From Atariki

Format definicji instrumentu używany przez program Theta Music Composer 2.0.

Plik w tym formacie zawiera normalny nagłówek binarny, składa się z jednego bloku. Wewnątrz znajdują się następujące dane:

offset	długość	zawartość
$0000	$001d	identyfikator pliku w formacie TMC 2.0: 14,21,13+128,c'TMC INSTRUMENT FILE 2.0'*,13+128,21,14
$001d	$0008	8 bajtów transpozycji używanych przy definiowaniu arpeggio
$0025	$0001	długość danych obwiedni
$0026	$0001	punkt zapętlenia (Uwaga, ta wartość jest 3 razy większa od tej używanej w TMC.)
$0027	$0001	barwa filtru (przy filtrowanych dźwiękach 2-kanałowych).
$0028	$0001	pierwsza wartość AUDCTL, kontrolującego brzmienie dźwięku, typowo wpisywane są tam wartości: 0 dla zwykłego dźwięku, 6 - dla dwukanałowego filtru lub 78 dla dwukanałowego basu (używane są tylko bity mające znaczenie na danym kanale, dlatego można włączyć obydwa filtry lub basy naraz)
$0029	$0001	druga wartość AUDCTL
$002a	$0001	prędkość opadania głównej obwiedni
$002b	$0001	prędkość opadania obwiedni dodatkowej
$002c	$0001	typ dźwięku (pierwsza cyfra) i parametr do niego (druga cyfra)
$002d	$0001	opóźnienie rozpoczęcia działania typu dźwięku
$002e	$0001	dwa najwyższe bity określają tablicę częstotliwości: 00 jest używana przy zniekształceniu A, 40 i 80 przy C, a C0 już nie pamiętam; pozostała wartość określa jak szybko ma działać modyfikacja dźwięku za pomocą jego typu. Przy dźwiękach dwukanałowych 80 oznacza to samo co 00 a C0 to samo co 40
$002f	$0001	pierwsza cyfra to ilość używanych wartości do arpeggio (ostatni rząd wartości w definicji instrumentu) oraz tempo ich zmiany. Standardowo wartości transpozycji brane są od pierwszej do ostatniej. Jeśli pierwsza cyfra powiększona jest o 8, to brane są od pierwsze do ostatniej i z powrotem od ostatniej do pierwszej i tak w kółko
$0030	...	bajty obwiedni dźwięku

Spis treści 1 Dane obwiedni 2 Typ dźwięku 3 Rodzaj akcentu 4 Linki

Dane obwiedni

Ustawione w trójki $AB,$CD,$EF, gdzie:

• • A: zniekształcenie
  • B: głośność podstawowej obwiedni
  • C: rodzaj akcentu
  • D: głośność dodatkowej obwiedni
  • EF: parametr do akcentu

Typ dźwięku

• 0: czysty dźwięk.
• 1: lekkie vibrato. Częstotliwości wyliczane są w następujący sposób: bazowa, bazowa+parametr, bazowa, bazowa-parametr i tak w kółko.
• 2: vibrato. Częstotliwość płynnie przechodzi pomiędzy bazowa-parametr a bazowa+parametr i na odwrót.
• 3: duże vibrato. Podobnie jak powyżej, ale wszystko liczone jest na transpozycji nut, a nie wyliczonej częstotliwości.
• 4: opadanie wysokości dźwięku.
• 5: szybkie opadanie wysokości dźwięku (po nutach).
• 6: stałe dodanie parametru do częstotliwości.
• 7: nieużywane (na razie).

Wartości powiększone o 8 powodują branie parametru ze znakiem minus.

Rodzaj akcentu

• 0: do wyliczonej częstotliwości dodawana jest wartość parametru
• 1: wartość parametru na stałe będzie powiększać częstotliwość dźwięku (będzie dodawana we wszystkich słupkach, a nawet będzie się sumować sama ze sobą).
• 2: transpozycja dźwięku
• 3: stała transpozycja dźwięku (patrz akcent 1).
• 4: zmiana barwy filtru (częstotliwość filtrującego kanału jest powiększana o tą wartość).
• 5: stała zmiana barwy filtru (patrz akcent 1).
• 6: grana jest ustalona częstotliwość.
• 7: grana jest ustalona nuta.

W przypadku zwiększenia wartości akcentu o 8, zamiast pierwszej wartości AUDCTL jest brana druga.

Linki

• TM2
• PTR