1450XLD
From Atariki
| Wersja z dnia 01:35, 12 mar 2005 KMK (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Wersja z dnia 15:47, 14 mar 2005 Krap (Dyskusja | wkład) Next diff → |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
| Ostatnią nowinką było zainstalowanie wew. obudowy równoległego kontrolera stacji dysków wraz z 360KB napędem (drugi napęd mógł zostać dołączony na życzenie). Równoległy interfejs był znacznie szybszy od standardowego [[SIO]] i pozwalał na transmisje nawet do 100KB/s. | Ostatnią nowinką było zainstalowanie wew. obudowy równoległego kontrolera stacji dysków wraz z 360KB napędem (drugi napęd mógł zostać dołączony na życzenie). Równoległy interfejs był znacznie szybszy od standardowego [[SIO]] i pozwalał na transmisje nawet do 100KB/s. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | <center>[[Grafika:1450.jpg]]</center> | ||
Wersja z dnia 15:47, 14 mar 2005
Rozbudowana wersja Atari 1400XL. Klawiatura profesjonalna z dziewięcioma klawiszami funkcyjnymi. Posiada wbudowaną dwustronną stację dysków pracującą w podwójnej gęstości. Model pozostał w fazie prototypu (wyprodukowano kilkanaście pełnych jednostek i kilkadziesiąt płyt głównych). Co w takim razie miał dodatkowego w porównaniu do standardowego zestawu chipsetu Atari (Antic, GTIA, Pokey oraz PIA)? Nowy chip nazywał się Freddy i pozwalał na to, na co użytkownicy czekali już od dawna. Freddy był chipem MMU (Memory Mangement Unit - Jednostka Zarządzania Pamięcią), który pozwalał na dostęp procesora oraz chipa Antic na niezależny dostęp do dodatkowych obszarów pamięci na ich własny użytek. Co to znaczyło dla użytkownika? Znaczyło to, że 1450XLD wraz z modułem 1090 XL Expansion System zawierającym 1 lub więcej kości 64KB Ram pozwalało na dostęp procesora do dodatkowej pamięci dla programów (powyżej 64KB) oraz Antic mógł adresować więcej niż 8KB jeśli potrzebował tego do wyświetlenia grafiki!!!
Następną nowością 1450XLD był wbudowany 300-bodowy modem, oraz syntezator mowy (!!!) pozwalający w prosty sposób stosując urządzenie V: wprowadzić do programów głos dodając nowy wymiar interaktywności przy użyciu komputera.
Ostatnią nowinką było zainstalowanie wew. obudowy równoległego kontrolera stacji dysków wraz z 360KB napędem (drugi napęd mógł zostać dołączony na życzenie). Równoległy interfejs był znacznie szybszy od standardowego SIO i pozwalał na transmisje nawet do 100KB/s.
