Karin Maxi
From Atariki
Wersja z dnia 12:06, 1 sie 2011 KMK (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Wersja z dnia 16:07, 30 mar 2012 Trub (Dyskusja | wkład) (trochę o dwóch napędach) Next diff → |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | Interfejs pozwalający na podłączenie do Atari [[XE]] dowolnego napędu dyskietek od PC. Połączenie pomiędzy stacją a komputerem jest równoległe ([[nowe urządzenia|nowe urządzenie]]), co pozwala na uzyskanie transferów powyżej 20 kB/s. Interfejs stworzony został w połowie lat 90 XX wieku przez firmę [[Karin]]. | + | Interfejs pozwalający na podłączenie do Atari [[XE]] jednego lub dwóch typowych napędów dyskietek od PC. Połączenie pomiędzy stacją a komputerem jest równoległe ([[nowe urządzenia|nowe urządzenie]]), co pozwala na uzyskanie transferów powyżej 20 kB/s. Interfejs stworzony został w połowie lat 90 XX wieku przez firmę [[Karin]]. |
- | Istnieją dwie wersje tego interfejsu: zewnętrzna (wymagane jest posiadanie złącza Expansion, czyli tylko Atari [[130XE]]/nowsze [[65XE]] lub Atari [[800XE]]) oraz wewnętrzna (interfejs wpina się w odpowiednie sygnały i nie jest wymagane powyższe złącze). | + | Istnieją dwie wersje tego interfejsu: zewnętrzna (wymagane jest posiadanie złącza Expansion, czyli tylko Atari [[130XE]]/nowsze [[65XE]] lub Atari [[800XE]]) oraz wewnętrzna (interfejs wpina się w odpowiednie sygnały na płycie komputera). |
- | Co do napędów: stosuje się raczej napędy 5,25" i 3,5" o pojemności 360 do 720 kB (na 3,5" napędzie 720k można "wycisnąć" do 980 kilobajtów pojemności dyskietki formatując ją dwustronnie po 24 256-bajtowe sektory na ścieżkę). Inne pojemności stacji wymagają przetaktowania kontrolera i może się zdarzyć, że nie będą obsługiwać dyskietek atarowskich sformatowanych na nieprzerobionych stacjach. | + | Stosuje się zwykle napędy 5,25" i 3,5", 40- lub 80-ścieżkowe o pojemności 360 do 720 kB. Na 3,5" napędzie 720k można "wycisnąć" do 980 kilobajtów pojemności dyskietki formatując ją dwustronnie po 24 256-bajtowe sektory na ścieżkę. Uzyskanie większych pojemności wymaga przetaktowania kontrolera i może się zdarzyć, że nie będą wówczas obsługiwane dyskietki sformatowane na nieprzerobionych stacjach. |
Ciekawostką interfejsu jest obsługa pełnej pojemności boot-sektora (można zapisać 256 bajtów zamiast 128 jak w standardowych stacjach). | Ciekawostką interfejsu jest obsługa pełnej pojemności boot-sektora (można zapisać 256 bajtów zamiast 128 jak w standardowych stacjach). | ||
Linia 11: | Linia 11: | ||
* Zastosowany kontroler: WD 1772 | * Zastosowany kontroler: WD 1772 | ||
- | == Sterowanie dodatkowe == | + | == Obsługa == |
- | Standardowo interfejs pozwala na ustawienie stacji jako D1 lub D2 za pomocą zworki oraz na podłączenie dwu napędów na raz. | + | Interfejs posiada przełącznik pozwalający na ustawienie numeru stacji Karin Maxi (D1: lub D2:) oraz automatyczne lub ręczne skonfigurowanie napędów (mogą być różnego typu). |
+ | |||
Sztuczki: | Sztuczki: | ||
- | * uruchomienie z wciśniętym klawiszem "SELECT" - zamienia stację z D1 na D2 bez ruszania zworek (przydatne w przypadku bootowania z innego napędu) | + | * uruchomienie komputera z wciśniętym klawiszem "SELECT" - ustawienie stacji Karin Maxi jako D2: (niezależnie od przełącznika), przydatne w przypadku bootowania z innej stacji (np. szeregowej) |
* przytrzymanie klawisza "Shift" podczas transmisji danych - chwilowe wstrzymanie transmisji i podejrzenie zawartości ekranu. | * przytrzymanie klawisza "Shift" podczas transmisji danych - chwilowe wstrzymanie transmisji i podejrzenie zawartości ekranu. | ||
Linia 23: | Linia 24: | ||
[[Grafika:Karinmaxi2.jpg]] | [[Grafika:Karinmaxi2.jpg]] | ||
- | Do interfejsu oprócz instrukcji dodawana była dyskietka z [[MyDOS|MyDOSem]], który był w dość obszerny sposób w niej opisany. | + | Do interfejsu oprócz instrukcji dodawana była dyskietka z [[MyDOS|MyDOSem]]. Dość obszerny opis tego systemu znajduje się w instrukcji interfejsu. |
[http://atariarea.krap.pl/files/karin_maxi_drive_instrukcja_uzytkowania.pdf Karin Maxi Disk Drive - Instrukcja użytkowania] | [http://atariarea.krap.pl/files/karin_maxi_drive_instrukcja_uzytkowania.pdf Karin Maxi Disk Drive - Instrukcja użytkowania] | ||
[[Kategoria:Peryferia 8-bit]] | [[Kategoria:Peryferia 8-bit]] |
Wersja z dnia 16:07, 30 mar 2012
Interfejs pozwalający na podłączenie do Atari XE jednego lub dwóch typowych napędów dyskietek od PC. Połączenie pomiędzy stacją a komputerem jest równoległe (nowe urządzenie), co pozwala na uzyskanie transferów powyżej 20 kB/s. Interfejs stworzony został w połowie lat 90 XX wieku przez firmę Karin.
Istnieją dwie wersje tego interfejsu: zewnętrzna (wymagane jest posiadanie złącza Expansion, czyli tylko Atari 130XE/nowsze 65XE lub Atari 800XE) oraz wewnętrzna (interfejs wpina się w odpowiednie sygnały na płycie komputera).
Stosuje się zwykle napędy 5,25" i 3,5", 40- lub 80-ścieżkowe o pojemności 360 do 720 kB. Na 3,5" napędzie 720k można "wycisnąć" do 980 kilobajtów pojemności dyskietki formatując ją dwustronnie po 24 256-bajtowe sektory na ścieżkę. Uzyskanie większych pojemności wymaga przetaktowania kontrolera i może się zdarzyć, że nie będą wówczas obsługiwane dyskietki sformatowane na nieprzerobionych stacjach.
Ciekawostką interfejsu jest obsługa pełnej pojemności boot-sektora (można zapisać 256 bajtów zamiast 128 jak w standardowych stacjach).
Technikalia
- Zastosowany zegar: 8 MHz
- Zastosowany kontroler: WD 1772
Obsługa
Interfejs posiada przełącznik pozwalający na ustawienie numeru stacji Karin Maxi (D1: lub D2:) oraz automatyczne lub ręczne skonfigurowanie napędów (mogą być różnego typu).
Sztuczki:
- uruchomienie komputera z wciśniętym klawiszem "SELECT" - ustawienie stacji Karin Maxi jako D2: (niezależnie od przełącznika), przydatne w przypadku bootowania z innej stacji (np. szeregowej)
- przytrzymanie klawisza "Shift" podczas transmisji danych - chwilowe wstrzymanie transmisji i podejrzenie zawartości ekranu.
Informacje użytkowe
Tak wyglądała część kompletu sprzedawana przez producenta firmę Karin. Dodatkowo, do kompletu dodawany był napęd dyskietek 5.25 lub 3.5 cala (zwykły napęd od PC).
Do interfejsu oprócz instrukcji dodawana była dyskietka z MyDOSem. Dość obszerny opis tego systemu znajduje się w instrukcji interfejsu.