Format AtariDOS 3
From Atariki
Format dyskietki zastosowany w DOS 3.0 i przeznaczony do użycia ze stacją 1050.
Spis treści |
Cechy ogólne
- Dopuszczalne wielkości sektorów: 128 i 256 bajtów
- Maksymalna pojemność filesystemu: 254 klastry (254 KB)
- Maksymalna wielkość pliku: 255 klastrów (255 KB)
- Maksymalna liczba plików na dysku: 63
- Struktura katalogowa: jednopoziomowa
- Maksymalna liczba plików w katalogu: 63
- Wielkość wpisu w katalogu: 16 bajtów
- Nazwa pliku: 8+3
- Metoda linkowania plików: globalna mapa alokacji plików
- Metoda alokacji sektorów: globalna mapa alokacji plików
Jednostka alokacji
Jednostkę alokacji stanowi osiem sektorów, czyli 1k w SD i ED (DOS 3.0 nie obsługuje nic więcej). Całkowita pojemność dyskietki w SD i ED wynosi więc odpowiednio 90 i 130 jednostek alokacji.
Sektory (nie jednostki alokacji) 1-24 są zarezerwowane do użytku systemu, reszta dyskietki jest przeznaczona na pliki. Użycie sektorów systemowych jest następujące:
- sektory 1-9 zajmuje DOS
- sektory 10-15 są puste
- sektory 16-23 zajmuje katalog
- sektor 24 zajmuje mapa alokacji plików
Na pliki więc przeznaczone jest 87k w SD lub 127k w ED.
Katalog
Pojedyńczy wpis katalogowy zajmuje 16 bajtów. Ponieważ katalog zajmuje 8 sektorów, na dyskietce można by było umieścić do 64 plików, gdyby nie fakt, że w pierwszym sektorze katalogu pierwszy wpis jest zajęty przez DOS. Dlatego maksymalna liczba plików na dyskietce wynosi 63. Ten wpis systemowy składa się z 14 zer, a dwa ostatnie bajty mają wartość odpowiednio $57 $A5 dla SD i $7F $A5 dla ED - jest to znacznik formatu (w obu wypadkach pierwsza liczba oznacza całkowitą pojemność obszaru plików dyskietki liczoną w kilobajtach).
Strukturę pozostałych wpisów katalogu przedstawia tabelka:
Offset | Opis |
$00 |
Bajt statusu:
Ogólnie status pliku istniejącego to $C0, zabezpieczonego $C2, a skasowanego $80. |
$01-$08 | Nazwa pliku dopełniona spacjami. |
$09-$0B | Rozszerzenie nazwy pliku dopełnione spacjami. |
$0C | Liczba jednostek alokacji zajętych przez plik. Plik może zatem w teorii zajmować maksymalnie 255 jednostek alokacji (kilobajtów). |
$0D | Numer pierwszej jednostki alokacji zajętej przez plik. Numerowane są od zera. |
$0E-$0F | Wielkość pliku w bajtach. To pole ogranicza maksymalną wielkość pliku do 65535 bajtów. |
Plik otwarty do zapisu, lecz nie zamknięty, w ogóle nie pojawia się w katalogu. Po zamknięciu natomiast DOS przydziela każdemu plikowi - również takiemu o zerowej długości - co najmniej jedną jednostkę alokacji zaznaczywszy to odpowiednio tak w katalogu jak i mapie dysku.
Mapa alokacji plików
Mapa alokacji plików (VTOC) znajduje się w sektorze nr 24. Każdy jej bajt odpowiada jednej jednostce alokacji obszaru plików, np. bajt o offsecie $00 odpowiada pierwszej jednostce alokacji, która zajmuje sektory 25-32 (i ma numer 0). Bajty te mogą przyjmować następujące wartości:
- $FD - koniec pliku (ostatnia jednostka alokacji zajęta przez plik)
- $FE - obszar wolny
- $FF - obszar zarezerwowany (jednostki alokacji wadliwe, nie istniejące itp.)
Każda inna wartość to numer następnej jednostki alokacji zajętej przez plik.
Przykład
- Wpis katalogowy pliku FMS.SYS wygląda następująco:
$C0 FMS_____SYS $04 $00 $A6 $0D
Dwa najstarsze bity statusu ustawione na 1 informują, że na tej pozycji katalogu jest wpis oraz że związany z nim plik nie jest skasowany. Plik ten zajmuje na dyskietce $04 jednostki alokacji począwszy od jednostki o numerze $00. Długość pliku to 3494 bajty ($0DA6).
- W mapie alokacji plików jednostka alokacji nr 0 to bajt o takimże offsecie ($00). Widzimy tam, co następuje:
Offsety: $00 $01 $02 $03 Wartości: $01 $02 $03 $FD
Plik zajmuje jednostki alokacji o kolejnych numerach 0, 1, 2 i 3. Ilość bajtów znajdujących się w ostatnim sektorze (422) może być łatwo wyliczona z całkowitej wielkości pliku podanej w katalogu.
Ogólnie format DOS 3.0 przypomina w założeniach format AtariDOS 4.