Pooyan
From Atariki
| Wersja z dnia 10:40, 29 sty 2006 Miker (Dyskusja | wkład) (zjedzony wyraz + jeden pomylony) ← Previous diff |
Wersja z dnia 22:57, 29 maj 2006 Krap (Dyskusja | wkład) Next diff → |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
| Dodam jeszcze, że co 50.000 punktów dostajemy dodatkowe życie. | Dodam jeszcze, że co 50.000 punktów dostajemy dodatkowe życie. | ||
| - | Producentem automatowej wersji gry jest Konami, wersja Atari - [[Scott Spanburg]] (znany również z gry [[The Goonies]]), gra wydana została w USA przez [[Datasoft]] i we Francji przez [[MCC]]. | + | Producentem automatowej wersji gry jest [[Konami]], wersja Atari - [[Scott Spanburg]] (znany również z gry [[The Goonies]]), gra wydana została w USA przez [[Datasoft]] i we Francji przez [[MCC]]. |
| ==Odnośniki zewnętrzne== | ==Odnośniki zewnętrzne== | ||
Wersja z dnia 22:57, 29 maj 2006
Były sobie świnki trzy... No i oczywiście nie mogło zabraknąć bardzo złego wilka (w liczbie, powiedzmy sobie, mnogiej), który zechciałby zająć ich długo budowany rodzinny domek - lub cokolwiek, co znajduje się na widocznej z prawej strony ekranu skarpie. Tak więc rzeczone wilki latają sobie na balonikach a naszym zadaniem jest zestrzeliwanie tych ostatnich; w wilki natomiast można nie strzelać, bo są odporne na strzałki, którymi rzucamy. Gracz natomiast jest zasypywany przez nie kamieniami, lepiej więc nie oberwać.
Ciekawostką jest to, że wisimy w gondoli na ogromnym wyciągu - "wędce". Oprócz strzał mamy również do dyspozycji kość, która jako największy przysmak naszych oprawców pozwala im zapomnieć na moment, że trzymają się balonu. W praktyce oznacza to, iż delikwent próbujący ją złapać będąc w powietrzu należy już do historii. Kość pojawia się od czasu do czasu w najwyższym punkcie wyciągu - jako migający przedmiot (widoczna jest na obu ekranach z gry).
Odsłona pierwsza: wilki zlatują z czubka drzewa i naszym zadaniem jest niedopuszczenie do tego, aby dotarły do klatek, a jeśli któryś się z nich znajdzie w środku - będzie "nieco" trudniej, bowiem spróbuje "odgryźć" gracza od liny wyciągu.
Odsłona druga: Nie w ciemię bite wilki w odwecie ustawiają na czubku skarpy głaz, którym chcą nas wyprosić z tej planety. Tym razem nie można dopuścić do tego, żeby dostały się na górę. Siedem wilków przy głazie i sprawa (dosłownie) bierze w łeb (jak widać na drugim obrazku).
Odsłona trzecia: Bonusowa runda, w której wilki, podobnie jak poprzednio, próbują dostać się na drzewo, ale tym razem nie interesuje ich głaz. Gracz jednak ma do dyspozycji tylko kości (brak strzałek).
No i tak w kółko, tyle że coraz więcej wilków, coraz wymyślniejsze i trudniejsze do przebicia balony, coraz więcej akcesoriów obronnych u naszych oprawców itd.
Wygląd ekranu gry: na górze mamy liczbę zdobytych punktów, aktualny rekord oraz ilość naszych "żyć", nieco poniżej chorągiewka po lewej stronie wskazuje nam liczbę wilków do unicestwienia na danym ekranie natomiast ta po prawej - numer poziomu, na którym akualnie jesteśmy.
Dodam jeszcze, że co 50.000 punktów dostajemy dodatkowe życie.
Producentem automatowej wersji gry jest Konami, wersja Atari - Scott Spanburg (znany również z gry The Goonies), gra wydana została w USA przez Datasoft i we Francji przez MCC.
