KMK/JŻ IDE

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 11:35, 3 mar 2005
KMK (Dyskusja | wkład)

← Previous diff
Wersja z dnia 11:35, 3 mar 2005
KMK (Dyskusja | wkład)

Next diff →
Linia 1: Linia 1:
-Interfejs IDE, znany także jako "KMK/JŻ". Opracowany w roku 1995 przez [[Jacek Żuk|Jacka Żuka]] (hardware) oraz [[KMK}] (software) interfejs równoległy przeznaczony do podłączania napędów IDE/AT-BUS do komputerów serii XE.+Interfejs IDE, znany także jako "KMK/JŻ". Opracowany w roku 1995 przez [[Jacek Żuk|Jacka Żuka]] (hardware) oraz [[KMK]] (software) interfejs równoległy przeznaczony do podłączania napędów IDE/AT-BUS do komputerów serii XE.
Interfejs wykorzystuje istniejący w systemie operacyjnym mechanizm pozwalający na podłączanie w standardowy, zdefiniowany przez Atari sposób urządzeń równoległych tak, by zostały automatycznie zainicjowane po włączeniu zasilania komputera (rodzaj tzw. plug-n-play). W związku z tym zastosowanie interfejsu nie wymaga w żaden sposób ingerencji w kod systemu operacyjnego. Interfejs wykorzystuje istniejący w systemie operacyjnym mechanizm pozwalający na podłączanie w standardowy, zdefiniowany przez Atari sposób urządzeń równoległych tak, by zostały automatycznie zainicjowane po włączeniu zasilania komputera (rodzaj tzw. plug-n-play). W związku z tym zastosowanie interfejsu nie wymaga w żaden sposób ingerencji w kod systemu operacyjnego.

Wersja z dnia 11:35, 3 mar 2005

Interfejs IDE, znany także jako "KMK/JŻ". Opracowany w roku 1995 przez Jacka Żuka (hardware) oraz KMK (software) interfejs równoległy przeznaczony do podłączania napędów IDE/AT-BUS do komputerów serii XE.

Interfejs wykorzystuje istniejący w systemie operacyjnym mechanizm pozwalający na podłączanie w standardowy, zdefiniowany przez Atari sposób urządzeń równoległych tak, by zostały automatycznie zainicjowane po włączeniu zasilania komputera (rodzaj tzw. plug-n-play). W związku z tym zastosowanie interfejsu nie wymaga w żaden sposób ingerencji w kod systemu operacyjnego.

Wewnętrzne oprogramowanie interfejsu pozwala na zaadresowanie dysków o pojemności do 8 GB (16777216 sektorów po 512 bajtów). Dysk można podzielić na 16 partycji o łącznej pojemności 8 GB (może to być 1 partycja o rozmiarze 8 GB). Jednak, ponieważ DOS-y normalnie nie pracują z sektorem o wielkości 512 bajtów, sterownik interfejsu ma dwa tyrby pracy:

  • tryb "rzeczywisty", w którym transmitowane są sektory 512-bajtowe
  • tryb "emulacji", w którym 1 sektor 512-bajtowy wykorzystywany jest do zapisania dwóch sektorów 256-bajtowych

Tryb emulacji charakteryzuje się mniejszą szybkością operacji I/O niz tryb rzeczywisty - różnica jest szczególnie drastyczna przy zapisie.

Oprogramowanie interfejsu pozwala na start systemu z dowolnej partycji, co jest teoretycznie niemożliwe w XL OS. Sterownik interfejsu ucieka się w związku z tym do pewnego triku, który zapobiega przestawieniu numeru dysku startowego na D1:.

Interfejs współpracuje ze wszystkimi znanymi (autorom) modelami twardych dysków oraz z kartami CF.

Personal tools