SpartaDOS

From Atariki

Jump to: navigation, search

Grafika:spartados.png

Najbardziej zaawansowany DOS dla Atari XL/XE. Powstał w amerykańskiej firmie ICD, Inc. w połowie lat osiemdziesiątych. Znane wersje:

  • SpartaDOS 1.1 - komercyjny DOS dla komputerów serii 400/800, posługujący się też nieco innym od reszty wersji formatem dyskietek; wydany przez ICD.
  • SpartaDOS 2.3 - komercyjny DOS dla komputerów serii XL/XE, wydany przez ICD.
  • SpartaDOS 3.2d - komercyjny DOS dla komputerów serii XL/XE, wydany przez ICD.
  • SpartaDOS 3.2f, 3.2g i 3.2gx - wydana przez FTe jako shareware nieco zmodyfikowana wersja SpartaDOS 3.2
  • SpartaDOS 3.3 - jeszcze jedna shareware'owa odmiana SpartaDOS 3.2
  • SpartaDOS X 4.17-4.21 - opracowana zupełnie od nowa wersja SpartaDOS, wydana przez ICD na module ROM.
  • SpartaDOS X 4.22 - nieco zmodyfikowana - nie zawsze na korzyść - wersja SpartaDOS X wydana przez FTe.
  • SpartaDOS X 4.39RC - próbna aktualizacja wersji 4.22, z poprawkami błędów, nowymi programami użytkowymi, sterownikami itp., przygotowywana przez DLT [1].
  • SpartaDOS X 4.4x - kolejne wersje zaczynając od 4.41 przygotowywane przez DLT.

Technikalia

SpartaDOS pracuje z dyskietkami w formacie niezgodnym z innymi DOSami. Standardowo instalowany jest sterownik zapewniający obsługę formatu AtariDOS 2, lecz - w wersji 'X' DOS-u - może on nie być ładowany do pamięci.

Obsługuje praktycznie wszystkie pojemności dyskietek (oraz oczywiście dyski twarde) aż do 16MB pojemności (65536 sektorów po 256 bajtów) na jedną partycję (może ich być osiem). SpartaDOS X w wersjach do 4.22 włącznie obsługuje dziewięć dysków (wciąż po 16 MB), a w wersji od 4.39 - piętnaście po 32 MB.

Mimo iż system plików SpartaDOS nie wprowadza sam z siebie organiczeń co do liczby wpisów w katalogu, SpartaDOS 2.x i 3.x dopuszczają tylko do 126 wpisów; SpartaDOS X zwiększa ten limit do 1423 wpisów.

SpartaDOS jako jedyny popularny DOS dla ośmiobitowego Atari implementuje znaną z "większych" systemów funkcję SEEK (pozostałymi są raczej egzotyczne DOS 3.0, DOS 4.0 i DOS XE).

Istnieje także stworzony przez BeWeSofta klon SpartaDOS - BW-DOS.

Wadą SpartaDOS (której pozbawione są SpartaDOS X i BW-DOS) jest to, że rezyduje w pamięci znajdującej się "pod" ROM-em systemu operacyjnego. Z tego powodu nie można pod tym DOS-em używac niektórych programów korzystających z tej pamięci, np. z Turbo BASIC-a XL.

Obsługa

SpartaDOS komunikuje się z użytkownikiem przez interpreter poleceń, podobnie jak DOS XL (jednak interpreter poleceń SpartaDOS jest bardziej rozbudowany niż w DOS XL). W SpartaDOS 1.1, 2.x i 3.x interpreter poleceń rezyduje cały czas w pamięci, natomiast w SpartaDOS X jest każdorazowo (przy uruchamianiu programów) usuwany z pamięci i ładowany ponownie, kiedy jest potrzebny (o ile użytkownik nie zażyczy sobie zatrzymania interpretera na stałe w pamięci lub jego wymiany na coś innego).

Zobacz też

Personal tools