Montezuma's Revenge

From Atariki

Revision as of 23:50, 23 lut 2019; view current revision
←Older revision | Newer revision→
Jump to: navigation, search

Grafika:Montezuma1.png

Gra labiryntowa napisana przez Roberta Jaegera, wydana w 1984 roku przez Parker Brothers na wiele platform - wśród nich Atari 2600, 5200 i Atari 8-bit.

Spis treści

Fabuła

Gracz wciela się w postać nieustraszonego łowcy przygód zwanego Panama Joe, który przemierza korytarze fortecy tytułowego azteckiego władcy, na celu mając zdobycie bezcennych skarbów.

Rozgrywka

Piramida Montezumy jest ogromnym labiryntem (24 komnaty w wersji 2600[1], 100 w pozostałych[2]), najeżonym różnego rodzaju niebezpieczeństwami: jadowite węże, pająki, toczące się czaszki, zabójcze laserowe wrota, pasy transmisyjne, płonące liny i znikające podłogi. Zadaniem gracza jest przedostać się do skarbca na samym dole piramidy, zbierając po drodze jak najwięcej klejnotów. Pomocne w wyprawie są rozrzucone po fortecy przedmioty: klucze służące do otwierania drzwi, miecze do likwidacji potworami, amulety zapewniające czasową odporność na wrogów, oraz pochodnie rozświetlające ciemności. Po dotarciu do skarbca gra zaczyna się od początku, lecz na wyższym poziomie trudności - zwiększa się liczba przeszkadzajek oraz podnosi się poziom zaciemnienia piramidy.

Okoliczności powstania

Wersja beta

Grafika:Montezuma2.png

W 1983 roku na targach Consumer Electronics Show, 17-letni wówczas Robert Jaeger zaprezentował swoją nieukończoną jeszcze grę, licząc na zainteresowanie potencjalnych wydawców. Głównym bohaterem był ubrany w meksykańskie poncho i sombrero ludek o imieniu Pedro, a zadaniem gracza było przemierzyć piramidę-labirynt i dotrzeć do pomieszczenia, w którym znajduje się sam Król Montezuma. Gra była bardzo dopracowana - oprócz wciągającej rozgrywki zawierała animowany ekran tytułowy z muzyką, listę najlepszych wyników, oraz różne graficzne smaczki (np. animacja podczas utraty życia). Gra na ekranie tytułowym jest sygnowana przez Utopia Software - firmę Jaegera.

Niektóre elementy wciąż jednak wymagały dopracowania. W grze było kilka błędów - jednym z nich była możliwość rozmnożenia niesionych przedmiotów w komnacie strażnika [3], innym - śmierć bohatera podczas wspinania się po jednej z drabin, po której chwilę wcześniej bez problemu zszedł na dół. Muzyka na ekranie tytułowym to "Spanish Flea", utwór który Jaeger umieścił w grze aby zademonstrować możliwości procedur muzycznych, ale docelowo planował zastąpić bardziej adekwatnym utworem. Ale nade wszystko, Jaeger nie wymyślił jeszcze zakończenia gry - po dotarciu do komnaty z tupiącym królem Montezumą nie da się wiele więcej zrobić, gra się nigdy nie kończy.

Gra swoimi walorami zainteresowała przedstawicieli firmy Parker Brothers, której Jaeger sprzedał licencję na wydanie. Jednak na miesiąc-dwa przed data wydania, wersja beta Utopia Software w jakiś sposób wpadła w ręce piratów, zyskując niebywałą popularność wśród Atarowców.

Wersja wydana

Wersja beta gry zajmowała ok. 35 KB, więc wymagała do działania komputera z 48 KB RAM-u i stacją dyskietek lub magnetofonem. Z punktu widzenia Parker Bros. były to zbyt duże wymagania, więc zdecydowano o przerobieniu gry, aby mieściła się na kartridżu, którego pojemność wynosiła wówczas maksymalnie 16 KB. Umożliwiłoby to uruchomienie gry także na maszynach z 16 KB RAM-u, a także przeportowanie jej na konsolę Atari 5200. Modyfikacje te zostały dokonane już bez udziału Jaegera - dla Parker Bros. wykonali je Bob Halliday i Chase Sebor.[4]

Aby spełnić ograniczone wymagania pamięciowe, usunięto część graficznych detali, animowaną czołówkę i ekran najlepszych wyników, oraz jedną z przeszkadzajek - ptaka, który porywał głównego bohatera gdy ten za długo przebywał w jednym pomieszczeniu. Główny bohater stracił sombrero i poncho, a zyskał kapelusz i nowe imię "Panama Joe", oba nawiązujące do postaci Indiany Jonesa. Dorobione natomiast zostało zakończenie gry - zamiast króla Montezumy celem gry stało się dotarcie do skarbca i zebranie jak największej liczby klejnotów tam ukrytych. Wprowadzony został tez koncept poziomów - po dotarciu do skarbca gra rozpoczynała się od początku na wyższym poziomie trudności, ze zmienionym nieco układem labiryntu, zwiększoną liczbą i prędkością wrogów i zwiększoną liczbą komnat ukrytych w ciemności. Na ostatnim, 9. poziomie trudności wszystkie komnaty poza startową są zaciemnione, co wymusza grę "na pamięć".

Gra została wydana w 1984 roku na kartridżu dla Atari 5200; przygotowano też prototyp kartridża na małe Atari[5], lecz z powodu krachu na rynku gier ostatecznie wydano tylko wersję dyskietkową. Powstała też nieco uboższa wersja na Atari 2600, oraz wersje na platformy Apple II, Commodore 64, ColecoVision, IBM PC, Sega Master System i ZX Spectrum/Timex.

Ostatecznie gra doczekała się następujących wydań:

Wersja kasetowa Databyte i prototypowy kartridż zawierają, w porównaniu z wydaniami dyskowymi, 2 błędy:

  • brak dźwięku sygnalizującego użycie miecza
  • skrajnie lewa komnata na 9. piętrze piramidy (licząc od góry) jest uszkodzona, a wejście do niej powoduje zepsucie się grafiki w górnej części ekranu oraz zniknięcie posiadanych przedmiotów.

Preliminary Monty

Wersja Parker Bros. była bardzo popularna, jednak jej wydanie na małe Atari jest rzadko spotykane (Atarimania ocenia jego popularność na "8 - bardzo rzadki"[6]). Z tego powodu, oraz z powodu dużej popularności bardziej rozbudowanej wersji beta, crackerzy Steve and Bruce najwyraźniej uznali, że wersja Parker Bros. jest wstępną, uboższą wersją gry - odwrotnie niż w rzeczywistości. Swoją piracką kopię werjsi Parker Bros. opatrzyli więc tytułem Preliminary Monty 16K. W efekcie wersja oficjalnie wydana jest dla wielu Atarowców znana jako "Preliminary Monty", a tytuł "Montezuma's Revenge" oznacza dla nich wyłącznie wersję beta Utopia Software. Nawet gdy w Bajtku 7/1991 pojawił się opis gry wraz z mapą labiryntu, był on opatrzony tytułem "Preliminary Monty".

Odnośniki zewnętrzne

Personal tools