Format AtariDOS 2.5

From Atariki

Format dyskietki używany przez DOS 2.5 przeznaczony dla stacji 1050. Format ten stanowi rozszerzenie wcześniejszego formatu DOS-u 2.0.

Spis treści 1 Cechy ogólne 2 Struktura ogólna 3 VTOC 4 Katalog 5 Mapowanie plików 6 Zobacz też

Cechy ogólne

• Dopuszczalne wielkości sektorów: 128 i 256 bajtów
• Maksymalna pojemność filesystemu: 1024 sektory (253 kB)
• Maksymalna wielkość pliku: 253 kB
• Maksymalna liczba plików na dysku: 64
• Struktura katalogowa: jednopoziomowa
• Maksymalna liczba plików w katalogu: 64
• Nazwa pliku: 8+3
• Metoda linkowania plików: 3-bajtowy link w sektorze danych
• Metoda alokacji sektorów: mapa bitowa

Struktura ogólna

Format DOS-u 2.5 jest to format DOS-u 2.0 rozszerzony o obsługę gęstości średniej (ED); w związku z czym niniejsze hasło omawia tylko to rozszerzenie - dla gęstości pojedynczej i podwójnej (której jednak DOS 2.5, co trzeba zaznaczyć, nie obsługuje) wszystko jest tak samo jak w DOS 2.0.

Jednostką alokacji jest pojedyńczy sektor fizyczny o wielkości 128 bajtów. Sektory nr 360 ($168) oraz 1024 ($0400) są zajęte na VTOC, w sektorach 361-368 ($0169-$0170) znajduje się katalog dyskietki. W sektorach 1-3 jest program ładujący DOS, a sektor nr 720 jest niewykorzystany. Całkowita pojemność dyskietki to 1040 sektorów 128-bajtowych (130k), ale ze względu na ograniczenia filesystemu wykorzystane są z tego tylko 1024 sektory (128k). Po odjęciu sektorów zajętych przez DOS początkowa pojemność dyskietki to 1010 wolnych sektorów (126,25k).

VTOC

VTOC składa się z dwóch części: pierwsza rezyduje w sektorze $0168 i dotyczy pierwszych 720 sektorów dyskietki, identycznie jak w formacie DOS-u 2.0. Jedyna różnica to zawartość bajtów, w których wykazana jest całkowita liczba możliwych do wykorzystania sektorów dyskietki: znajduje się tam wartość $03F2, czyli 1010, a nie, jak pod DOS 2.0, $02C3 (707). Liczba wolnych sektorów natomiast zawiera informację nie na temat całkowitej liczby wolnych sektorów na dyskietce, lecz dotyczy tylko pierwszych 720 sektorów dyskietki.

Druga część VTOC znajduje się w sektorze 1024 ($0400). Bajty od $00 do $79 tego sektora zajmuje mapa bitowa opisująca obszar 976 sektorów od nr 48 do nr 1023. Sektory 360-368 oraz 720 oznaczone są w niej jako zajęte.

W bajtach $7A i $7B zapisana jest liczba wolnych sektorów w obszarze, który nie jest opisany przez pierwszą część VTOC (czyli jest to liczba wolnych sektorów, jakie znajdują się powyżej sektora 720).

Katalog

Katalog zajmuje osiem sektorów o numerach od 361 do 368 ($0169-$0170). Pojedyńczy wpis ma 16 bajtów długości, jego strukturę przedstawia tabelka:

Offset	Opis
$00	Bajt statusu: bit 7 = 1 - plik skasowany; pozostałe bity mają wtedy wartość 0 bit 6 = 1 - plik istnieje i jest dosŧępny dla DOS 2.0 (tj. zawiera się w pierwszych 720 sektorach dyskietki) bit 5 = 1 - plik jest zabezpieczony przed zapisem lub skasowaniem bit 4 - niewykorzystany bit 3 - niewykorzystany bit 2 - niewykorzystany bit 1 = 1 - plik jest utworzony przez DOS 2.5 (DOS 1.0 w przeciwnym wypadku) bit 0 = 1 - plik jest niedostępny dla DOS 2.0 (zajmuje sektory powyżej 720) Ogólnie status $03 oznacza plik istniejący, $23 plik zabezpieczony przed zapisem; $42 oznacza plik istniejący, dostępny dla DOS 2.0; $62 plik zabezpieczony przed zapisem, dostępny dla DOS 2.0; $80 plik skasowany.
$01-$02	Wielkość pliku w sektorach.
$03-$04	Numer pierwszego sektora zajętego przez plik.
$05-$0C	Nazwa pliku dopełniona spacjami.
$0D-$0F	Rozszerzenie nazwy pliku dopełnione spacjami.

Struktura katalogu jest taka sama, jaką mamy w DOS 2.0.

Mapowanie plików

Identyczne jak w DOS 2.0.

Zobacz też

• Formaty systemów plików