Format OS/A Plus 4

From Atariki

Format dyskietki używany przez OS/A+ v.4.1. Jako jedyny na ośmiobitowym Atari pozwala na nadawanie plikom długich nazw, ponad standardowe 8+3.

Cechy ogólne

• Dopuszczalne wielkości sektorów: 256 bajtów
• Maksymalna pojemność filesystemu: 65535 sektorów (16 MB)
• Maksymalna wielkość pliku: 16 MB
• Maksymalna liczba plików na dysku: 105
• Struktura katalogowa: jednopoziomowa
• Maksymalna liczba plików w katalogu: 105
• Nazwa pliku: do 30 znaków
• Metoda linkowania plików: indywidualne mapy plików
• Metoda alokacji sektorów: mapa bitowa

Struktura ogólna

Obsługiwana jest wyłącznie gęstość podwójna (DD). Jednostką alokacji jest pojedyńczy sektor fizyczny o wielkości 256 bajtów. Sektor nr 360 ($168) jest zajęty na VTOC, w sektorach 361-375 ($0169-$0177) znajduje się normalnie katalog dyskietki. W sektorach 1-2 jest program ładujący DOS, a sektory 3-7 są zarezerwowane. Początkowa pojemność dyskietki DD to 697 wolnych sektorów z ogólnej liczby 720.

VTOC

Pierwszy bajt VTOC zajmuje numer wersji formatu dyskietki, jest to $02. Dwa dalsze bajty to zapisany w konwencji starszy/młodszy (!) numer pierwszego sektora katalogu (a więc VTOC może teoretycznie zająć ponad 1 sektor). Dalej idzie 36 zer, następnie bajt o nieznanym znaczeniu i wartości $7A (może znacznik formatu), dalej znowu 15 zer, a potem $01.

Od bajtu 56 ($38) rozciąga się mapa bitowa dyskietki. Każdy bajt opisuje stan ośmiu kolejnych sektorów, przy czym bit ustawiony oznacza sektor wolny, a bit skasowany - sektor zajęty. Bity przypisywane są od lewej do prawej sektorom o rosnących numerach, a więc jeśli bit 7 bajtu opisuje stan sektora numer 'n', to bit 6 odpowiada za sektor 'n+1', bit 5 za 'n+2' itd.

Pierwszy bajt mapy opisuje stan sektorów o numerach od 0 do 7 (pomimo że sektor 0 nie istnieje). Na pustej dyskietce jego wartość to $00, co oznacza, że z grupy sektorów 0-7 wszystkie są zajęte. Ostatni sektor dyskietki DD ma przypisany bit 7 bajtu nr 146 VTOC i jest oznaczony jako wolny.

Katalog

Katalog zajmuje piętnaście sektorów począwszy od sektora, którego numer zapisany jest w drugim i trzecim bajcie VTOC. Normalnie pierwszym sektorem katalogu jest sektor 361 ($0169). Pierwsze 11 bajtów każdego sektora katalogu rezerwuje DOS na swoje potrzeby: offset 1-2 to numer następnego sektora katalogu zapisany w konwencji starszy/młodszy (podobnie jak we VTOC) - w ostatnim sektorze katalogu jest tu zero. Znaczenie pozostałych bajtów jest nieznane - mają one zawsze wartość $00 poza tym.

Za tym nagłówkiem sektora katalogu zaczynają się wpisy plików. Pojedyńczy wpis ma 35 bajtów długości, w jednym sektorze mieści się ich siedem. Strukturę wpisu przedstawia tabelka:

</table>

Mapy plików

Podobnie jak w systemie plików SpartaDOS i DOS XE ciągłość plików uzyskana jest przy użyciu map sektorów. Pierwszy sektor mapy wskazywany jest przez wpis katalogowy pliku. W tym sektorze pierwsze 12 bajtów jest zajęte przez DOS, z czego dwa bajty o numerach 1 i 2 zawierają numer następnego sektora mapy zapisany w konwencji starszy/młodszy, przy czym ostatni sektor mapy ma tu zero. Pozostałe 10 bajtów jest zawsze wyzerowane i nie wiadomo do czego służy.

Od bajtu o offsecie $0C idą kolejno dwubajtowe numery sektorów pliku zapisane w konwencji starszy/młodszy.

Zobacz też

• Formaty systemów plików