XL-Art

From Atariki

Revision as of 13:15, 11 kwi 2008; view current revision
←Older revision | Newer revision→
Jump to: navigation, search

Grafika:Xl-art screenshots .gif

Świetny, rozbudowany program graficzny dla najpopularniejszego kolorowego trybu graficznego w 8-bitowym Atari, czyli Graphics #15. Jest to jeden z najwygodniejszych i prawdopodobnie najlepszy program tego typu dla małego Atari. Autorem XL-Art był Dirk Reiners, który napisał go między 1986-1987 r. (zajęło mu to 21 miesięcy). Program został opublikowany w 1988 r., a dystrybutorem została niemiecka firma Compy Shop. Jak na swoje lata program wyróżnia się bardzo nowoczesnym interfejsem i ergonomią działania - różne skróty klawiszowe przyspieszają obsługę, zaś zaawansowane opcje pozwalają przekształcać tworzoną grafikę na wiele sposobów (odbicia lustrzane, swobodne deformacje, kopiowanie i wstawianie fragmentów obrazu, definiowanie własnych wzorków i pędzli, itd.). Cenną rzeczą jest opcja "aktywnego" UNDO czyli możliwość cofania i przywracania zmian w obrazie podczas edycji, aż do przełączenia się na inne narzędzie (funkcja ta ukryta jest pod klawiszem "Delete"). Program umożliwia ładowanie 4-kolorowych obrazków w spakowanym formacie Koali oraz jako nieskompresowany obraz. Oddzielna opcja pozwala załadować dodatkowe czcionki celem używania w tworzonej grafice. Nazw obrazków/czcionek do załadowania nie trzeba pracowicie wklepywać - wystarczy przycisnąć FIRE w joysticku w odpowiedzi na nazwę pliku, a pokaże się spis wszystkich dostępnych obrazków lub fontów. Zdefiniowane przez siebie kształty kursora do rysowania oraz kolorowe wzorki można nagrywać i wczytywać, podobnie jak fragmenty obrazka. W porównaniu z RAMbrandt, program działa naprawdę szybko i niezawodnie, co nie dziwi, jako że był w 100% napisany w kodzie maszynowym. XL-Art zdobył dużą popularność wśród użytkowników Atari, wielu grafików używało go do tworzenia swoich prac.

Klawiszologia

Skrót klawiszowyZnaczenie
0,1,2,3

wybór koloru, przy czym klawisz "0" jest kolorem tła

4,5,6,7,8,9 oraz Shift + 0 - 9 wybór kolorowego wzorka
Ctrl + 0 - 9zmiana kształtu kursora (jednokolorowego)
Shift + Ctrl + 0standardowy kursor
Shift + Ctrl + 1 - 9 inne kolorowe kursory
ESCprzerwanie danej operacji
Qramka
Wwypełniony prostokąt
Ekoło
Rdysk (wypełnione koło)
Twypełnienie aktywnym kolorem lub wzorkiem
Ystawianie pojedynczych punktów
Ulinia prosta (odcinek)
Ilinia ciągła (łączona)
Pskok do górnej belki narzędziowej (także w trybie ZOOM)
Arysowanie ciągłe
Spromień
Dskasowanie (wyczyszczenie) obrazu (potwierdzenie/anulowanie klawiszami Y/N)
F"stapianie" fragmentu obrazu (po uprzednim jego zaznaczeniu)
Ggenerowanie losowego, wielokolorowego szumu (po zaznaczeniu fragmentu)
H"rozwodnienie" fragmentu obrazka
Jpowiększenie obrazu czyli tryb ZOOM
Kwpisywanie tekstu (standardową lub wgraną czcionką) aktualnie wybranym kolorem lub wzorkiem; zatwierdzenie tekstu następuje po wciśnięciu klawisza Return
:skok do dolnego paska narzędziowego (także w trybie ZOOM)

Większość w/w komend jest dublowanych przez odpowiednie ikony na dolnym pasku narzędziowym.

Podsumowanie

  • Zalety:

- szybkość działania
- wygodny, nowoczesny i intuicyjny interfejs
- wiele rozbudowanych i zaawansowanych funkcji edycyjnych
- obsługa za pomocą joysticka ale można też używać myszki z C64


  • Minusy

- brak wsparcia dla używania większej ilości kolorów np. poprzez wykorzystanie przerwań DLI (jak np. w programie graficznym "Fun with Art")
- niezbyt dobre działanie z dyskami w gęstości Double Density
- brak modułu do animacji i wydruku (jak w RAMbrandt)
- czasem, po dłuższej pracy, program potrafi się 'zawiesić' (choć być może to wada scrackowanych wersji XL-Art)
- nie wykorzystuje rozszerzonej pamięci (jako np. bufora dla wielu obrazów)


Do Polski XL-Art dotarł głównie poprzez środowisko giełdowe, w różnych wersjach (sygnowany przez [crack]grupy takie jak Copy-Crew Amsterdam, Doomsday Developments, itp.).



Linki

Download

Personal tools