Binarny plik DOS-u
From Atariki
Plik powstający po wydaniu polecenia "BINARY SAVE" z poziomu DOS-ów Atari w wersjach 1.0, 2.0, 2.5, 4.0, jak i MyDOSu. Plik ma strukturę blokową - składa się z jednego lub więcej bloków, czy też segmentów, z których każdy dosłownie wskazuje adresy, pod które należy wczytać dane zawarte w bloku. Ten format pliku zatem nie przewiduje automatycznej relokacji danych - relokowalne binaria ma tylko SpartaDOS X.
Specjalne bloki pozwalają też na uruchamianie kodu inicjującego w trakcie ładowania pliku, oraz uruchomienie programu po jego załadowaniu. Pliki w tym formacie są więc zazwyczaj programami wykonywalnymi dla ośmiobitowego Atari, przeznaczonymi do wczytania pod kontrolą DOS-u lub inicjalizera.
Spis treści |
Format pliku
Sygnatura pliku
Plik musi zaczynać się sygnaturą w postaci 2 bajtów:
- $84 $09 w przypadku DOS-u 1.0,
- $FF $FF w przypadku DOS-u 2.0 i późniejszych.
Po sygnaturze następuje jeden lub więcej bloków, czy też segmentów.
Struktura bloku
Każdy blok poprzedzony jest 4-bajtowym nagłówkiem w postaci dwóch słów (w kolejności LSB):
- adres początku danych,
- adres końca.
Po nagłówku następują bajty danych, w liczbie równej dokładnie <adres końca> - <adres początku> + 1. Dane te wczytywane są w obszar pamięci wyznaczony przez adresy z nagłówka.
Począwszy od DOS-u 2.0 dopuszczalne jest wystąpienie nadmiarowej sygnatury ($FF $FF) przed każdym blokiem (włącznie z pierwszym) - podczas odczytu jest ona ignorowana. Pozwala to na scalenie (np. komendą COPY FILE a parametrem /A) wielu plików binarnych DOS-u w jeden, bez konieczności usuwania 2 bajtów sygnatury z każdego pliku poza pierwszym.
Obszary specjalne
W trakcie ładowania pliku binarnego słowa spod dwóch adresów w pamięci mają szczególne znaczenie:
- INITAD $02E2-$02E3 - jeśli zostało zmienione poprzez ostatnio wczytywany blok, traktowane jest jako adres procedury do wykonania bezpośrednio po wczytaniu tego bloku (powrót przez RTS),
- RUNAD $02E0-$02E1 - jeśli zostało zmienione przez którykolwiek z wczytywanych bloków, traktowane jest jako adres startowy od którego wykonywany zostanie program, po załadowaniu wszystkich bloków.
Jeśli słowo pod adresem $02E0 nie zostanie zmienione przez żaden z ładowanych bloków (bądź przez procedurę wykonywaną w wypadku stwierdzenia zmiany słowa $02E2), to nie ma ustalonego adresu, od którego należy wystartować załadowany plik binarny. Niektóre DOS-y - jak DOS XL i SpartaDOS - w takim wypadku, uruchamiają program od początku pierwszego bloku.
COS + NCOPY
COS w trakcie ładowania programu z taśmy pozwala na wyświetlenie jego nazwy nadanej podczas kopiowania przy pomocy programu Name Copy. Blok nazwy jest zwykłym blokiem binarnym ładowanym w obszar $1C0-$1CE:
- $00-$07: nazwa pliku w kodach ATASCII,
- $08-$0A: rozszerzenie pliku w kodach ATASCII,
- $0B: spacja ($20)
- $0C-$0E: długość pliku wyrażona w 128-bajtowych blokach również zapisana kodami ATASCII.
UWAGA! Jest on zapisywany przez Name Copy jako pierwszy blok pliku, co może powodować problemy z uruchomieniem programu w niektórych DOS-ach w sytuacji gdy w pliku nie zdefiniowano adresu uruchomienia programu.
Przykładowa treść bloku:
QA COM 100
Przykłady
Format ten stosowany jest zarówno do wczytywania kodu programu (np. zewnętrzne polecenia DOS-u w postaci plików COM, EXE, XEX), jak i pozbawionych kodu programu czystych danych (np. CMC, TMC).
