DOS 2.0

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 09:33, 30 sie 2009
KMK (Dyskusja | wkład)
(Zobacz też - link fix)
← Previous diff
Wersja z dnia 11:19, 9 lut 2010
KMK (Dyskusja | wkład)

Next diff →
Linia 1: Linia 1:
-Drugi (po [[DOS 1.0]]) [[DOS]] wydany dla ośmiobitowych Atari. Zaprogramowany przez [[OSS]], głównym autorem jest Bill Wilkinson. Do chwili wydania [[DOS 2.5]] był najszerzej używanym DOS-em, narzucił też obowiązujący do dziś [[Format AtariDOS 2|standard w zakresie formatu dyskietki]].+Drugi (po [[DOS 1.0]]) [[DOS]] wydany dla ośmiobitowych Atari. Zaprogramowany przez [[OSS]], głównym autorem jest [[Bill Wilkinson]]. Do chwili wydania [[DOS 2.5]] był najszerzej używanym DOS-em, narzucił też obowiązujący do dziś [[Format AtariDOS 2|standard w zakresie formatu dyskietki]].
W porównaniu do DOS 1.0, DOS 2.0 nie jest w całości rezydentny, ale dzieli się na dwie części: rezydentny DOS (DOS.SYS) oraz nierezydentną powłokę (DUP.SYS). Wydzielenie powłoki pozwoliło na zaoszczędzenie paru kilobajtów RAM-u, ale z kolei jej załadowanie w momencie, kiedy jest potrzebna, powoduje zniszczenie zawartości odpowiedniego obszaru pamięci. Przy pracy w [[Atari BASIC]]-u skutkuje to skasowaniem programu BASIC-a po wywołaniu DOS-u. Żeby temu zapobiec, w DOS 2.0 wbudowano mechanizm obsługi pliku MEM.SAV, w którym automatycznie zapisywana jest zawartość części pamięci. Po zakończeniu pracy z DUP.SYS i powrocie do BASIC-a DOS - również automatycznie - odczytuje MEM.SAV przywracając stan RAM-u sprzed wczytania powłoki. W porównaniu do DOS 1.0, DOS 2.0 nie jest w całości rezydentny, ale dzieli się na dwie części: rezydentny DOS (DOS.SYS) oraz nierezydentną powłokę (DUP.SYS). Wydzielenie powłoki pozwoliło na zaoszczędzenie paru kilobajtów RAM-u, ale z kolei jej załadowanie w momencie, kiedy jest potrzebna, powoduje zniszczenie zawartości odpowiedniego obszaru pamięci. Przy pracy w [[Atari BASIC]]-u skutkuje to skasowaniem programu BASIC-a po wywołaniu DOS-u. Żeby temu zapobiec, w DOS 2.0 wbudowano mechanizm obsługi pliku MEM.SAV, w którym automatycznie zapisywana jest zawartość części pamięci. Po zakończeniu pracy z DUP.SYS i powrocie do BASIC-a DOS - również automatycznie - odczytuje MEM.SAV przywracając stan RAM-u sprzed wczytania powłoki.

Wersja z dnia 11:19, 9 lut 2010

Drugi (po DOS 1.0) DOS wydany dla ośmiobitowych Atari. Zaprogramowany przez OSS, głównym autorem jest Bill Wilkinson. Do chwili wydania DOS 2.5 był najszerzej używanym DOS-em, narzucił też obowiązujący do dziś standard w zakresie formatu dyskietki.

W porównaniu do DOS 1.0, DOS 2.0 nie jest w całości rezydentny, ale dzieli się na dwie części: rezydentny DOS (DOS.SYS) oraz nierezydentną powłokę (DUP.SYS). Wydzielenie powłoki pozwoliło na zaoszczędzenie paru kilobajtów RAM-u, ale z kolei jej załadowanie w momencie, kiedy jest potrzebna, powoduje zniszczenie zawartości odpowiedniego obszaru pamięci. Przy pracy w Atari BASIC-u skutkuje to skasowaniem programu BASIC-a po wywołaniu DOS-u. Żeby temu zapobiec, w DOS 2.0 wbudowano mechanizm obsługi pliku MEM.SAV, w którym automatycznie zapisywana jest zawartość części pamięci. Po zakończeniu pracy z DUP.SYS i powrocie do BASIC-a DOS - również automatycznie - odczytuje MEM.SAV przywracając stan RAM-u sprzed wczytania powłoki.

DOS 2.0 występuje w dwóch odmianach:

  • DOS 2.0s - wersja podstawowa, przeznaczona dla stacji 810, obsługuje tylko gęstość SD.
  • DOS 2.0d - rzadko spotykana wersja przeznaczona dla stacji 815, obsługuje gęstości SD i DD

Ciekawostka polega na tym, że DOS 2.0s, mimo że nie może działać w podwójnej gęstości, zawiera w sobie wiele procedur uwzględniających jej obsługę - jest to więc wyraźnie nic innego, jak okrojona wersja DOS-u 2.0d.

Grafika:dos2s-menu.png Grafika:dos2d-menu.png

Download

Zobacz też

Personal tools