Sophia
From Atariki
Karta sprzętowej emulacji układu GTIA do 8-bitowego Atari. Ma formę płytki o wymiarach 50x45mm, montowanej pomiędzy układem GTIA i płytą główną. Sercem urządzenia jest układ CPLD typu MAX II firmy Altera.
Spis treści |
Wersje
Urządzenie występuje w trzech wersjach: Rev. A, B i C, pokazanych na zdjęciach w tejże kolejności:
Wersje A i B generują obraz w standardzie RGB lub YPbPr z przeplotem lub bez (wybór za pomocą dwóch jumperów). Różnica między nimi polega na zastosowaniu innego układu DAC, odmiennej pinologii gniazda wyjściowego i obecności dodatkowego, wydzielonego sygnału synchronizacji pionowej w wersji B.
Wersja C generuje obraz w standardzie DVI-D, w jednej z czterech rozdzielczości: 1536x960, 1600x900, 1280x1024 lub 1280x960, programowanej w rdzeniu.
Wszystkie wersje zawierają te same dwie palety barw, odmienne dla systemów PAL i NTSC, automatycznie przełączane w zależności od systemu (de facto - układu ANTIC) zainstalowanego w komputerze. Urządzenie nie wpływa na żadne funkcje realizowane przez GTIA i nie zawiera żadnych rejestrów do odczytu. W szczególności - kolizje między obiektami Player-Missile, klawisze konsoli i przyciski joysticków obsługiwane są przez oryginalny układ.
Różnice w stosunku do obrazu generowanego oryginalnie przez GTIA
- Rejestry koloru są 8- a nie 7-bitowe, co oznacza, że w każdym trybie graficznym dostępna jest paleta 256 a nie 128 kolorów. Dla zachowania kompatybilności, dodatkowy, najmłodszy bit luminancji jest włączany normalnie niewykorzystanym bitem 3 rejestru PMCNTL ($D01D).
- Kolor pikseli grafiki wysokiej rozdzielczości może być, niezależnie od koloru tła, ustawiany w rejestrze COLPF1. Dla zachowania kompatybilności, funkcja ta jest włączana bitem 4 rejestru PMCNTL
- Piksele w trybie graficznym GR.10 nie są przesunięte o cykl koloru w stosunku do innych trybów graficznych
- Maska ograniczająca wyświetlany obraz do szerokości odpowiadającej 336 pikselom grafiki wysokiej rozdzielczości. Umożliwia wygaszenie ewentualnych niepożądanych efektów występujących w tzw. overscanie. Funkcja jest włączana bitem 5 rejestru PMCNTL. Dla zachowania odporności na RESET, zmiana zawartości tego bitu jest możliwa tylko wtedy, kiedy ustawiony jest bit 3 tego samego rejestru. Występuje wyłącznie w wersji C, przy rozdzielczościach poziomych większych od 1280 pikseli.
Sophia 2
W 2020 roku Simius opracował drugą wersję urządzenia rozszerzając je o dodatkowe możliwości:
- blokowanie detekcji kolizji,
- obsługę 16 palet kolorów (15 modyfikowanych programowo),
- wyjście VGA (480p/576p),
- obsługę wysokich rozdzielczości obrazu,
| Resolution | Aspect Ratio |
|---|---|
| 480p/576p | 3:2/5:4 |
| 1280x960 | 4:3 |
| 1280x1024 | 5:4 |
| 1344x960 | 14:10 |
| 1440x900 | 16:10 |
| 1536x960 | 16:10 |
| 1600x900 | 16:9 |
| 1704x960 | 16:9 |
- tryb RGB TTL,
- obsługę trybów interlace,
- programową konfigurację trybu RGB/YPbPr,
- zapis ustawień do pamięci nieulotnej.
Naprawiony został też tryb Graphics 10 którego linie są przesunięte o cykl koloru w prawo w stosunku do pozostałych trybów Atari.
Dostępny jest napisany przez autora program SCONF.EXE pozwalający na skonfigurowanie ustawień Zosi.
Ponadto możliwa jest programowa detekcja urządzenia w komputerze.
Ciekawostki
- W czterech sztukach serii próbnej Sophia 2 zastosowano większy układ FPGA (mają niebieską soldermaskę, a nie zieloną i układ 10M04 a nie 10M02, jak pozostałe) dzięki czemu paleta kolorów jest 24-bitowa, a nie jak w seriach produkcyjnych 18-bitowa.
- Paleta programowana jako RGB jest automatycznie konwertowana do wewnętrznej postaci YUV.
- Obraz jest generowany w standardzie VGA/RGB/YPbPr co wyklucza efekt miksowania kolorów tzw. pal-blending a więc wyświetlanie trybów wielokolorowych APAC czy HIP.
Zobacz też
- wątek na forum Atari.area
- wątek na forum AtariAge
- Wpis na AtariArea z dokumentacją do Sophia 1
- Wpis na AtariArea z dokumentacją do Sophia 2
- Wpis na AtariArea do oprogramowania konfigurującego SCONF.EXE
