Format AtariDOS 3
From Atariki
Format dyskietki zastosowany w DOS 3.0 i przeznaczony do użycia ze stacją 1050.
Spis treści |
Cechy ogólne
- Dopuszczalne wielkości sektorów: 128 bajtów
- Maksymalna pojemność systemu plików: 254 bloki (254 KB)
- Maksymalna wielkość pliku: 255 bloków (255 KB)
- Maksymalna liczba plików na dysku: 63
- Struktura katalogowa: jednopoziomowa
- Maksymalna liczba plików w katalogu: 63
- Wielkość wpisu w katalogu: 16 bajtów
- Nazwa pliku: 8+3
- Metoda linkowania plików: globalna mapa alokacji plików
- Metoda alokacji sektorów: globalna mapa alokacji plików
Jednostka alokacji
Jednostkę alokacji stanowi "blok" liczący osiem sektorów po 128 bajtów, czyli 1k w SD i ED (DOS 3.0 nie obsługuje nic więcej). Całkowita pojemność dyskietki w SD i ED wynosi więc odpowiednio 90 i 130 bloków.
Sektory (nie bloki) 1-24 są zarezerwowane do użytku systemu, reszta dyskietki jest przeznaczona na pliki. Użycie sektorów systemowych jest następujące:
- sektory 1-15 zajmuje DOS
- sektory 16-23 zajmuje katalog
- sektor 24 zajmuje mapa alokacji plików
Na pliki więc przeznaczone jest 87k w SD lub 127k w ED.
Katalog
Pojedyńczy wpis katalogowy zajmuje 16 bajtów. Ponieważ katalog zajmuje 8 sektorów, na dyskietce można by było umieścić do 64 plików, gdyby nie fakt, że w pierwszym sektorze katalogu pierwszy wpis jest zajęty przez DOS. Dlatego maksymalna liczba plików na dyskietce wynosi 63. Ten wpis systemowy składa się z 14 zer, a dwa ostatnie bajty mają wartość odpowiednio $57 $A5 dla SD i $7F $A5 dla ED - jest to znacznik formatu (w obu wypadkach pierwsza liczba oznacza całkowitą pojemność obszaru plików dyskietki liczoną w kilobajtach).
Strukturę pozostałych wpisów katalogu przedstawia tabelka:
| Offset | Opis |
| $00 |
Bajt statusu:
Ogólnie status pliku istniejącego to $C0, zabezpieczonego $C2, a skasowanego $80. |
| $01-$08 | Nazwa pliku dopełniona spacjami. |
| $09-$0B | Rozszerzenie nazwy pliku dopełnione spacjami. |
| $0C | Liczba bloków zajętych przez plik. Plik może zatem w teorii zajmować maksymalnie 255 bloków (kilobajtów). |
| $0D | Numer pierwszego bloku zajętego przez plik. Numerowane są od zera. |
| $0E-$0F | Wskaźnik końca pliku w ostatnim bloku. W praktyce jest to 16 najmłodszych bitów całkowitej wielkości pliku liczonej w bajtach. |
Po zamknięciu DOS przydziela każdemu plikowi - również takiemu o zerowej długości - co najmniej jeden blok zaznaczywszy to odpowiednio tak w katalogu jak i mapie dysku.
Mapa alokacji plików
Mapa alokacji plików (VTOC) znajduje się w sektorze nr 24. Każdy jej bajt odpowiada jednemu blokowi obszaru plików, np. bajt o offsecie $00 odpowiada blokowi pierwszemu, który zajmuje sektory 25-32 (i ma numer 0). Bajty te mogą przyjmować następujące wartości:
- $80-$FC - wartości zarezerwowane
- $FD - koniec pliku (ostatni blok zajęty przez plik)
- $FE - obszar wolny
- $FF - obszar zarezerwowany (bloki wadliwe, nie istniejące itp.)
Każda inna wartość to numer następnego bloku zajętego przez plik.
Przykład
- Wpis katalogowy pliku FMS.SYS wygląda następująco:
$C0 FMS_____SYS $04 $00 $A6 $0D
Dwa najstarsze bity statusu ustawione na 1 informują, że na tej pozycji katalogu jest wpis oraz że związany z nim plik nie jest skasowany. Plik ten zajmuje na dyskietce $04 bloki począwszy od bloku o numerze $00. Długość pliku to 3494 bajty ($0DA6) i tyleż wynosi "wskaźnik EOF".
- W mapie alokacji plików jednostka alokacji nr 0 to bajt o takimże offsecie ($00). Widzimy tam, co następuje:
Offsety: $00 $01 $02 $03 Wartości: $01 $02 $03 $FD
Plik zajmuje bloki o kolejnych numerach 0, 1, 2 i 3. Liczba bajtów znajdujących się w ostatnim bloku może być łatwo wyliczona ze "wskaźnika EOF" znajdującego się w katalogu.
Ogólnie format DOS 3.0 przypomina w założeniach format AtariDOS 4.
