SIO2IDE 4.x

From Atariki

(Różnice między wersjami)

Aktualna wersja

Spis treści

1 Informacje ogólne
2 Lista elementów
3 Poszczególne etapy montażu układu
- 3.1 Widok czystej płytki drukowanej SIO2IDE
- 3.2 Numeracja wyprowadzeń gniazda SIO_IO na płytce SIO2IDE
4 Programowanie Atmela
- 4.1 Schemat programatora
5 Uruchomienie układu
6 Sposób instalacji dysku 2.5 Cala
- 6.1 Zasilanie
7 Sposób instalacji karty CF
8 Zobacz także

Informacje ogólne

Interfejs pozwalający podpiąc dowolny dysk twardy IDE (w tym również karty Compact Flash z wykorzystaniem przejściówki IDE-CF (obsługa kart CF od wersji 4.4) do portu SIO Atari. Interfejs zaprojektował Marek Mikołajewski.

Interfejs od strony Atari widziany jest jako stacja dysków (D1:-D8:), używając nagranych na dysk twardy obrazów dyskietek w formacie ATR. Interfejs obsługuje formaty dysków stosowane w PC (FAT16, FAT32, ISO9660), ma również port USB (opcjonalnie). Port ten służy wyłącznie do nagrywania/usuwania obrazów dyskietek z dysku twardego z poziomu PC, nie ma możliwości wykorzystania go od strony Atari.

[Edytuj]

Lista elementów

Poniżej przedstawiona jest lista elementów elektronicznych potrzebnych do budowy układu.

   Lp  Ilość   Nazwa Elementu         Wartość          Oznaczenie elementu
    1     1    Rezystor                1k5                 R33
    2     2    Rezystor                24R                 R31 R32
    3     4    Rezystor                330R                R2 R3 R4 R51
    4     6    Rezystor                10k                 R10 R11 R41 R42 R43 R44
    5     1    Rezystor                1M                  opcjonalnie (jeżeli Y2)
    6     1    Kondensator elektr.     1uF                 C25
    7     4    Kondensator             30pF                C2 C3 C21 C22
    8     2    Kondensator             47nF                C4 C41
    9     2    Kondensator             47pF                C31 C32
   10     1    Kondensator elektr.     10uF                C1
   11     1    Kwarc                   7.3728 MHz          Y1
   12     2    Kwarc                   24MHz               U4 Y2
   13     1    Dioda Schottkiego       BAT85               opcjonalnie
   14     1    Procesor ATMEGA32-16PI (lub Atmega 32L-8PU) U1
   15     1    Układ scalony CD4053      -                 U3
   16     1    Układ scalony USBN9603    -                 U2
   17     4    Diody LED                 3V                IDE_LED LINK_LED PWR_LED SIO_LED
   18     1    Gniazdo IDE               -                 IDE_IO
   19     1    Gniazdo USB               -                 USB
   20     3    Zworki                    -                 HD1_ZW MODE_ZW MS_ZW
   21     2    Gniazda ZZ8/1             -                 ISP_IO SIO_IO

Układ zasilany jest małym napięciem (5V) dlatego dobrze jest zakupić rezystory o małej mocy 1/8W, a kondensatory elektrolityczne (C1,C2) na jak najmniejsze napięcie np. 16V. Jeżeli w układzie zamiast oscylatora 24 MHz (U4) zastosujemy kwarc 24 MHz (Y2), to koniecznie należy równolegle z kwarcem połączyć rezystor 1M, w przeciwnym wypadku mogą wystąpić problemy z działaniem układu w trybie SIO2USB.

Drugą modyfikacją układu jest dołożenie dodatkowo diody Schottkego BAT85.

Zapewni to bezproblemową pracę interfejsu z innymi urządzeniami peryferyjnymi lub z SIO2PC. Diodkę przylutowujemy do 2 pinu gniazda SIO_IO interfejsu - katodą w stronę SIO2IDE a Anodą do Atari SIO.

Katodę wskazuje czarny pierścień na obudowie diody.

[Edytuj]

Poszczególne etapy montażu układu

[Edytuj]

Widok czystej płytki drukowanej SIO2IDE

W sklepie elektronicznym poza zakupem niezbędnych części do budowy układu, trzeba nabyć pastę lutowniczą, odrobinę przewodu (najlepiej srebrzanki) potrzebnego do wykonania kilkunastu zworek na płytce drukowanej oraz porządne, mocne piwo (na finisz naszych zmagań). Kiedy wszystko jest już gotowe, zabieramy się powoli do pracy. Na pierwszy ogień tradycyjnie idą wszystkie zworki (Z1....Z14) oraz gniazda (IDE, USB, SIO_IO, ISP_IO).

Po zakończeniu obwód powinien prezentować się mniej więcej tak jak na zdjęciu poniżej.

płytka drukowana sio2ide pierwszy etap montażu

Drugim krokiem są już poszczególne elementy, zaczynamy od tych najmniej wrażliwych tzn. rezystory, kondensatory (w przypadku dwóch elektrolitycznych (C1,C2) zwracamy uwagę na biegunowość która jest zaznaczona zarówno na płytce jak i elementach), kwarce itp.

W przypadku diod LED dobrze jest przynajmniej 3 z nich (USB_LED, POWER_LED, IDE_LED) umieścić sobie na przewodach - tak żeby można było później łatwo je zamocować w górnej części obudowy komputera Atari.

płytka drukowana sio2ide drugi etap montażu

Teraz pozostało już tylko zaprogramowanie procesora Atmel Atmega32 16PI (punkt kolejny), umieszczenie układów scalonych w podstawkach i podpięcie układu do gniazda SIO Atari.

[Edytuj]

Numeracja wyprowadzeń gniazda SIO_IO na płytce SIO2IDE

Sposób podpięcia interfejsu obrazuje poniższa tabelka:

   SIO_IO        ATARI SIO             SYGNAŁ
      1              5                DATA_OUT
      2              3                DATA_IN  
      3              7                COMMAND
      5              4                MASA
      6              -                Nie używany
      7              10                +5V

Sposób numerowania pinów gniazda SIO na płycie Atari - widok od strony ścieżek

Sposób numerowania pinów gniazda SIO na płycie Atari - widok od strony elementów

Identyfikacja interfejsu w systemie windows XP/2000 pracującego w trybie sio2usb

[Edytuj]

Programowanie Atmela

[Edytuj]

Schemat programatora

   Pin LPT          Sygnał             Pin Atmega 32-16PI   
      3              RESET                     9
      4              SCK                       8
      5              MOSI                      6
      10             MISO                      7
      25             MASA(GND)                 11
       -             XTAL2                     12               
       -             XTAL1                     13

Elementy użyte w programatorze - Kondesatory C1,C2 33pF, kwarc 4 MHz Po zaprogramowaniu Atmela Atmega32 16PI należy również poprawnie ustawić w nim przełączniki FUSE na:

                               LFB = 0xFF
                               HFB = 0xDF

[Edytuj]

Uruchomienie układu

Na początku trzeba sformatować dysk pod PC - założyć jedną podstawową partycję w zależności od pojemności dysku zastosować system plików FAT16 (zalecany dla dysków do 512 MB) lub FAT32. Kolejną czynnością będzie skopiowanie na tak utworzoną partycję dwóch plików (znajdują się one w archwium z dokumentacją SIO2IDE):

mydos453.atr (wcześniej za pomocą programu ATRUTIL lub plugina autorstwa Pajero pod Windows Commandera proponuję do tego pliku ATR dodać program FDISK z archwium SIO2IDE), oraz
plik konfiguracyjny SIO2IDE.CFG, jest on zwykłym plikiem tekstowym, przed skopiowaniem trzeba go zmodyfikować - dopisać w nim linie postaci: D9=mydos453.

Odłączamy dysk od PC i podłączamy go do interfejsu SIO2IDE, ustawiamy zworkę MS_ZW (nasz interfejs będzie pracował w trybie MASTER) oraz HD1_ZW (plik obrazu ustawiony pod D9 w SIO2IDE.CFG automatycznie zostanie podmapowany jako urządzenie D1). Uruchamiamy ATARI z wciśniętym klawiszem OPTION, po chwili jeżeli wszystko przebiegło poprawnie (m.in interfejs poprawnie rozpoznał dysk) powinna palić się tylko dioda PWR_LED a na ekranie pokaże się nam SELF TEST - powodem jest to, że Atari uruchamia się dużo szybciej niż rozpędza się i inicjuje dysk twardy podpięty pod interfejs. Dlatego ponownie naciskamy RESET + OPTION - teraz powinien zacząć się już nam ładować MyDOS.

Jeżeli po włączeniu interfejsu dioda SIO_LED mruga i nie gaśnie, dysk nie został prawidłowo rozpoznany. Może to oznaczać zarówno problem sprzętowy jak i złą strukturę systemu plików na dysku. Do diagnozowania przyczyny warto uruchomić tryb diagnostyczny SIO2IDE (TEST mode). Zakładając że posiadamy odpowiedni kabel SIO łączący Atari z SIO2IDE, należy uruchomić program terminalowy (np. Ice-T) w trybie 19200bps, 1 bit stopu, bez kontroli parzystości. Zworę MODE_SW należy zewrzeć, włączyć interfejs, a następnie w ciągu 3 sek. zworę usunąć. SIO2IDE wejdzie w tryb diagnostyczny i prześle na terminal szczegółowe informacje o inicjalizacji.

Po załadowaniu DOS-u wciskamu klawisz L (LOAD) i uruchamiamy program FDISK. Po poprawnym załadowaniu ukaże nam się plansza:

Ponieważ nasz interfejs ustawiliśmy za pomocą zworki MS_ZW jako MASTER, to za pomocą klawiszy kursora wybieramy opcję MASTER i naciskamy RETURN. (Atari może jednocześnie obsługiwać 2 interfejsy SIO2IDE - jeden ustawiony jako MASTER a drugi jako SLAVE).

Po wybraniu interfejsu którego konfiguracje chcemy zmienić (MASTER/SLAVE) przechodzimy do głównego MENU programu zarządzającego interfejsem SIO2IDE. Mamy w nim do wyboru następujące opcje:

P - Pozwala obejrzeć parametry dysku podpiętego pod interfejs.
D - Służy do zmiany aktywnego katalogu na dysku. (SIO2IDE obsługuje jednocześnie tylko jeden katalog, jeżeli chcemy skorzystać z plików ATR znajdujących się w innym folderze to musimy najpierw za pomocą tej opcji zmienić aktywny folder).
V - Wyświetla listę plików ATR znajdujących się w aktywnym katalogu.
A - Służy do podmontowywania plików atr pod określone stacje dysków Atari (D1-D8).
S - Zapisuje plik sio2ide.cfg na dysku.
E - Wyjście z programu.

Przykładowy zrzut ekranowy pierwszej z dostępnych opcji VIEW PARAMETERS, jak widać interfejs SIO2IDE w tym przypadku pracuje w trybie SLAVE, wersja to 4.4, partycja na dysku w systemie FAT32 o objętości 1GB. W aktualnym aktywnym folderze znajduje się 9 plików ATR.

Druga opcja Change Activ Dir służy do zmiany aktywnego katalogu z plikami ATR na dysku. Po jej wybraniu, na ekranie pojawi się nam lista katalogów na partycji dysku (jeżeli takowe istnieją). Za pomocą klawiszy kursora dokonujemy wyboru katalogu, a klawiszem A aktywujemy wybrany katalog. Standardowo Esc pozwala nam powrócić do poprzedniego menu.

W przypadku korzystania z katalogów na dysku należy pamiętać, że każdy katalog musi zawierać plik sio2ide.cfg

W powyższym przykładzie partycja zawiera 2 katalogi: DEMA oraz DEMAC. Natomiast aktywnym katalogiem jest katalog główny (w FDISK-u oznaczony jako ROOT).

Trzecia z opcji VIEW ATR FILES pozwala zobaczyć listę wszystkich plików ATR znajdujących się w aktywnym katalogu na dysku. Za pomocą klawisza spacji włączamy/wyłączamy podgląd długich nazw w okienku ATR file details. W okienku tym możemy zobaczyć również inne informacje o dowolnym pliku ATR, takie jak:

numer pliku na dysku,
ilość sektorów,
atrybuty pliku ATR (zapis/odczyt),
ilość bajtów na sektor,
i wspomnianą wyżej pełną nazwę pliku.

Kolejna opcja Assign Disk pozwala podpiąć dowolny obraz (plik) ATR pod konkretny numer stacji dysków (D1-D8). Za pomocą klawiszy kursora wybieramy napęd, klikamy RETURN i wybieramy interesujący nas plik ATR (w momencie wyboru klawisz spacji włącza/wyłącza długie nazwy plików). Po dokonaniu wyboru za pomocą klawisza R możemy zmienić atrybut pliku ATR na Tylko do odczytu (RO), lub analogicznie za pomocą W zezwolić na odczyt/zapis (RW).

Przedostatnia opcja służy do zapisania wszystkich zmian w pliku konfiguracyjnym interfejsu od momentu uruchomienia programu FDISK. A ostatnia to wyjście z programu.

[Edytuj]

Sposób instalacji dysku 2.5 Cala

Istnieje możliwość podpięcia do interfejsu dysku 2.5 calowego (stosowane w notebookach). Wymagane do tego jest użycie odpowiedniej przelotki. Zdjęcie poniżej przedstawia jedną z wielu tego typu przelotek dostępnych na rynku.

a) wyprowadzenia dla przewodów

b) wyprowadzenia dla gniazd i urządzeń peryferyjnych

[Edytuj]

Zasilanie

41 +5VL  +5 VDC (Logic) 
42 +5VM  +5 VDC (Motor) 
43 GND  Masa
44 /TYPE  Type (0=ATA)

[Edytuj]

Sposób instalacji karty CF

Interface SIO2IDE od wersji 4.4 umożliwia korzystanie z kart CF. Aby jednak było to możliwe, wymagany do tego jest odpowiedni adapter CF-IDE. Zdjęcie poniżej przedstawia jedną z wielu tego typu przelotek dostępnych na rynku.

Zaleca się stosować karty CF firmy Kingston (są jednymi z lepszych na rynku) i na pewno działają z interfacem SIO2IDE. Powyższa przejściówka wymaga dodatkowego zasilania. Ponieważ w swoim egzemplarzu SIO2IDE używam karty Kingston CF 512 Elite Pro (Hight Speed), która wymaga zasilania 3.3V to wystarczy do przelotki doprowadzić tylko napięcie 5V. Poniższy rysunek przedstawia wyprowadzenia standardowej wtyczki z zasilaniem stosowaną powszechnie w szerokiej gamie zasilaczy ATX