Ujemne indeksowanie

From Atariki

Wersja z dnia 09:28, 11 kwi 2009 KMK (Dyskusja | wkład) (merge) ← Previous diff		Aktualna wersja KMK (Dyskusja | wkład)
Linia 1:		Linia 1:
-	Ujemne indeksowanie używane przy wyszukiwaniu rosnącym, można zaoszczędzić w ten sposób porównanie w rejestrze indeksowym.	+	Ujemne indeksowanie używane jest przy wyszukiwaniu rosnącym, można zaoszczędzić w ten sposób porównanie w rejestrze indeksowym.
-	przykład: szukamy wartości A w łańcuchu TAB o długości L.	+	Przykład: w łańcuchu ''tab'' o długości ''n'' szukamy wartości przekazanej w akumulatorze:
	<pre>		<pre>
-	LDY #$ff-L	+	LDY #-n
-	_DO CMP TAB-($ff-L),Y	+	_DO CMP tab-$0100+n,Y
-	BEQ _JEST	+	BEQ znaleziono
	INY		INY
	BNE _DO		BNE _DO
	</pre>		</pre>
-	Operacje na wielu kolejnych bajtach, jak kopiowanie danych z miejsca na miejsce, dodawanie lub odejmowanie liczb wielobajtowych itd. dobrze jest w celu skrócenia programu zapętlić w podobny sposób.	+	Operacje na wielu kolejnych bajtach, jak kopiowanie danych z miejsca na miejsce, dodawanie, odejmowanie lub porównywanie liczb wielobajtowych itd. dobrze jest w celu skrócenia programu zapętlić w podobny sposób.
	Zwłaszcza arytmetyka jest często zapisywana w postaci "rozpętlonej", gdyż sterujący pętlą rozkaz CPX lub CPY zmienia znacznik C rejestru znaczników procesora kasując tym samym informację o przeniesieniu arytmetycznym. Łatwo się jednak tego problemu pozbyć. Zamiast:		Zwłaszcza arytmetyka jest często zapisywana w postaci "rozpętlonej", gdyż sterujący pętlą rozkaz CPX lub CPY zmienia znacznik C rejestru znaczników procesora kasując tym samym informację o przeniesieniu arytmetycznym. Łatwo się jednak tego problemu pozbyć. Zamiast:
Linia 27:		Linia 27:
	sta ccc+2		sta ccc+2
	</pre>		</pre>
-	piszemy (zakładając, że ''aaa'', ''bbb'', ''ccc'' to zmienne w głównej pamięci):	+	piszemy (zakładając, że ''aaa'', ''bbb'', ''ccc'' to zmienne w głównej pamięci, a 'n' - rozmiar takowej w bajtach):
	<pre>		<pre>
	clc		clc
-	ldx #$fd ;$fd = $00 - (liczba bajtów w jednej zmiennej)	+	ldx #-n
-	add lda aaa-$fd,x	+	add lda aaa-$0100+n,x
-	adc bbb-$fd,x	+	adc bbb-$0100+n,x
-	sta ccc-$fd,x	+	sta ccc-$0100+n,x
	inx		inx
	bne add		bne add
Linia 40:		Linia 40:
	<pre>		<pre>
	clc		clc
-	ldx #$fd ;$fd = $00 - (liczba bajtów w jednej zmiennej)	+	ldx #-n
-	add lda zaaa+3,x	+	add lda zaaa+n,x
-	adc zbbb+3,x	+	adc zbbb+n,x
-	sta zccc+3,x	+	sta zccc+n,x
	inx		inx
	bne add		bne add

---

Aktualna wersja

Ujemne indeksowanie używane jest przy wyszukiwaniu rosnącym, można zaoszczędzić w ten sposób porównanie w rejestrze indeksowym.

Przykład: w łańcuchu tab o długości n szukamy wartości przekazanej w akumulatorze:

      LDY #-n
_DO   CMP tab-$0100+n,Y
      BEQ znaleziono
      INY
      BNE _DO

Operacje na wielu kolejnych bajtach, jak kopiowanie danych z miejsca na miejsce, dodawanie, odejmowanie lub porównywanie liczb wielobajtowych itd. dobrze jest w celu skrócenia programu zapętlić w podobny sposób.

Zwłaszcza arytmetyka jest często zapisywana w postaci "rozpętlonej", gdyż sterujący pętlą rozkaz CPX lub CPY zmienia znacznik C rejestru znaczników procesora kasując tym samym informację o przeniesieniu arytmetycznym. Łatwo się jednak tego problemu pozbyć. Zamiast:

    clc
    lda aaa
    adc bbb
    sta ccc
    lda aaa+1
    adc bbb+1
    sta ccc+1
    lda aaa+2
    adc bbb+2
    sta ccc+2

piszemy (zakładając, że aaa, bbb, ccc to zmienne w głównej pamięci, a 'n' - rozmiar takowej w bajtach):

    clc
    ldx #-n
add lda aaa-$0100+n,x
    adc bbb-$0100+n,x
    sta ccc-$0100+n,x
    inx
    bne add

oszczędzając 13 bajtów pamięci. Gdy zmienne są na stronie zerowej, adresy należy zwiększyć:

    clc
    ldx #-n
add lda zaaa+n,x
    adc zbbb+n,x
    sta zccc+n,x
    inx
    bne add

Ten ostatni przykład NIE będzie działał w trybie natywnym 65C816 (bo wygenerowany adres, zamiast "zawinąć" się przez koniec strony zerowej do jej początku, zyska wartość powyżej $00FF).