Speedy 1050
From Atariki
| Wersja z dnia 22:35, 24 sie 2023 KMK (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Wersja z dnia 08:37, 7 wrz 2023 Seban (Dyskusja | wkład) (+"więcej nieistotnych treści" -SDU -stub) Next diff → |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | {{SDU}} | ||
| Niemiecki [[Systemy_Turbo|system turbo]] przeznaczony dla stacji dysków Atari [[1050]]. Opracowany i sprzedawany był przez [[Compy-Shop]], a autorami systemu są [[Erwin Reuß]], [[Peter Bee]] oraz [[Reinhard Wilde]]. | Niemiecki [[Systemy_Turbo|system turbo]] przeznaczony dla stacji dysków Atari [[1050]]. Opracowany i sprzedawany był przez [[Compy-Shop]], a autorami systemu są [[Erwin Reuß]], [[Peter Bee]] oraz [[Reinhard Wilde]]. | ||
| + | |||
| + | == Hardware == | ||
| + | |||
| + | Speedy 1050 był rozszerzeniem sprzętowym montowanym wewnątrz stacji dysków. Przeróbka zawierała na pokładzie procesor 65C02/65SC02, 8kB lub 16kB pamięć EPROM (w zależności od wersji systemu/oprogramowania) oraz 8kB statycznej pamięci RAM, oraz kilka układów scalonych (TTL) pracujących jako dodatkowa logika pomagająca zorganizować przestrzeń adresową po wymianie 6507 znajdującego się oryginalnie w stacji 1050. Speedy występował w dwóch wersjach, pełnej wersji nazwanej po prostu "Speedy 1050", oraz wersji Mini-Speedy. Wersje różniły się tym że wersja "mini" nie posiadała wyświetlacza na którym to można było odczytać pozycję głowicy (nr ścieżki), wykrytą gęstość czy też kod błędu. | ||
| + | |||
| + | == Możliwości systemu == | ||
| + | |||
| + | Speedy 1050 posiadał bardzo rozbudowane możliwości. Podstawową funkcjonalnością którą zapewniał system było między innymi zapewnienie tzw. "buforowania ścieżek", możliwość czterokrotnego powiększenia prędości transmisji szeregowej (ze standardowego 19200bps do 76800bps). Do obsługi szybkiego SIO używany był protokół [[UltraSpeed]]. Speedy dodawał również obsługę tzw. "gęstości podwójnej" [[Formaty_dyskietek#DD|Double Density]]. Dodatkowo możliwe było formatowanie dyskietek z innym [[Przeplot|przeplotem]], tak aby podczas odczytu w trybie UltraSpeed, z wyłączonym buforowaniem ścieżek możliwy był szybszy odczyt sektorów z danej ścieżki. | ||
| + | |||
| + | Speedy potrafił jednak o wiele więcej, system dawał właście nieograniczone możliwości sterowania napędem i bardzo bogaty zestaw komend, łącznie z przesyłaniem i wykonywaniem kodu "własnego kodu" na CPU znajdującym się w stacji dysków. Stacja stawała się w pełni programowalna, a producent dostarczał pełną dokumentację techniczną wraz ze szczegółowym opisem poszczególnych komend, oraz przykładami ich użycia. Speedy ze swoją elastycznością i bogatymi możliwościami umożliwiał zarówno tworzenie jak i kopiowanie większości zabezpieczeń znanych w czasach w których powstał system. Wśród komend dostępnych dla zaawansowanego użytkownika stacji znajdowały się również takie które umożliwiały bezpośrednie sterowanie wbudowanym w stację kontrolerem WD2793, co skutkowała możliwością wysłania rozkazów typu "odczytaj całą ścieżkę". | ||
| + | |||
| + | == Ciekawostki == | ||
| + | |||
| + | Według relacji autorów systemu, powstał on ponieważ gdy próbowali oni nawiązać współpracę z firmą Happy Computers Inc. (producent Happy Warp) okazało się iż ze względu na obawy producenta o to że jego rozwiązanie będzie klonowane, nie uzyskali oni potrzebnych informacji i żadne argumenty nie były w stanie przekonać producenta do udzielenia potrzebnego wsparcia, co spowodowało że postanowili oni stworzyć własny system rozszerzający możliwości stacji dysków 1050. Jak się okazało była to bardzo rozsądna decyzja, bo dzięki niej powstał bardzo rozbudowany i zaawansowany system z bogata dokumentacją i przykładami, co umożliwiało każdemu zainteresowanemu stworzenie oprogramowania wspierającego możliwości stacji dysków. | ||
| + | |||
| + | Po latach Speedy 1050 doczekał się wielkiego powrotu pod postacią projektu "[[Mega Speedy]]", który to został zgłoszony do konkursu [[ABBUC]] "Atari Hardware Contest" w 2014, zajmując drugie miejsce. | ||
| + | |||
| + | == Zobacz także == | ||
| Bardziej szczegółowe informacje dotyczące tegoż systemu są dostępne tutaj (niestety większość informacji w języku niemieckim): | Bardziej szczegółowe informacje dotyczące tegoż systemu są dostępne tutaj (niestety większość informacji w języku niemieckim): | ||
| Linia 7: | Linia 24: | ||
| *[https://www.strotmann.de/~cas/Infothek/SpeedySystem/SpeedySystem.pdf Das SPEEDY-1050-System] | *[https://www.strotmann.de/~cas/Infothek/SpeedySystem/SpeedySystem.pdf Das SPEEDY-1050-System] | ||
| - | {{stub}} | + | [[Kategoria:Peryferia 8-bit]] |
| + | [[Kategoria:Rozszerzenia]] | ||
Wersja z dnia 08:37, 7 wrz 2023
Niemiecki system turbo przeznaczony dla stacji dysków Atari 1050. Opracowany i sprzedawany był przez Compy-Shop, a autorami systemu są Erwin Reuß, Peter Bee oraz Reinhard Wilde.
Spis treści |
Hardware
Speedy 1050 był rozszerzeniem sprzętowym montowanym wewnątrz stacji dysków. Przeróbka zawierała na pokładzie procesor 65C02/65SC02, 8kB lub 16kB pamięć EPROM (w zależności od wersji systemu/oprogramowania) oraz 8kB statycznej pamięci RAM, oraz kilka układów scalonych (TTL) pracujących jako dodatkowa logika pomagająca zorganizować przestrzeń adresową po wymianie 6507 znajdującego się oryginalnie w stacji 1050. Speedy występował w dwóch wersjach, pełnej wersji nazwanej po prostu "Speedy 1050", oraz wersji Mini-Speedy. Wersje różniły się tym że wersja "mini" nie posiadała wyświetlacza na którym to można było odczytać pozycję głowicy (nr ścieżki), wykrytą gęstość czy też kod błędu.
Możliwości systemu
Speedy 1050 posiadał bardzo rozbudowane możliwości. Podstawową funkcjonalnością którą zapewniał system było między innymi zapewnienie tzw. "buforowania ścieżek", możliwość czterokrotnego powiększenia prędości transmisji szeregowej (ze standardowego 19200bps do 76800bps). Do obsługi szybkiego SIO używany był protokół UltraSpeed. Speedy dodawał również obsługę tzw. "gęstości podwójnej" Double Density. Dodatkowo możliwe było formatowanie dyskietek z innym przeplotem, tak aby podczas odczytu w trybie UltraSpeed, z wyłączonym buforowaniem ścieżek możliwy był szybszy odczyt sektorów z danej ścieżki.
Speedy potrafił jednak o wiele więcej, system dawał właście nieograniczone możliwości sterowania napędem i bardzo bogaty zestaw komend, łącznie z przesyłaniem i wykonywaniem kodu "własnego kodu" na CPU znajdującym się w stacji dysków. Stacja stawała się w pełni programowalna, a producent dostarczał pełną dokumentację techniczną wraz ze szczegółowym opisem poszczególnych komend, oraz przykładami ich użycia. Speedy ze swoją elastycznością i bogatymi możliwościami umożliwiał zarówno tworzenie jak i kopiowanie większości zabezpieczeń znanych w czasach w których powstał system. Wśród komend dostępnych dla zaawansowanego użytkownika stacji znajdowały się również takie które umożliwiały bezpośrednie sterowanie wbudowanym w stację kontrolerem WD2793, co skutkowała możliwością wysłania rozkazów typu "odczytaj całą ścieżkę".
Ciekawostki
Według relacji autorów systemu, powstał on ponieważ gdy próbowali oni nawiązać współpracę z firmą Happy Computers Inc. (producent Happy Warp) okazało się iż ze względu na obawy producenta o to że jego rozwiązanie będzie klonowane, nie uzyskali oni potrzebnych informacji i żadne argumenty nie były w stanie przekonać producenta do udzielenia potrzebnego wsparcia, co spowodowało że postanowili oni stworzyć własny system rozszerzający możliwości stacji dysków 1050. Jak się okazało była to bardzo rozsądna decyzja, bo dzięki niej powstał bardzo rozbudowany i zaawansowany system z bogata dokumentacją i przykładami, co umożliwiało każdemu zainteresowanemu stworzenie oprogramowania wspierającego możliwości stacji dysków.
Po latach Speedy 1050 doczekał się wielkiego powrotu pod postacią projektu "Mega Speedy", który to został zgłoszony do konkursu ABBUC "Atari Hardware Contest" w 2014, zajmując drugie miejsce.
Zobacz także
Bardziej szczegółowe informacje dotyczące tegoż systemu są dostępne tutaj (niestety większość informacji w języku niemieckim):
