UM Turbo
From Atariki
Wersja z dnia 13:13, 18 lip 2022
System turbo turbo przeznaczony dla magnetofonów "firmowych" Atari, opracowany i montowany przez firmę Unerring Masters z Łodzi, popularny i szeroko rozpowszechniony w tymże regionie. Jak wiele systemów turbo przeznaczonych dla magnetofonów, system bazował na modulacji szerokości impulsu (tzw. PWM). Format zapisu danych (długości impulsów kodujących poszczególne stany) inspirowany był na Atari Super Turbo (AST) i pomimo odmiennej konstrukcji sprzętowej płytki interfejsu bez problemów można używać z narzędziami i programami przeznaczonymi dla systemów AST oraz Atari Turbo Tape (ATT). Nawet sam producent dostarczał Cartridge z oprogramowaniem zawierającym loadery dla systemów AST i ATT.
Technikalia
System posiadał również swój format zapisu danych i obsługujący ten format loader. Loader systemu UM potrafił ładować binarne pliki w formacie DOS, jednak plik poddawany konwersji na ten format danych musiał zawierać segment RUN który jednoznacznie wskazywał miejsce uruchomienia wczytanego pliku. Dane poszczególnych segmentów wchodzących w skład pliku były ładowane jako jeden ciągły blok danych, oczywiście wczytywany plik mógł zawierać segmenty INIT, które były uruchamiane podczas wczytywania, jednak po takim segmencie generowany nowy segment danych.
Suma kontrolna poszczególnych bloków była liczona poprzez wykonanie operacji logicznej EOR na wszystkich bajtach bloku, co było dość nieszczęśliwym pomysłem, bowiem skuteczność wykrywania przekłamań danych (szczególnie przy blokach o dużej długości) jest niewielka. Można przypuszczać iż takie sprawdzanie poprawności odczytanych danych było wybrane celowo, aby szansa wczytania nawet przekłamanych danych była większa, istniała przecież szansa że przekłamania nastąpią w mało wrażliwych miejscach programu (np. przekłamane zostaną dane reprezentujące grafikę). Użytkownik żył zatem w przekonaniu iż wszystko zostało wczytane poprawnie, mimo przekłamań które mogły nastąpić podczas niepoprawnego wczytania programu. Oczywiście autorzy rozwiązania mogli wybrać inny sposób liczenia sumy kontrolnej (np. używając chociażby sumy modulo 256, której obliczanie nie byłoby znacząco wolniejsze) jednak z jakiegoś powodu wybrane zostało właśnie rozwiązanie bazujące na EOR (być może własnie dlatego że takie rozwiązanie było stosowane również w przypadku AST).
Zobacz też
Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.
