DOS 2.0
From Atariki
| Wersja z dnia 01:03, 14 lip 2006 Mikey (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Aktualna wersja KMK (Dyskusja | wkład) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | Drugi (po [[DOS 1.0]]) [[DOS]] wydany dla ośmiobitowych Atari. Do chwili wydania [[DOS 2.5]] był najszerzej używanym DOS-em, narzucił też obowiązujący do dziś standard w zakresie [[Format AtariDOS 2|formatu dyskietki]]. | + | Drugi (po [[DOS 1.0]]) [[DOS]] wydany dla ośmiobitowych Atari. Zaprogramowany przez [[OSS]], głównym autorem jest [[Bill Wilkinson]]. Do chwili wydania [[DOS 2.5]] był najszerzej używanym DOS-em, narzucił też obowiązujący do dziś [[Format AtariDOS 2|standard w zakresie formatu dyskietki]]. |
| + | |||
| + | W porównaniu do DOS 1.0, DOS 2.0 nie jest w całości rezydentny, ale dzieli się na dwie części: rezydentny DOS (DOS.SYS) oraz nierezydentną powłokę (DUP.SYS). Wydzielenie powłoki pozwoliło na zaoszczędzenie paru kilobajtów RAM-u, ale z kolei jej załadowanie w momencie, kiedy jest potrzebna, powoduje zniszczenie zawartości odpowiedniego obszaru pamięci. Przy pracy w [[Atari BASIC]]-u skutkuje to skasowaniem programu BASIC-a po wywołaniu DOS-u. Żeby temu zapobiec, w DOS 2.0 wbudowano mechanizm obsługi pliku MEM.SAV, w którym automatycznie zapisywana jest zawartość części pamięci. Po zakończeniu pracy z DUP.SYS i powrocie do BASIC-a DOS - również automatycznie - odczytuje MEM.SAV przywracając stan RAM-u sprzed wczytania powłoki. | ||
| DOS 2.0 występuje w dwóch odmianach: | DOS 2.0 występuje w dwóch odmianach: | ||
| Linia 10: | Linia 12: | ||
| [[Grafika:dos2s-menu.png]] | [[Grafika:dos2s-menu.png]] | ||
| [[Grafika:dos2d-menu.png]] | [[Grafika:dos2d-menu.png]] | ||
| + | |||
| + | == Kod źródłowy == | ||
| + | |||
| + | Kod źródłowy DOS-u 2.0s został opublikowany (i skomentowany) przez [[Wojciech Zientara|Wojciecha Zientarę]] w książce "[[Dyskowe Systemy Operacyjne|Mapa pamięci Atari XL/XE: Dyskowe Systemy Operacyjne]]". | ||
| == Download == | == Download == | ||
| Linia 17: | Linia 23: | ||
| == Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
| + | * [http://www.krap.pl/mirrorz/www.strotmann.de/cas/Infothek/AtariEightTen/a810.pdf Atari 810 Disk Drive - An Introduction to the DOS] | ||
| + | * [http://www.krap.pl/mirrorz/www.strotmann.de/cas/Infothek/AtariDostwo/dos2eng.pdf Disk Operating System II Reference Manual] | ||
| * [[Formaty systemów plików]] | * [[Formaty systemów plików]] | ||
| [[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]] | [[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]] | ||
| [[Kategoria:Programy użytkowe]] | [[Kategoria:Programy użytkowe]] | ||
Aktualna wersja
Drugi (po DOS 1.0) DOS wydany dla ośmiobitowych Atari. Zaprogramowany przez OSS, głównym autorem jest Bill Wilkinson. Do chwili wydania DOS 2.5 był najszerzej używanym DOS-em, narzucił też obowiązujący do dziś standard w zakresie formatu dyskietki.
W porównaniu do DOS 1.0, DOS 2.0 nie jest w całości rezydentny, ale dzieli się na dwie części: rezydentny DOS (DOS.SYS) oraz nierezydentną powłokę (DUP.SYS). Wydzielenie powłoki pozwoliło na zaoszczędzenie paru kilobajtów RAM-u, ale z kolei jej załadowanie w momencie, kiedy jest potrzebna, powoduje zniszczenie zawartości odpowiedniego obszaru pamięci. Przy pracy w Atari BASIC-u skutkuje to skasowaniem programu BASIC-a po wywołaniu DOS-u. Żeby temu zapobiec, w DOS 2.0 wbudowano mechanizm obsługi pliku MEM.SAV, w którym automatycznie zapisywana jest zawartość części pamięci. Po zakończeniu pracy z DUP.SYS i powrocie do BASIC-a DOS - również automatycznie - odczytuje MEM.SAV przywracając stan RAM-u sprzed wczytania powłoki.
DOS 2.0 występuje w dwóch odmianach:
- DOS 2.0s - wersja podstawowa, przeznaczona dla stacji 810, obsługuje tylko gęstość SD.
- DOS 2.0d - rzadko spotykana wersja przeznaczona dla stacji 815, obsługuje gęstości SD i DD
Ciekawostka polega na tym, że DOS 2.0s, mimo że nie może działać w podwójnej gęstości, zawiera w sobie wiele procedur uwzględniających jej obsługę - jest to więc wyraźnie nic innego, jak okrojona wersja DOS-u 2.0d.
Kod źródłowy
Kod źródłowy DOS-u 2.0s został opublikowany (i skomentowany) przez Wojciecha Zientarę w książce "Mapa pamięci Atari XL/XE: Dyskowe Systemy Operacyjne".
