CIO
From Atariki
| Wersja z dnia 01:28, 12 gru 2004 KMK (Dyskusja | wkład) (→Struktura IOCB) ← Previous diff |
Wersja z dnia 01:28, 12 gru 2004 KMK (Dyskusja | wkład) (→Struktura IOCB) Next diff → |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
| ====Struktura IOCB==== | ====Struktura IOCB==== | ||
| - | <table broder=1 cellpadding=5> | + | <table border=1 cellpadding=5> |
| <tr><td>Bajt</td><td>Etykieta</td><td>Opis</td></tr> | <tr><td>Bajt</td><td>Etykieta</td><td>Opis</td></tr> | ||
Wersja z dnia 01:28, 12 gru 2004
CIO - Central Input/Output - rezydujący w pamięci ROM komputera podsystem XL OS-u odpowiedzialny za obsługę plików.
Sposób użycia
Żądaną operację definiuje się ustawiwszy przedtem odpowiednie zmienne w wybranym bloku IOCB (Input/Output Control Block, $0340-$03BF), a nastepnie wywołuje skokiem JSR pod JCIOMAIN $E456, co jest punktem wejściowym podsystemu zarządznia plikami. Przy powrocie rejestr Y zawiera wartość 1 w przypadku powodzenia, bądź ujemny kod błędu.
Bloki kontroli wejścia/wyjścia
Pod adresem $0340 znajduje się zajmujący 128 bajtów pamięci obszar bloków kontroli wejścia/wyjścia (IOCB). Bloków tych jest osiem, każdy z nich definiuje jeden niezależny "kanał" transmisji danych z wybranym urządzeniem. Blok numer 0 jest zajęty przez standardowy edytor ekranowy (urządzenie "E:", konsola systemowa). Reszta jest do wykorzystania przez programy, np. BASIC używa kanału nr 7 do wysyłania danych na drukarkę instrukcją LPRINT, a kanału nr 6 jako ekranu graficznego (otwieranego instrukcją GRAPHICS).
Użycie interfejsu CIO polega na wypełnieniu wybranego IOCB odpowiednimi wartościami, załadowaniu do rejestru X pomnożonego przez 16 numeru kanału, oraz - przy zapisie bajt po bajcie - ewentualnej danej do akumulatora, a następnie wywołaniu procedury CIOMAIN przez skok JSR pod adres $E456. Przy powrocie rejestr Y zawiera wartość 1 w przypadku powodzenia lub ujemny kod błędu, akumulator zaś - przy odczycie bajt po bajcie - ewentualną daną.
Struktura IOCB
| Bajt | Etykieta | Opis |
| 0 | ICCHID | Tzw. numer identyfikacyjny. Tak naprawdę jest to indeks wpisu w tablicy handlerów wskazującego dane urządzenie. Ustawiany jest automatycznie przez system. Wartość $FF oznacza, że kanał jest zamknięty, każda inna - że jest w użyciu. |
| 1 | ICDNO | Numer urządzenia podanego przez użytkownika (np. 3 dla "D3:NAZWA") albo 1, gdy numer nie został podany. Ustawiane automatycznie przez system. |
| 2 | ICCMD | Kod żądanej operacji (rozkaz); ustawiany przez program. Dozwolone kody:
Wszystkie pozostałe kody o wartościach powyżej 13 ($0D) są traktowane jako kody operacji specjalnych i przekazywane bezpośrednio do handlera urządzenia, bez interpretacji przez system. |
| 3 | ICSTAT | Status operacji ustawiany automatycznie po jej wykonaniu, czyli wartość 1 gdy sukces lub ujemny kod błędu. Czyli to samo, co jest przekazywane w rejestrze Y przy powrocie z CIO. |
| 4-5 | ICBUFA | Adres bufora dla operacji, ustawiany przez użytkownika. Dla OPEN, STATUS i operacji specjalnych powinien wskazywać nazwę pliku. |
| 6-7 | ICPUTB | Zmniejszony o 1 adres procedury wysyłania 1 bajtu do urządzenia. Ustawiany automatycznie przez system w czasie otwierania pliku. |
| 8-9 | ICBUFL | Wielkość bufora dla danej operacji, ustawiany przez program użytkownika. Jeśli wynosi 0, to bajt przekazywany jest w akumulatorze. |
| 10 | ICAX1 | Pierwszy bajt pomocniczy, przy otwieraniu pliku oznacza rodzaj dostępu ($04 - odczyt, $08 - zapis, $0C - zapis i odczyt). W BASIC-u jest to drugi parametr instrukcji OPEN. |
| 11 | ICAX2 | Drugi bajt pomocniczy. Jego znaczenie jest zależne od handlera, np. przy otwieraniu ekranu w trybie graficznym będzie to numer trybu graficznego. |
| 12 | ICAX3 | Trzeci bajt pomocniczy. Jego znaczenie jest zależne od handlera. |
| 13 | ICAX4 | Trzeci bajt pomocniczy. Jego znaczenie jest zależne od handlera. |
| 14 | ICAX5 | Czwarty bajt pomocniczy. Jego znaczenie jest zależne od handlera. |
| 15 | ICAX6 | Piąty bajt pomocniczy. Jego znaczenie jest zależne od handlera. |
