KMK/JŻ IDE
From Atariki
(Różnice między wersjami)
| Wersja z dnia 04:31, 17 kwi 2005 KMK (Dyskusja | wkład) (→FDISK) ← Previous diff |
Aktualna wersja KMK (Dyskusja | wkład) (→Informacje ogólne) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | Interfejs IDE, znany także jako "KMK/JŻ". Opracowany w roku 1995 przez [[Jacek Żuk|Jacka Żuka]] (hardware) oraz [[KMK]] (software) interfejs równoległy przeznaczony do podłączania napędów IDE/AT-BUS do komputerów serii XE. | + | {{grafr|kmkjzkomplet.jpg}} |
| - | Interfejs wykorzystuje istniejący w systemie operacyjnym mechanizm pozwalający na podłączanie w standardowy, zdefiniowany przez Atari sposób urządzeń równoległych tak, by zostały automatycznie zainicjowane po włączeniu zasilania komputera (rodzaj tzw. plug-n-play). W związku z tym zastosowanie interfejsu nie wymaga w żaden sposób ingerencji w kod systemu operacyjnego. | + | Interfejs IDE, znany także jako "KMK/JŻ". Opracowany w roku 1995 przez [[Jacek Żuk|Jacka Żuka]] (hardware) oraz [[KMK]] (software) interfejs równoległy przeznaczony do podłączania napędów IDE/AT-BUS do komputerów serii [[XE]]. |
| - | Wewnętrzne oprogramowanie interfejsu pozwala na zaadresowanie dysków o pojemności do 8 GB (16777216 sektorów po 512 bajtów). Dysk można podzielić na 16 partycji o łącznej pojemności 8 GB (może to być 1 partycja o rozmiarze 8 GB). Jednak, ponieważ DOS-y normalnie nie pracują z sektorem o wielkości 512 bajtów, sterownik interfejsu ma dwa tryby pracy: | + | Klonem tego interfejsu jest [[IDEa]]. Natomiast nowszą wersją, jaka pojawiła się w roku 2011, jest [[IDE Plus]]. |
| - | * tryb "rzeczywisty", w którym transmitowane są sektory 512-bajtowe | + | ==Informacje ogólne== |
| - | * tryb "emulacji", w którym 1 sektor 512-bajtowy wykorzystywany jest do zapisania dwóch sektorów 256-bajtowych | + | |
| - | Tryb emulacji charakteryzuje się mniejszą szybkością operacji I/O niż tryb rzeczywisty - różnica jest szczególnie drastyczna przy zapisie. | + | Interfejs wykorzystuje istniejący w systemie operacyjnym mechanizm tzw. [[nowe urządzenia|nowych urządzeń]]. W związku z tym zastosowanie interfejsu nie wymaga w żaden sposób ingerencji w kod systemu operacyjnego. |
| - | Oprogramowanie interfejsu pozwala na start systemu z dowolnej partycji, co jest teoretycznie niemożliwe w [[XL OS]]. Sterownik interfejsu ucieka się w związku z tym do pewnego triku, który zapobiega przestawieniu numeru dysku startowego na D1:. | + | Wewnętrzne oprogramowanie interfejsu pozwala na zaadresowanie dysków o pojemności do 8 GB (16777216 sektorów po 512 bajtów). Dysk można podzielić na 16 partycji o łącznej pojemności 8 GB (może to być 1 partycja o rozmiarze 8 GB). Jednak, ponieważ większość DOS-ów (oprócz [[SpartaDOS X]] 4.39) normalnie nie pracuje z sektorem o wielkości 512 bajtów, sterownik interfejsu ma dwa tryby pracy: |
| - | ==Lista dysków== | + | * tryb "rzeczywisty", w którym transmitowane są sektory 512-bajtowe |
| + | * tryb "emulacji", w którym 1 sektor 512-bajtowy wykorzystywany jest do zapisania dwóch sektorów 256-bajtowych | ||
| - | Interfejs współpracuje ze wszystkimi znanymi (autorom) modelami twardych dysków oraz z kartami CF. Oto lista twardych dysków, które działają z całą pewnością: | + | W trybie rzeczywistym szybkość odczytu i zapisu waha się w granicach od 50 do 80 kilobajtów na sekundę. Wahania te zależą od rodzaju zastosowanego napędu, a także od kolejności odczytu sektorów - sekwencyjny odczyt kolejnych sektorów jest tu najszybszy. Tryb ten jest możliwy do wykorzystania pod [[SpartaDOS X]] v.4.39 i nowszymi. |
| - | * Conner CP-3000: 40 MB, 3,5 cala | + | Tryb emulacji charakteryzuje się ok. dwukrotnie mniejszą szybkością odczytu niż tryb rzeczywisty oraz czterokrotnie mniejszą szybkością zapisu. To ostatnie wynika z faktu, że dwa sektory 256-bajtowe zapisywane są w jednym sektorze 512-bajtowym. Wyniki testu szybkości przeprowadzonego programem [http://drac030.krap.pl/rwtest.arc RW-Test] działającym pod [[SpartaDOS X]], tryb emulacji: |
| - | * Conner CP-2088: 80 MB, 2,5 cala | + | |
| - | * Conner CP-30254H: 240 MB, 3,5 cala | + | |
| - | * Conner CFS-1621A: 1500 MB, 3,5 cala | + | |
| - | * Hitachi DK238A-43: 4.3GB, 2,5 cala | + | * DOS writing: 8713.666 B/sek. |
| + | * DOS reading: 36714.887 B/sek. | ||
| + | * DOS average: 22714.276 B/sek. | ||
| - | * Maxtor 7345AT: 340 MB, 3,5 cala | + | Co ciekawe, szybkość zapisu bardzo zależy od zastosowanego napędu. Np. na dysku Toshiba MK2103MAV pomiarowa szybkość zapisu (pod tym samym DOS-em) to 12 kB/s, a karty CF są jeszcze nieco szybsze. Poniżej wyniki testu przykładowej karty CF (Kingston 256MB): |
| - | * Maxtor 91366U4: 13 GB, 3,5 cala | + | |
| - | * Maxtor 6YL080L0: 81 GB, 3,5 cala | + | |
| - | * Maxtor 6YL120L0: 122 GB, 3,5 cala | + | |
| - | * Quantum LPS170A: 163MB, 3,5 cala | + | * DOS writing: 14269.1046 B/sek. |
| - | * Quantum Fireball 1080AT: 1.0GB, 3,5 cala | + | * DOS reading: 41892.6276 B/sek. |
| - | * Quantum Fireball 1280AT: 1.3GB, 3,5 cala | + | * DOS average: 28080.8661 B/sek. |
| - | * Quantum Fireball EL: 4,9GB, 3,5 cala | + | |
| - | * Seagate ST-157A: 40 MB, 3,5 cala | + | Od wersji sterownika 1.8 tryb emulacji podzielony jest na "podtryby": |
| - | * Seagate ST-1102A: 81 MB, 3,5 cala | + | |
| - | * Seagate ST-9190AG: 164 MB, 2,5 cala | + | |
| - | * Seagate ST-3290A: 261 MB, 3,5 cala | + | |
| - | * Seagate ST-3660A: 540 MB, 3,5 cala | + | |
| - | * Seagate ST-3630A: 631 MB, 3,5 cala | + | |
| - | * Seagate ST-3850A: 810 MB, 3,5 cala | + | |
| - | * Seagate ST-32122A: 2 GB, 3,5 cala | + | |
| - | * Seagate ST-33232A: 3 GB, 3,5 cala | + | |
| - | * Western Digital WDC 130AB: 30 MB, 2,5 cala | + | * pierwotny, emulujący gęstość [[DD]] (256 bajtów na sektor) |
| - | * Western Digital WDC AC2200F: 202MB, 3,5 cala | + | * nowy, emulujący gęstość [[ED]] (128 bajtów na sektor). |
| - | * Western Digital Caviar 2850: 814 MB, 3,5 cala - z BIOS-em v.1.6 i nowszymi | + | |
| - | ==FDISK== | + | Przełączenie następuje automatycznie. Ta zmiana została wprowadzona celem poprawienia kompatybilności z programami całodyskowymi i uruchamiania ich z przeznaczonej do tego partycji. |
| - | Program napisany ongiś przez [[KMK]], a służący do przygotowania dysku IDE do pracy; czyli głównie do popartycjonowania go. | + | Oprogramowanie interfejsu pozwala na start systemu z dowolnej partycji, co jest teoretycznie niemożliwe w [[XL OS]]. Sterownik interfejsu ucieka się w związku z tym do pewnego triku, który zapobiega przestawieniu numeru dysku startowego na D1:. |
| - | Pierwsza wersja (od 1.0 do 1.2) była napisana w [[Turbo BASIC XL]] i kompilowana, ale mimo wielu wysiłków i konwertowania coraz to większych części na podprogramy w asemblerze, nie chciała działać stabilnie. Z tego powodu ten kierunek działań został zarzucony i powstała napisana całkowicie od nowa w czystym asemblerze wersja 1.30, która wreszcie funkcjonowała w sposób przewidywalny. Dalsze prace rozwojowe, głównie poprawki błędów i ulepszenia w procedurach wykrywania dysków i dogadywania się z nimi, doprowadziły przez dziesięć kolejnych wersji do powstania FDISK-a 1.40. | + | [[Grafika:kmkjzzob.jpg]] |
| + | [[Grafika:kmkjzbezob.jpg]] | ||
| - | ===Pełna autodetekcja=== | + | Interfejs niestety nie jest przelotowy - aczkolwiek na płytce jest miejsce przeznaczone na wlutowanie [[gniazdo cartridge'a|gniazda cardridge'a]]. |
| - | Program ten cechuje się między innymi tym, że teoretycznie jest w stanie skłonić do pracy każdy dysk ATA, byle sprawny. FDISK 1.40 zawiera bowiem między innymi procedurę sprawdzającą, czy podana przez dysk geometria jest rzeczywiście poprawna (co nie musi być prawdą w przypadku niektórych starych dysków ATA), a ponadto dysponuje dość długą, ale skuteczną procedurą, która metodą "brute force" wyszukuje poprawną konfigurację ze stuprocentową skutecznością, o ile tylko takowa istnieje (to znaczy, o ile dysk jest sprawny). Sprawia to, że pod KMK/JŻ IDE automatycznie wykrywana jest geometria również tych dysków, z którymi normalnie nie radzi sobie PC BIOS (gdzie parametry trzeba wklepać ręcznie). | + | ==Lista dysków== |
| - | ===Działanie=== | + | Interfejs współpracuje ze wszystkimi znanymi (autorom) modelami twardych dysków oraz z kartami CF. Oto lista twardych dysków i kart CF, które działają z całą pewnością: |
| - | Po uruchomieniu program wyświetla trzy ramki. Ta na samej górze zawiera informację o nazwie programu i autorze (i uprzytamnia nam, że nazwa "KMK/JŻ IDE" jest, choć trafna, jednak zwyczajowa - wymyślili ją użytkownicy interfejsu, a nie autorzy). Na dole ekranu widać informację na temat nazwy dysku, jego geometrii (CHS), oraz pojemności. Pojemność dysku podawana jest w zaokrągleniu do pełnych jednostek w zwykłych megabajtach (gdzie 1 MB = 1048576 bajtów). Z tego powodu dane podawane przez FDISK różnią się od tego, co na temat pojemności dysku zazwyczaj twierdzi jego producent (dla którego 1 MB = 1000000 bajtów). | + | ===Conner Peripherals=== |
| - | ====Menu główne==== | + | * Conner CP-3000: 40 MB, 3,5 cala |
| + | * Conner CP-2088: 80 MB, 2,5 cala | ||
| + | * Conner CP-30254H: 240 MB, 3,5 cala | ||
| + | * Conner CFS-1621A: 1,5 GB, 3,5 cala | ||
| - | Na środku ekranu widnieje menu z następującymi opcjami: | + | ===Fujitsu=== |
| - | {{grafr|Fdisk-1.png}} | + | * Fujitsu MPC 3043AT: 4,3GB, 3,5 cala |
| - | * '''Surface test''' - po wybraniu tej opcji program będzie próbował sprawdzić, czy dysk nie ma uszkodzonych sektorów. Test przeprowadzany jest całymi ścieżkami, bez odczytu danych. FDISK zapamiętuje tylko, czy podczas weryfikacji którejkolwiek ze ścieżek wystąpił błąd. Jeśli tak - to po zakończeniu testu wyświetlane jest "BAD TRACKS DETECTED". Jeśli błędów nie ma, test kończy się powrotem do menu. Testowanie można w każdej chwili przerwać wciskając klawisz SHIFT. | + | ===Hitachi=== |
| - | * '''Soft format''' - ta opcja ma na celu wywołanie wbudowanego formattera [[SpartaDOS X]] celem zapisania struktury systemu plików na popartycjonowanym dysku. Raczej nie będzie działać z innymi DOS-ami. | + | * Hitachi DK238A-43: 4,3 GB, 2,5 cala |
| - | * '''Exit to DOS''' - po wybraniu tej opcji następuje zakończenie programu i wyjście do DOS-u. Trzeba mieć na uwadze, że w przypadku DOS-ów, które trzymają interfejs użytkownika w osobnym pliku (jak DUP.SYS w [[MyDOS|MyDOS-ie]]), szczęśliwy powrót do DOS-u może zależeć od istnienia ramdysku, w którym znajduje się owa nierezydentna część DOS. | + | ===IBM=== |
| - | Najważniejszą wszelako opcją jest '''Partitioning'''. Wybranie jej wywołuje na ekran następne menu, które pozwala na podzielenie dysku zgodnie z widzimisię oraz na pewne dodatkowe ustawienia. | + | * IBM DBOA 2540: 517 MB, 2,5 cala |
| - | ====Menu partycjonowania==== | + | ===Kingston=== |
| - | {{grafr|Fdisk-2.png}} | + | * Kingston 256 MB (CF Orange Label): TOSHIBATHNCF256MPG |
| + | * Kingston 512 MB (CF Elite Pro Blue Label): SAMSUNG512-S 3.3V | ||
| - | Lewa skrajna kolumna oznaczona '''LUN''' (od ''Logical UNit'') oznacza numery dysków w systemie operacyjnym, do których przypisane będą definiowane partycje. | + | ===Maxtor=== |
| - | Kolumna '''Size''' to rozmiary partycji mierzone w fizycznych sektorach o wielkości 512 bajtów. Maksymalny możliwy rozmiar to 32767 sektorów - co odpowiada 65534 sektorom 256-bajtowym pod DOS-em. Zmiany dokonuje się po wciśnieniu klawisza '''Return'''. | + | * Maxtor 7245AT: 240 MB, 3,5 cala |
| + | * Maxtor 7345AT: 340 MB, 3,5 cala | ||
| + | * Maxtor 91366U4: 13 GB, 3,5 cala | ||
| + | * Maxtor 6YL080L0: 81 GB, 3,5 cala | ||
| + | * Maxtor 6YL120L0: 122 GB, 3,5 cala | ||
| - | W kolumnie '''Type''' zaznacza się, który dysk jest dyskiem startowym, to znaczy tym, z którego komputer się zabootuje. | + | ===Quantum=== |
| - | Kolumna '''Stat.''' jest niewykorzystana. | + | * Quantum LPS170A: 163 MB, 3,5 cala |
| + | * Quantum Fireball 1080AT: 1 GB, 3,5 cala | ||
| + | * Quantum Fireball 1280AT: 1,3 GB, 3,5 cala | ||
| + | * Quantum Fireball EL: 4,9 GB, 3,5 cala | ||
| - | Przejścia między kolumnami wykonuje się klawiszem TAB. | + | ===Samsung=== |
| - | Okienko '''Total''' zawiera całkowitą liczbę 512-bajtowych sektorów dysku. Okienko '''Remain''' pokazuje liczbę sektorów 512-bajtowych, jakie pozostają wolne po dotychczasowych definicjach partycji. Okienko '''Spec.''' pokazuje geometrię CHS dysku. | + | * Samsung SV0643D: 6 GB, 3,5 cala |
| - | ====Menu "Opts"==== | + | ===Seagate=== |
| - | W prawym, dolnym rogu ekranu znajduje się dodatkowe menu sterujące, do którego przechodzi się klawiszem TAB: | + | * Seagate ST-157A: 40 MB, 3,5 cala |
| + | * Seagate ST-1102A: 81 MB, 3,5 cala | ||
| + | * Seagate ST-9190AG: 164 MB, 2,5 cala | ||
| + | * Seagate ST-3290A: 261 MB, 3,5 cala | ||
| + | * Seagate ST-3660A: 540 MB, 3,5 cala | ||
| + | * Seagate ST-3630A: 631 MB, 3,5 cala | ||
| + | * Seagate ST-3850A: 810 MB, 3,5 cala | ||
| + | * Seagate ST-31276A: 1,2 GB, 3,5 cala | ||
| + | * Seagate ST-32122A: 2 GB, 3,5 cala | ||
| + | * Seagate ST-33232A: 3 GB, 3,5 cala | ||
| + | * Seagate ST-340016A: 40 GB, 3,5 cala | ||
| - | * '''Undo''' - powoduje skasowanie ostatnich zmian w tablicy pratycji i przywrócenie jej do stanu wyjściowego. | + | ===Toshiba=== |
| - | * '''Opts''' - wywołuje na ekran jeszcze jedno menu, o którym niżej. | + | |
| - | * '''Write''' - zapis tablicy partycji na dysk. | + | |
| - | * '''Erase''' - skasowanie (wyzerowanie) tablicy partycji na dysku. | + | |
| - | * '''Cancel''' - powrót do menu głównego. | + | |
| - | {{grafr|Fdisk-3.png}} | + | * Toshiba MK2103MAV: 2,1 GB, 2,5 cala |
| - | ====Menu "Set Options"==== | + | ===Western Digital=== |
| - | Menu '''Set options''' wybiera dodatkowe parametry pracy interfejsu: | + | * Western Digital WDC 130AB: 30 MB, 2,5 cala |
| + | * Western Digital WDC AC2200F: 202MB, 3,5 cala | ||
| + | * Western Digital Caviar 2850: 814 MB, 3,5 cala - z BIOS-em v.1.6 i nowszymi | ||
| - | * '''Number of retries''' - pierwotnie liczba prób odczytu po zgłoszeniu przez kontroler IDE błędu podczas wykonywania operacji READ SECTOR. Parametr ten nie jest używany przez bieżące wersje sterownika IDE. | + | ==Uwagi== |
| - | * '''Drive redirection''' - definiuje numer partycji, na którą przekierowywane będą komendy wysyłane przez system lub programy do stacji D1. Normalnie powinno tu być D1. | + | * Interfejs, jak większość innych tego typu urządzeń, w czystej postaci wymaga "dostrojenia" (układu RC) pod dany egzemplarz komputera, bez czego nie zawsze działa prawidłowo przy przełożeniu z jednego komputera do drugiego. Przyczyną są różnice w parametrach płyt głównych ośmiobitowego Atari (konkretnie w jakości i opóźnieniach sygnału fi2). |
| - | * '''Boot type''' - normalnie powinno być tu wybrane ''pass'', co pozostawia dokonanie odczytu wstępnego pod kontrolą systemu operacyjnego. Przestawienie tego na ''control'' powoduje przejęcie ładowania przez wewnętrzny loader interfejsu, co pozwala na zabootowanie systemu z każdej partycji pod [[XL OS]] (który normalnie pozwala na boot jedynie z D1). W [[DracOS]] opcja ta nie ma żadnego znaczenia - tu system przejmuje od interfejsu numer dysku startowego jak ustawiono w tablicy partycji. | + | |
| - | * '''Lock/Unlock a partition''' - powoduje nałożenie lub zdjęcie ochrony przed zapisem. | + | |
| - | + | ||
| - | Z każdego menu - oprócz głównego - można wyjść klawiszem '''Esc'''. | + | |
| - | + | ||
| - | ===Ograniczenia FDISK-a 1.40=== | + | |
| - | + | ||
| - | * program nie pozwala na definiowanie partycji większych niż 16 MB (chociaż interfejs takowe obsługuje) | + | |
| - | * program ustawia wszystkie partycje w trybie emulacji sektorów 256-bajtowych | + | |
| - | + | ||
| - | * [[IDE JZ/KMK/FDISK|Opis programu FDISK]] | + | |
| ==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| - | * [[IDE JZ/KMK/FAQ|FAQ]] | + | * [[KMK/JŻ IDE FDISK|Opis programu FDISK]] |
| + | * [[KMK/JŻ IDE FDISK II|Opis programu FDISK II]] | ||
| + | * [[KMK/JŻ IDE FAQ]] | ||
| + | * [[Rejestry KMK/JŻ IDE]] | ||
| + | * [[IDEa]] | ||
| + | * [[IDE Plus]] | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria:Peryferia 8-bit]] | ||
Aktualna wersja
Interfejs IDE, znany także jako "KMK/JŻ". Opracowany w roku 1995 przez Jacka Żuka (hardware) oraz KMK (software) interfejs równoległy przeznaczony do podłączania napędów IDE/AT-BUS do komputerów serii XE.
Klonem tego interfejsu jest IDEa. Natomiast nowszą wersją, jaka pojawiła się w roku 2011, jest IDE Plus.
Spis treści |
[Edytuj]
Informacje ogólne
Interfejs wykorzystuje istniejący w systemie operacyjnym mechanizm tzw. nowych urządzeń. W związku z tym zastosowanie interfejsu nie wymaga w żaden sposób ingerencji w kod systemu operacyjnego.
Wewnętrzne oprogramowanie interfejsu pozwala na zaadresowanie dysków o pojemności do 8 GB (16777216 sektorów po 512 bajtów). Dysk można podzielić na 16 partycji o łącznej pojemności 8 GB (może to być 1 partycja o rozmiarze 8 GB). Jednak, ponieważ większość DOS-ów (oprócz SpartaDOS X 4.39) normalnie nie pracuje z sektorem o wielkości 512 bajtów, sterownik interfejsu ma dwa tryby pracy:
- tryb "rzeczywisty", w którym transmitowane są sektory 512-bajtowe
- tryb "emulacji", w którym 1 sektor 512-bajtowy wykorzystywany jest do zapisania dwóch sektorów 256-bajtowych
W trybie rzeczywistym szybkość odczytu i zapisu waha się w granicach od 50 do 80 kilobajtów na sekundę. Wahania te zależą od rodzaju zastosowanego napędu, a także od kolejności odczytu sektorów - sekwencyjny odczyt kolejnych sektorów jest tu najszybszy. Tryb ten jest możliwy do wykorzystania pod SpartaDOS X v.4.39 i nowszymi.
Tryb emulacji charakteryzuje się ok. dwukrotnie mniejszą szybkością odczytu niż tryb rzeczywisty oraz czterokrotnie mniejszą szybkością zapisu. To ostatnie wynika z faktu, że dwa sektory 256-bajtowe zapisywane są w jednym sektorze 512-bajtowym. Wyniki testu szybkości przeprowadzonego programem RW-Test działającym pod SpartaDOS X, tryb emulacji:
- DOS writing: 8713.666 B/sek.
- DOS reading: 36714.887 B/sek.
- DOS average: 22714.276 B/sek.
Co ciekawe, szybkość zapisu bardzo zależy od zastosowanego napędu. Np. na dysku Toshiba MK2103MAV pomiarowa szybkość zapisu (pod tym samym DOS-em) to 12 kB/s, a karty CF są jeszcze nieco szybsze. Poniżej wyniki testu przykładowej karty CF (Kingston 256MB):
- DOS writing: 14269.1046 B/sek.
- DOS reading: 41892.6276 B/sek.
- DOS average: 28080.8661 B/sek.
Od wersji sterownika 1.8 tryb emulacji podzielony jest na "podtryby":
- pierwotny, emulujący gęstość DD (256 bajtów na sektor)
- nowy, emulujący gęstość ED (128 bajtów na sektor).
Przełączenie następuje automatycznie. Ta zmiana została wprowadzona celem poprawienia kompatybilności z programami całodyskowymi i uruchamiania ich z przeznaczonej do tego partycji.
Oprogramowanie interfejsu pozwala na start systemu z dowolnej partycji, co jest teoretycznie niemożliwe w XL OS. Sterownik interfejsu ucieka się w związku z tym do pewnego triku, który zapobiega przestawieniu numeru dysku startowego na D1:.
Interfejs niestety nie jest przelotowy - aczkolwiek na płytce jest miejsce przeznaczone na wlutowanie gniazda cardridge'a.
[Edytuj]
Lista dysków
Interfejs współpracuje ze wszystkimi znanymi (autorom) modelami twardych dysków oraz z kartami CF. Oto lista twardych dysków i kart CF, które działają z całą pewnością:
[Edytuj]
Conner Peripherals
- Conner CP-3000: 40 MB, 3,5 cala
- Conner CP-2088: 80 MB, 2,5 cala
- Conner CP-30254H: 240 MB, 3,5 cala
- Conner CFS-1621A: 1,5 GB, 3,5 cala
[Edytuj]
Fujitsu
- Fujitsu MPC 3043AT: 4,3GB, 3,5 cala
[Edytuj]
Hitachi
- Hitachi DK238A-43: 4,3 GB, 2,5 cala
[Edytuj]
IBM
- IBM DBOA 2540: 517 MB, 2,5 cala
[Edytuj]
Kingston
- Kingston 256 MB (CF Orange Label): TOSHIBATHNCF256MPG
- Kingston 512 MB (CF Elite Pro Blue Label): SAMSUNG512-S 3.3V
[Edytuj]
Maxtor
- Maxtor 7245AT: 240 MB, 3,5 cala
- Maxtor 7345AT: 340 MB, 3,5 cala
- Maxtor 91366U4: 13 GB, 3,5 cala
- Maxtor 6YL080L0: 81 GB, 3,5 cala
- Maxtor 6YL120L0: 122 GB, 3,5 cala
[Edytuj]
Quantum
- Quantum LPS170A: 163 MB, 3,5 cala
- Quantum Fireball 1080AT: 1 GB, 3,5 cala
- Quantum Fireball 1280AT: 1,3 GB, 3,5 cala
- Quantum Fireball EL: 4,9 GB, 3,5 cala
[Edytuj]
Samsung
- Samsung SV0643D: 6 GB, 3,5 cala
[Edytuj]
Seagate
- Seagate ST-157A: 40 MB, 3,5 cala
- Seagate ST-1102A: 81 MB, 3,5 cala
- Seagate ST-9190AG: 164 MB, 2,5 cala
- Seagate ST-3290A: 261 MB, 3,5 cala
- Seagate ST-3660A: 540 MB, 3,5 cala
- Seagate ST-3630A: 631 MB, 3,5 cala
- Seagate ST-3850A: 810 MB, 3,5 cala
- Seagate ST-31276A: 1,2 GB, 3,5 cala
- Seagate ST-32122A: 2 GB, 3,5 cala
- Seagate ST-33232A: 3 GB, 3,5 cala
- Seagate ST-340016A: 40 GB, 3,5 cala
[Edytuj]
Toshiba
- Toshiba MK2103MAV: 2,1 GB, 2,5 cala
[Edytuj]
Western Digital
- Western Digital WDC 130AB: 30 MB, 2,5 cala
- Western Digital WDC AC2200F: 202MB, 3,5 cala
- Western Digital Caviar 2850: 814 MB, 3,5 cala - z BIOS-em v.1.6 i nowszymi
[Edytuj]
Uwagi
- Interfejs, jak większość innych tego typu urządzeń, w czystej postaci wymaga "dostrojenia" (układu RC) pod dany egzemplarz komputera, bez czego nie zawsze działa prawidłowo przy przełożeniu z jednego komputera do drugiego. Przyczyną są różnice w parametrach płyt głównych ośmiobitowego Atari (konkretnie w jakości i opóźnieniach sygnału fi2).
[Edytuj]
