Turbo ROM

From Atariki

System "Turbo ROM" został opracowany wspólnie przez krakowskie firmy PLUS i MAPASOFT (źródło: opty.org).

Do wczytywania nagrań w tym formacie potrzebny był specjalny cartridge z oprogramowaniem ładującym, ewentualnie właściwe nagranie poprzedzał loader nagrany na taśmie w formacie standardowym.

Przeznaczeniem tego systemu była przede wszystkim dystrybucja gier i programów do szybkiego wczytywania z magnetofonu.

Struktura nagrania

Opis wyłącznie na podstawie analizy sygnału z taśmy

Nośnikiem informacji, jak w przypadku innych szybkich systemów turbo, jest szerokość impulsu (modulacja PWM). Sądząc z kształtu fali sygnału, w tym przypadku najprawdopodobniej szerokość tę determinuje czas trwania stanu wysokiego (lub niskiego), a nie czas trwania cyklu następujących po sobie stanów wysokiego i niskiego (czy niskiego i wysokiego) jak np. w Turbo Blizzard.

Szerokości impulsów (rozumianych jak powyżej) najprawdopodobniej są zdeterminowane cyklami zegara procesora (lub innymi cyklami zegarowymi) i wynoszą:

• 0.2 ms dla sygnału pilotującego
• 0.15 ms dla bitów "1"
• 0.1 ms dla bitów "0"

Zaraz za stosunkowo krótkim sygnałem pilotującym (trwającym 0.57 s) jest jeden impuls "0", za którym znajdują się już dane. Bity w bajcie zapisywane są w kolejności od najmłodszego do najstarszego (jak przy zapisie standardowym).

Generalnie cały program zapisany jest w jednym długim bloku danych, co wydatnie podnosi prędkość wczytywania (brak przerw między blokami).

Spotykane są nagrania dwojakiego rodzaju:

• bez "bloku nazwy" (gdy loader w formacie standardowym jest nagrany przed częścią turbo)
• z "blokiem nazwy" (potrzebny cartridge z oprogramowaniem do odczytu)

"Blok nazwy", jeżeli występuje, składa się z 41 bajtów.

Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.