TM2

Format modułu muzycznego używany przez program Theta Music Composer 2.0.

Plik w tym formacie zawiera normalny nagłówek binarny, składa się z jednego bloku. Wewnątrz znajdują się następujące dane:

offset	długość	zawartość
$0000	$0017	identyfikator pliku w formacie TMC 2.0: 14,21,13+128,c'TMC SONG FILE 2.0'*,13+128,21,14
$0017	$0002	długość danych w pamięci
$0019	$0005	konfiguracja POKEYa i sposób odtwarzania
$001e	$0001	początkowa szybkość odtwarzania utworu
$001f	$0001	ilość wywołań playera na ramkę
$0020	$0060	dane informacyjne o utworze wpisane przez autora; z racji istnienia ramek bocznych w programie, bajty $20,$3f,$40,$5f,$60,$7f są obecnie nieużywane
$0080	$0080	młodsze bajty adresów instrumentów
$0100	$0100	młodsze bajty adresów patternów
$0200	$0100	starsze bajty adresów patternów
$0300	$0080	starsze bajty adresów instrumentów
$0380	...	dane songu
...	...	dane instrumentów i paternów (zgodnie z adresami w tablicy); uwaga, nie są one ustawione kolejno, ale zgodnie z zasadą: ostatnio używany na koniec

Spis treści

quadro - $00: mono, $01-$3f: stereo, $40-$7f: RMT stereo, $80-$ff: quadro
pokeys - 4 bajty przyporządkowujące kanały TMC do układów POKEY, kolejno:
- bajt 0: 1-4 kanał obwiedni podstawowej,
- bajt 1: 5-8 kanał obwiedni podstawowej,
- bajt 2: 1-4 kanał obwiedni dodatkowej,
- bajt 3: 5-8 kanał obwiedni dodatkowej

W trybie mono, stereo i RMT wartość 16 oznacza pierwszego POKEY-a, a 20 drugiego. W trybie quadro wartości 0, 4, 8, 12 odpowiadają kolejnym układom.

...

wartość transpozycji, numer patternu na pierwszym kanale
bajt długość patternów($01-$40), lub koniec odgrywania ($00) lub skok do pozycji w songu ($80-$ff), numer linii do skoku znajduje się w poprzednim bajcie (nr patternu na pierwszym kanale)

19 bajtów konfiguracyjnych dźwięku:
- 8 bajtów transpozycji
- długość danych obwiedni i punkt pętlowania (Uwaga, ta wartość jest 3 razy większa od tej używanej w TMC.)
- pozostałe 9 bajtów definiujących typ dźwięku
do 255 bajtów obwiedni dźwięku (tyle ile ustalono w jej długości), ustawione w trójki $AB,$CD,$EF, gdzie:
- A: zniekształcenie
- B: głośność podstawowej obwiedni
- C: rodzaj akcentu
- D: głośność dodatkowej obwiedni
- EF: parametr do akcentu

Szereg poleceń, typ polecenia i jego długość jest rozpoznawana po pierwszym bajcie:

$00: + nowa głośność
$01-$3f: nowa nuta + instrument (jeśli instument>=128, to instrument jest brany bez ostatniego bitu i dochodzi dodatkowy bajt: nowa głośność)
$40: nieużywane
$41-$7f: nowa nuta + nowa głośność
$80: + ilośc pustych linii w patternie (używane tylko wtedy gdy ich ilość wynosi przynajmniej 15)
$81-$bc: nowa nuta
$c0-$cf: nowe tempo (ten kod poprzedza kod dotyczący pozostałych informacji w tej linii)
$d0-$df: specjalny kod
$e0-$ef: specjalny kod + nowa głośność
$f0-$fe: puste linie (od 0 do 14, kod 0 jest używany, gdy w danej linii jest tylko zmiana tempa)
$ff: puste linie aż do końca paternu