniejącego to $C0, zabezpieczonego $C2, a skasowanego $80.</p> | <p>Ogólnie status pliku istniejącego to $C0, zabezpieczonego $C2, a skasowanego $80.</p> | ||
| </td></tr> | </td></tr> | ||
| <tr><td>$01-$08</td><td><p>Nazwa pliku dopełniona spacjami.</p></td></tr> | <tr><td>$01-$08</td><td><p>Nazwa pliku dopełniona spacjami.</p></td></tr> | ||
| <tr><td>$09-$0B</td><td><p>Rozszerzenie nazwy pliku dopełnione spacjami.</p></td></tr> | <tr><td>$09-$0B</td><td><p>Rozszerzenie nazwy pliku dopełnione spacjami.</p></td></tr> | ||
| - | <tr><td>$0C</td><td><p>Liczba jednostek alokacji zajętych przez plik. Plik może zajmować maksymalnie 255 jednostek alokacji (kilobajtów).</p></td></tr> | + | <tr><td>$0C</td><td><p>Liczba bloków zajętych przez plik. Plik może zatem w teorii zajmować maksymalnie 255 bloków (kilobajtów).</p></td></tr> |
| - | <tr><td>$0D</td><td><p>Numer pierwszej jednostki alokacji zajętej przez plik. Numerowane są od zera.</p></td></tr> | + | <tr><td>$0D</td><td><p>Numer pierwszego bloku zajętego przez plik. Numerowane są od zera.</p></td></tr> |
| - | <tr><td>$0E-$0F</td><td><p>Wielkość pliku w bajtach.</p></td></tr> | + | <tr><td>$0E-$0F</td><td><p>Wskaźnik końca pliku w ostatnim bloku. W praktyce jest to 16 najmłodszych bitów całkowitej wielkości pliku liczonej w bajtach.</p></td></tr> |
| </table> | </table> | ||
| - | Plik otwarty do zapisu, lecz nie zamknięty, w ogóle nie pojawia się w katalogu. Po zamknięciu natomiast DOS przydziela każdemu plikowi - również takiemu o zerowej długości - co najmniej jedną jednostkę alokacji zaznaczywszy to odpowiednio tak w katalogu jak i mapie dysku. | + | Po zamknięciu DOS przydziela każdemu plikowi - również takiemu o zerowej długości - co najmniej jeden blok zaznaczywszy to odpowiednio tak w katalogu jak i mapie dysku. |
| == Mapa alokacji plików == | == Mapa alokacji plików == | ||
| - | Mapa alokacji plików ([[VTOC]])znajduje się w sektorze nr 24. Każdy jej bajt odpowiada jednej jednostce alokacji obszaru plików, np. bajt o offsecie $00 odpowiada pierwszej jednostce alokacji, która zajmuje sektory 25-32 (i ma numer 0). Bajty te mogą przyjmować następujące wartości: | + | Mapa alokacji plików ([[VTOC]]) znajduje się w sektorze nr 24. Każdy jej bajt odpowiada jednemu blokowi obszaru plików, np. bajt o offsecie $00 odpowiada blokowi pierwszemu, który zajmuje sektory 25-32 (i ma numer 0). Bajty te mogą przyjmować następujące wartości: |
| - | * $FD - koniec pliku (ostatnia jednostka alokacji zajęta przez plik) | + | * $80-$FC - wartości zarezerwowane |
| + | * $FD - koniec pliku (ostatni blok zajęty przez plik) | ||
| * $FE - obszar wolny | * $FE - obszar wolny | ||
| - | * $FF - obszar zarezerwowany (jednostki alokacji wadliwe, nie istniejące itp.) | + | * $FF - obszar zarezerwowany (bloki wadliwe, nie istniejące itp.) |
| - | Każda inna wartość to numer następnej jednostki alokacji zajętej przez plik. | + | Każda inna wartość to numer następnego bloku zajętego przez plik. |
| == Przykład == | == Przykład == | ||
| Linia 72: | Linia 72: | ||
| $C0 FMS_____SYS $04 $00 $A6 $0D | $C0 FMS_____SYS $04 $00 $A6 $0D | ||
| - | Dwa najstarsze bity statusu ustawione na 1 informują, że na tej pozycji katalogu jest wpis oraz że związany z nim plik nie jest skasowany. Plik ten zajmuje na dyskietce $04 jednostki alokacji począwszy od jednostki o numerze $00. Długość pliku to 3494 bajty ($0DA6). | + | Dwa najstarsze bity statusu ustawione na 1 informują, że na tej pozycji katalogu jest wpis oraz że związany z nim plik nie jest skasowany. Plik ten zajmuje na dyskietce $04 bloki począwszy od bloku o numerze $00. Długość pliku to 3494 bajty ($0DA6) i tyleż wynosi "wskaźnik EOF". |
| * W mapie alokacji plików jednostka alokacji nr 0 to bajt o takimże offsecie ($00). Widzimy tam, co następuje: | * W mapie alokacji plików jednostka alokacji nr 0 to bajt o takimże offsecie ($00). Widzimy tam, co następuje: | ||
| Linia 79: | Linia 79: | ||
| Wartości: $01 $02 $03 $FD | Wartości: $01 $02 $03 $FD | ||
| - | Plik zajmuje jednostki alokacji o kolejnych numerach 0, 1, 2 i 3. Ilość bajtów znajdujących się w ostatnim sektorze (422) może być łatwo wyliczona z całkowitej wielkości pliku podanej w katalogu. | + | Plik zajmuje bloki o kolejnych numerach 0, 1, 2 i 3. Liczba bajtów znajdujących się w ostatnim bloku może być łatwo wyliczona ze "wskaźnika EOF" znajdującego się w katalogu. |
| - | Ogólnie format DOS 3.0 przypomina w założeniach [[format AtariDOS 4]]. | + | Ogólnie format DOS 3.0 przypomina w założeniach [[format AtariDOS 4]]. |
| == Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
Aktualna wersja
Format dyskietki zastosowany w DOS 3.0 i przeznaczony do użycia ze stacją 1050.
Spis treści |
Cechy ogólne
- Dopuszczalne wielkości sektorów: 128 bajtów
- Maksymalna pojemność systemu plików: 254 bloki (254 KB)
- Maksymalna wielkość pliku: 255 bloków (255 KB)
- Maksymalna liczba plików na dysku: 63
- Struktura katalogowa: jednopoziomowa
- Maksymalna liczba plików w katalogu: 63
- Wielkość wpisu w katalogu: 16 bajtów
- Nazwa pliku: 8+3
- Metoda linkowania plików: globalna mapa alokacji plików
- Metoda alokacji sektorów: globalna mapa alokacji plików
Jednostka alokacji
Jednostkę alokacji stanowi "blok" liczący osiem sektorów po 128 bajtów, czyli 1k w SD i ED (DOS 3.0 nie obsługuje nic więcej). Całkowita pojemność dyskietki w SD i ED wynosi więc odpowiednio 90 i 130 bloków.
Sektory (nie bloki) 1-24 są zarezerwowane do użytku systemu, reszta dyskietki jest przeznaczona na pliki. Użycie sektorów systemowych jest następujące:
- sektory 1-15 zajmuje DOS
- sektory 16-23 zajmuje katalog
- sektor 24 zajmuje mapa alokacji plików
Na pliki więc przeznaczone jest 87k w SD lub 127k w ED.
Katalog
Pojedyńczy wpis katalogowy zajmuje 16 bajtów. Ponieważ katalog zajmuje 8 sektorów, na dyskietce można by było umieścić do 64 plików, gdyby nie fakt, że w pierwszym sektorze katalogu pierwszy wpis jest zajęty przez DOS. Dlatego maksymalna liczba plików na dyskietce wynosi 63. Ten wpis systemowy składa się z 14 zer, a dwa ostatnie bajty mają wartość odpowiednio $57 $A5 dla SD i $7F $A5 dla ED - jest to znacznik formatu (w obu wypadkach pierwsza liczba oznacza całkowitą pojemność obszaru plików dyskietki liczoną w kilobajtach).
Strukturę pozostałych wpisów katalogu przedstawia tabelka:
| Offset | Opis |
| $00 |
Bajt statusu:
Ogólnie status pliku istniejącego to $C0, zabezpieczonego $C2, a skasowanego $80. |
| $01-$08 | Nazwa pliku dopełniona spacjami. |
| $09-$0B | Rozszerzenie nazwy pliku dopełnione spacjami. |
| $0C | Liczba bloków zajętych przez plik. Plik może zatem w teorii zajmować maksymalnie 255 bloków (kilobajtów). |
| $0D | Numer pierwszego bloku zajętego przez plik. Numerowane są od zera. |
| $0E-$0F | Wskaźnik końca pliku w ostatnim bloku. W praktyce jest to 16 najmłodszych bitów całkowitej wielkości pliku liczonej w bajtach. |
Po zamknięciu DOS przydziela każdemu plikowi - również takiemu o zerowej długości - co najmniej jeden blok zaznaczywszy to odpowiednio tak w katalogu jak i mapie dysku.
Mapa alokacji plików
Mapa alokacji plików (VTOC) znajduje się w sektorze nr 24. Każdy jej bajt odpowiada jednemu blokowi obszaru plików, np. bajt o offsecie $00 odpowiada blokowi pierwszemu, który zajmuje sektory 25-32 (i ma numer 0). Bajty te mogą przyjmować następujące wartości:
- $80-$FC - wartości zarezerwowane
- $FD - koniec pliku (ostatni blok zajęty przez plik)
- $FE - obszar wolny
- $FF - obszar zarezerwowany (bloki wadliwe, nie istniejące itp.)
Każda inna wartość to numer następnego bloku zajętego przez plik.
Przykład
- Wpis katalogowy pliku FMS.SYS wygląda następująco:
$C0 FMS_____SYS $04 $00 $A6 $0D
Dwa najstarsze bity statusu ustawione na 1 informują, że na tej pozycji katalogu jest wpis oraz że związany z nim plik nie jest skasowany. Plik ten zajmuje na dyskietce $04 bloki począwszy od bloku o numerze $00. Długość pliku to 3494 bajty ($0DA6) i tyleż wynosi "wskaźnik EOF".
- W mapie alokacji plików jednostka alokacji nr 0 to bajt o takimże offsecie ($00). Widzimy tam, co następuje:
Offsety: $00 $01 $02 $03 Wartości: $01 $02 $03 $FD
Plik zajmuje bloki o kolejnych numerach 0, 1, 2 i 3. Liczba bajtów znajdujących się w ostatnim bloku może być łatwo wyliczona ze "wskaźnika EOF" znajdującego się w katalogu.
Ogólnie format DOS 3.0 przypomina w założeniach format AtariDOS 4.
