D.8002 HS
From Atariki
Wersja z dnia 14:16, 17 gru 2007 KMK (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Aktualna wersja Stryker (Dyskusja | wkład) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | Tajemnicza stacja dysków do ośmiobitowego Atari, którą kupił sobie [[Stryker]]. Na stacji widnieje logo Interatominstrumentu[http://www.iaibis.pl/O%20firmie.htm] - Międzynarodowego Zjednoczenia Gospodarczego Aparatury Jądrowej zrzeszającego kilka krajów bloku komunistycznego[http://www.osa.ceu.hu/files/holdings/300/8/3/text/126-1-111.shtml], oraz nieznanej firmy SBG Ltd. Została więc wyprodukowana w jednym z krajów zrzeszonych - wskazuje na to fakt, że stacja składa się prawie wyłącznie z komponentów produkcji sowieckiej. Firmware powstało w [http://en.wikipedia.org/wiki/Dubna Dubnej], znanym ośrodku badań jądrowych ZSRR. | + | Rosyjska stacja dysków do ośmiobitowego Atari. Na stacji widnieje logo Interatominstrumentu[http://www.iaibis.pl/O%20firmie.htm] - Międzynarodowego Zjednoczenia Gospodarczego Aparatury Jądrowej zrzeszającego kilka krajów bloku komunistycznego[http://www.osa.ceu.hu/files/holdings/300/8/3/text/126-1-111.shtml], oraz nieznanej bliżej firmy SBG Ltd., ulokowanej w Moskwie. Firmware powstało w [http://en.wikipedia.org/wiki/Dubna Dubnej], znanym ośrodku badań jądrowych ZSRR. Istnieją poszlaki, żeby sądzić, iż SBG Ltd. to jedna z małych spółdzielni, jakie w tamtych czasach istniały wokół elektrowni atomowej lub instytutu badań jądrowych tamże. |
== Charakterystyka ogólna == | == Charakterystyka ogólna == | ||
- | |||
* Producent: Interatominstrument, SBG Ltd. | * Producent: Interatominstrument, SBG Ltd. | ||
* "Codename": SBGAR-1 | * "Codename": SBGAR-1 | ||
Linia 8: | Linia 7: | ||
* Mikroprocesor 80A MME (Zilog Z80A), EPROM K573RF4A (8k), RAM KR537RU10 (2k) | * Mikroprocesor 80A MME (Zilog Z80A), EPROM K573RF4A (8k), RAM KR537RU10 (2k) | ||
* Kontroler KR1818WG93 (WD 1793) | * Kontroler KR1818WG93 (WD 1793) | ||
- | * Napęd dwustronny Elektronika MS 5311 (kopia napędu TEAC, przypuszczalnie 720k) | + | * Napęd dwustronny Elektronika MS 5311 (kopia napędu TEAC, 720k) |
+ | * Waga 2 kg. | ||
+ | * Prędkość obrotowa 288 obr./min. | ||
+ | * Szybkość transmisji: 19200 bps i 52 kbps ([[UltraSpeed]]). | ||
+ | * Możliwość wyboru numeru napędu od D1 do D4. | ||
- | Stacja nie działa w trybie UltraSpeed ani w trybie przyspieszonej transmisji zgodnej z [[XF551]], bo tyle sprawdził właściciel przed włożeniem stacji do szafy. Badania trwają. | + | Urządzenie składa się prawie wyłącznie z komponentów produkcji sowieckiej. |
+ | |||
+ | Stacja była sprzedawana ze [[SpartaDOS]]-em 3.2 oraz dwiema instrukcjami: do samej stacji oraz do tego DOS-u. Oba podręczniki były napisane po rosyjsku. Cena detaliczna zestawu w 1992 roku wynosiła 11600 rubli, czyli oscylowała wokół równowartości 80 dolarów USA. | ||
+ | |||
+ | == Obsługiwane komendy SIO == | ||
+ | |||
+ | Stacja rozpoznaje nastepujące komendy [[SIO]]: | ||
+ | |||
+ | * standard: formatowanie (!), formatowanie w [[ED]] ("), zapis sektora (P), odczyt sektora (R), status (S), zapis sektora z weryfikacją (W) | ||
+ | * PERCOM: odczyt PERCOM (N), zapis PERCOM (O) | ||
+ | * [[UltraSpeed]]: odczyt dzielnika częstotliwości (?), formatowanie z zadanym przeplotem (f) | ||
+ | |||
+ | Ciekawostka, że komendy formatowania rzeczywiście zwracają listę wadliwych sektorów wykrytych podczas formatowania - przewiduje to specyfikacja Atari, ale większość stacji zawsze zwraca pustą listę, nawet w wypadku stwierdzenia, że formatowanie się nie udało. | ||
+ | |||
+ | == Obsługiwane gęstości == | ||
+ | |||
+ | Stacja obsługuje następujące gęstości: | ||
+ | |||
+ | * 40 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor ([[SD]], 90k) | ||
+ | * 40 ścieżek jednostronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor ([[ED]], 130k) | ||
+ | * 40 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor ([[DD]], 180k) | ||
+ | * 40 ścieżek dwustronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor ([[SD]], 180k) | ||
+ | * 40 ścieżek dwustronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor ([[ED]], 260k) | ||
+ | * 40 ścieżek dwustronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor ([[DD]], 360k) | ||
+ | * 80 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor ([[SD]], 180k) | ||
+ | * 80 ścieżek jednostronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor ([[ED]], 260k) | ||
+ | * 80 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor ([[DD]], 360k) | ||
+ | * 80 ścieżek dwustronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (DSSD, 360k) | ||
+ | * 80 ścieżek dwustronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (DSED, 520k) | ||
+ | * 80 ścieżek dwustronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor (DSDD, 720k) | ||
+ | |||
+ | == Funkcje mikroprzełączników == | ||
+ | |||
+ | Na spodzie stacji znajdują sie cztery mikrowyłączniki, od SW1 do SW4. Ich funkcja, według instrukcji obsługi, jest następująca: | ||
+ | |||
+ | * SW1 i SW2 wybierają numer napędu z zakresu od 1 do 4. | ||
+ | * SW3 włącza i wyłącza możliwość pracy w szybkiej transmisji ([[UltraSpeed]]). | ||
+ | * SW4 zmienia wewnętrzne parametry pracy napędu w celu polepszenia zgodności z dyskietkami sformatowanymi w innych stacjach. Dotyczy to tylko dyskietek w pojedynczej gęstości (SD). | ||
+ | |||
+ | W egzemplarzu dostępnym do testów kolejność przełączników jest odwrotna od wyżej podanej: | ||
+ | |||
+ | * SW1 zmienia wewnętrzne parametry pracy napędu w celu polepszenia zgodności z dyskietkami sformatowanymi w innych stacjach. Dotyczy to tylko dyskietek w pojedynczej gęstości (SD). | ||
+ | * SW2 włącza i wyłącza możliwość pracy w szybkiej transmisji ([[UltraSpeed]]). Do pracy w szybkiej transmisji przełącznik trzeba przerzucić na OFF (czyli do góry). | ||
+ | * SW3 i SW4 wybierają numer napędu z zakresu od 1 do 4. | ||
== Informacja o autorze == | == Informacja o autorze == | ||
- | EPROM oprócz kodu zawiera następującą informację: ''Copyright (c) 1990, 1991, V. F. Bobrakov, Dubna, USSR'' oraz ''Version 3.01''. (Niejaki Walery Feodosiewicz Bobrakow[http://www.biblus.ru/Default.aspx?auth=1b379j3] był w owym czasie pracownikiem Laboratorium Fizyki Neutronowej albo Laboratorium Problemów Nuklearnych (LNP) [http://pl.wikipedia.org/wiki/Zjednoczony_Instytut_Badań_Jądrowych Instytutu Badań Jądrowych] w Dubnej.[http://arxiv.org/find/hep-ph/1/au:+Bobrakov_V/0/1/0/all/0/1]) | + | EPROM oprócz kodu zawiera następującą informację: |
+ | |||
+ | ''Copyright (c) 1990, 1991, V. F. Bobrakov, Dubna, USSR''<br> | ||
+ | ''Version 3.01''. | ||
+ | |||
+ | Niejaki Walery Feodosiewicz Bobrakow[http://www.biblus.ru/Default.aspx?auth=1b379j3] był w owym czasie pracownikiem Laboratorium Fizyki Neutronowej albo Laboratorium Problemów Nuklearnych (LNP) [http://pl.wikipedia.org/wiki/Zjednoczony_Instytut_Badań_Jądrowych Instytutu Badań Jądrowych] w Dubnej.[http://arxiv.org/find/hep-ph/1/au:+Bobrakov_V/0/1/0/all/0/1]. | ||
+ | |||
+ | ==Skan instrukcji obsługi== | ||
+ | Poniżej znajdują się skany oryginalnej, rosyjskiej instrukcji obsługi do stacji D.8002 HS. | ||
+ | |||
+ | *[http://drac030.krap.pl/D8002HS02.jpg Strony 1 i 2] | ||
+ | *[http://drac030.krap.pl/D8002HS01.jpg Okładka i strona 3] | ||
+ | |||
+ | Skany te stały się dostępne dzięki uprzejmości Jewgienija Zołotariewa / Scans available by courtesy of Evgeni Zolotariev. | ||
== Zdjęcia == | == Zdjęcia == | ||
Linia 20: | Linia 79: | ||
<center>[[Grafika:D.8002hs_2.jpg]]</center><br><br> | <center>[[Grafika:D.8002hs_2.jpg]]</center><br><br> | ||
<center>[[Grafika:D.8002hs_3.jpg]]</center><br><br> | <center>[[Grafika:D.8002hs_3.jpg]]</center><br><br> | ||
+ | |||
+ | == Schemat ideowy stacji== | ||
+ | |||
+ | *[http://atariki.krap.pl/images/5/51/D8002HS.PNG D8002HS - sporządził Simius] | ||
==Odnośniki zewnętrzne== | ==Odnośniki zewnętrzne== | ||
Linia 28: | Linia 91: | ||
*[http://www.iaibis.pl/ Witryna firmy IAI-bis], następcy prawnego zielonogórskiego oddziału Interatominstrumentu. | *[http://www.iaibis.pl/ Witryna firmy IAI-bis], następcy prawnego zielonogórskiego oddziału Interatominstrumentu. | ||
- | {{stub}} | ||
[[Kategoria:Peryferia 8-bit]] | [[Kategoria:Peryferia 8-bit]] |
Aktualna wersja
Rosyjska stacja dysków do ośmiobitowego Atari. Na stacji widnieje logo Interatominstrumentu[1] - Międzynarodowego Zjednoczenia Gospodarczego Aparatury Jądrowej zrzeszającego kilka krajów bloku komunistycznego[2], oraz nieznanej bliżej firmy SBG Ltd., ulokowanej w Moskwie. Firmware powstało w Dubnej, znanym ośrodku badań jądrowych ZSRR. Istnieją poszlaki, żeby sądzić, iż SBG Ltd. to jedna z małych spółdzielni, jakie w tamtych czasach istniały wokół elektrowni atomowej lub instytutu badań jądrowych tamże.
Spis treści |
Charakterystyka ogólna
- Producent: Interatominstrument, SBG Ltd.
- "Codename": SBGAR-1
- Data produkcji: 15.X.1991.
- Mikroprocesor 80A MME (Zilog Z80A), EPROM K573RF4A (8k), RAM KR537RU10 (2k)
- Kontroler KR1818WG93 (WD 1793)
- Napęd dwustronny Elektronika MS 5311 (kopia napędu TEAC, 720k)
- Waga 2 kg.
- Prędkość obrotowa 288 obr./min.
- Szybkość transmisji: 19200 bps i 52 kbps (UltraSpeed).
- Możliwość wyboru numeru napędu od D1 do D4.
Urządzenie składa się prawie wyłącznie z komponentów produkcji sowieckiej.
Stacja była sprzedawana ze SpartaDOS-em 3.2 oraz dwiema instrukcjami: do samej stacji oraz do tego DOS-u. Oba podręczniki były napisane po rosyjsku. Cena detaliczna zestawu w 1992 roku wynosiła 11600 rubli, czyli oscylowała wokół równowartości 80 dolarów USA.
Obsługiwane komendy SIO
Stacja rozpoznaje nastepujące komendy SIO:
- standard: formatowanie (!), formatowanie w ED ("), zapis sektora (P), odczyt sektora (R), status (S), zapis sektora z weryfikacją (W)
- PERCOM: odczyt PERCOM (N), zapis PERCOM (O)
- UltraSpeed: odczyt dzielnika częstotliwości (?), formatowanie z zadanym przeplotem (f)
Ciekawostka, że komendy formatowania rzeczywiście zwracają listę wadliwych sektorów wykrytych podczas formatowania - przewiduje to specyfikacja Atari, ale większość stacji zawsze zwraca pustą listę, nawet w wypadku stwierdzenia, że formatowanie się nie udało.
Obsługiwane gęstości
Stacja obsługuje następujące gęstości:
- 40 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (SD, 90k)
- 40 ścieżek jednostronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (ED, 130k)
- 40 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor (DD, 180k)
- 40 ścieżek dwustronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (SD, 180k)
- 40 ścieżek dwustronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (ED, 260k)
- 40 ścieżek dwustronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor (DD, 360k)
- 80 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (SD, 180k)
- 80 ścieżek jednostronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (ED, 260k)
- 80 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor (DD, 360k)
- 80 ścieżek dwustronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (DSSD, 360k)
- 80 ścieżek dwustronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor (DSED, 520k)
- 80 ścieżek dwustronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor (DSDD, 720k)
Funkcje mikroprzełączników
Na spodzie stacji znajdują sie cztery mikrowyłączniki, od SW1 do SW4. Ich funkcja, według instrukcji obsługi, jest następująca:
- SW1 i SW2 wybierają numer napędu z zakresu od 1 do 4.
- SW3 włącza i wyłącza możliwość pracy w szybkiej transmisji (UltraSpeed).
- SW4 zmienia wewnętrzne parametry pracy napędu w celu polepszenia zgodności z dyskietkami sformatowanymi w innych stacjach. Dotyczy to tylko dyskietek w pojedynczej gęstości (SD).
W egzemplarzu dostępnym do testów kolejność przełączników jest odwrotna od wyżej podanej:
- SW1 zmienia wewnętrzne parametry pracy napędu w celu polepszenia zgodności z dyskietkami sformatowanymi w innych stacjach. Dotyczy to tylko dyskietek w pojedynczej gęstości (SD).
- SW2 włącza i wyłącza możliwość pracy w szybkiej transmisji (UltraSpeed). Do pracy w szybkiej transmisji przełącznik trzeba przerzucić na OFF (czyli do góry).
- SW3 i SW4 wybierają numer napędu z zakresu od 1 do 4.
Informacja o autorze
EPROM oprócz kodu zawiera następującą informację:
Copyright (c) 1990, 1991, V. F. Bobrakov, Dubna, USSR
Version 3.01.
Niejaki Walery Feodosiewicz Bobrakow[3] był w owym czasie pracownikiem Laboratorium Fizyki Neutronowej albo Laboratorium Problemów Nuklearnych (LNP) Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej.[4].
Skan instrukcji obsługi
Poniżej znajdują się skany oryginalnej, rosyjskiej instrukcji obsługi do stacji D.8002 HS.
Skany te stały się dostępne dzięki uprzejmości Jewgienija Zołotariewa / Scans available by courtesy of Evgeni Zolotariev.
Zdjęcia
Schemat ideowy stacji
Odnośniki zewnętrzne
- Widok wnętrza po wyjęciu napędu (JPG, 2,2 MB)
- Płytka elektroniki od spodu (JPG, 2,3 MB)
- Napęd Elektronika MS 5311, widok z góry (JPG 2,3 MB)
- Napęd Elektronika MS 5311, widok od spodu (JPG, 2,3 MB)
- Witryna firmy IAI-bis, następcy prawnego zielonogórskiego oddziału Interatominstrumentu.