DOS 2.0
From Atariki
| Wersja z dnia 09:33, 30 sie 2009 KMK (Dyskusja | wkład) (→Zobacz też - link fix) ← Previous diff |
Wersja z dnia 11:19, 9 lut 2010 KMK (Dyskusja | wkład) Next diff → |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | Drugi (po [[DOS 1.0]]) [[DOS]] wydany dla ośmiobitowych Atari. Zaprogramowany przez [[OSS]], głównym autorem jest Bill Wilkinson. Do chwili wydania [[DOS 2.5]] był najszerzej używanym DOS-em, narzucił też obowiązujący do dziś [[Format AtariDOS 2|standard w zakresie formatu dyskietki]]. | + | Drugi (po [[DOS 1.0]]) [[DOS]] wydany dla ośmiobitowych Atari. Zaprogramowany przez [[OSS]], głównym autorem jest [[Bill Wilkinson]]. Do chwili wydania [[DOS 2.5]] był najszerzej używanym DOS-em, narzucił też obowiązujący do dziś [[Format AtariDOS 2|standard w zakresie formatu dyskietki]]. |
| W porównaniu do DOS 1.0, DOS 2.0 nie jest w całości rezydentny, ale dzieli się na dwie części: rezydentny DOS (DOS.SYS) oraz nierezydentną powłokę (DUP.SYS). Wydzielenie powłoki pozwoliło na zaoszczędzenie paru kilobajtów RAM-u, ale z kolei jej załadowanie w momencie, kiedy jest potrzebna, powoduje zniszczenie zawartości odpowiedniego obszaru pamięci. Przy pracy w [[Atari BASIC]]-u skutkuje to skasowaniem programu BASIC-a po wywołaniu DOS-u. Żeby temu zapobiec, w DOS 2.0 wbudowano mechanizm obsługi pliku MEM.SAV, w którym automatycznie zapisywana jest zawartość części pamięci. Po zakończeniu pracy z DUP.SYS i powrocie do BASIC-a DOS - również automatycznie - odczytuje MEM.SAV przywracając stan RAM-u sprzed wczytania powłoki. | W porównaniu do DOS 1.0, DOS 2.0 nie jest w całości rezydentny, ale dzieli się na dwie części: rezydentny DOS (DOS.SYS) oraz nierezydentną powłokę (DUP.SYS). Wydzielenie powłoki pozwoliło na zaoszczędzenie paru kilobajtów RAM-u, ale z kolei jej załadowanie w momencie, kiedy jest potrzebna, powoduje zniszczenie zawartości odpowiedniego obszaru pamięci. Przy pracy w [[Atari BASIC]]-u skutkuje to skasowaniem programu BASIC-a po wywołaniu DOS-u. Żeby temu zapobiec, w DOS 2.0 wbudowano mechanizm obsługi pliku MEM.SAV, w którym automatycznie zapisywana jest zawartość części pamięci. Po zakończeniu pracy z DUP.SYS i powrocie do BASIC-a DOS - również automatycznie - odczytuje MEM.SAV przywracając stan RAM-u sprzed wczytania powłoki. | ||
Wersja z dnia 11:19, 9 lut 2010
Drugi (po DOS 1.0) DOS wydany dla ośmiobitowych Atari. Zaprogramowany przez OSS, głównym autorem jest Bill Wilkinson. Do chwili wydania DOS 2.5 był najszerzej używanym DOS-em, narzucił też obowiązujący do dziś standard w zakresie formatu dyskietki.
W porównaniu do DOS 1.0, DOS 2.0 nie jest w całości rezydentny, ale dzieli się na dwie części: rezydentny DOS (DOS.SYS) oraz nierezydentną powłokę (DUP.SYS). Wydzielenie powłoki pozwoliło na zaoszczędzenie paru kilobajtów RAM-u, ale z kolei jej załadowanie w momencie, kiedy jest potrzebna, powoduje zniszczenie zawartości odpowiedniego obszaru pamięci. Przy pracy w Atari BASIC-u skutkuje to skasowaniem programu BASIC-a po wywołaniu DOS-u. Żeby temu zapobiec, w DOS 2.0 wbudowano mechanizm obsługi pliku MEM.SAV, w którym automatycznie zapisywana jest zawartość części pamięci. Po zakończeniu pracy z DUP.SYS i powrocie do BASIC-a DOS - również automatycznie - odczytuje MEM.SAV przywracając stan RAM-u sprzed wczytania powłoki.
DOS 2.0 występuje w dwóch odmianach:
- DOS 2.0s - wersja podstawowa, przeznaczona dla stacji 810, obsługuje tylko gęstość SD.
- DOS 2.0d - rzadko spotykana wersja przeznaczona dla stacji 815, obsługuje gęstości SD i DD
Ciekawostka polega na tym, że DOS 2.0s, mimo że nie może działać w podwójnej gęstości, zawiera w sobie wiele procedur uwzględniających jej obsługę - jest to więc wyraźnie nic innego, jak okrojona wersja DOS-u 2.0d.
