SIO
From Atariki
SIO - Serial Input/Output. W założeniach jest to rezydujący w ROM-ie podsystem niskopoziomowych procedur blokowego dostępu do urządzeń szeregowych.
W serii XL do podsystemu SIO dodano także niskopoziomową (blokową) obsługę urządzeń podłączanych do szyny równoległej (PBI), czyli tak zwanych nowych urządzeń.
Sposób użycia
Żądaną operację definiuje się ustawiwszy przedtem odpowiednie zmienne w bloku DCB (Device Control Block, $0300), a nastepnie wywołuje skokiem JSR pod JSIOINT $E459, co jest punktem wejściowym interfejsu szeregowo-równoległego. Przy powrocie rejestr Y zawiera wartość 1 w przypadku powodzenia, bądź ujemny kod błędu.
Struktura DCB:
Adres | Etykieta | Wielkość | Znaczenie |
$0300 | DDEVIC | Bajt | Identyfikator urządzenia. W przypadku stacji dysków trzeba podać identyfikator zwiększony o 1! |
$0301 | DUNIT | Bajt | Numer urządzenia; w przypadku stacji dysków numer napędu. |
$0302 | DCMND | Bajt | Komenda dla urządzenia. |
$0303 | DSTATS | Bajt | Przed wywołaniem SIO należy ustawić tu rodzaj operacji ($40 odczyt, $80 zapis). Po powrocie z systemu znajduje się tu status operacji (kod błędu). |
$0304 | DBUFA | Dwa bajty | Adres bufora. |
$0306 | DTIMLO | Bajt | Czas oczekiwania na pozytywną odpowiedź urządzenia. |
$0307 | DUNUSE | Bajt | Bajt nieużywany, zarezerwowany do przyszłych zastosowań. |
$0308 | DBYT | Dwa bajty | Wielkość bufora; musi być zgodna z wielkością transmitowanego bloku danych. |
$030A | DAUX1 | Bajt | Pierwszy bajt pomocniczy. W operacjach dyskowych młodszy bajt numeru sektora. |
$030B | DAUX2 | Bajt | Drugi bajt pomocniczy. W operacjach dyskowych starszy bajt numeru sektora. |
Interfejs SIO znajdujący się w ROM-ie rozpoznaje cztery predefiniowane urządzenia:
- $30: dyskową pamięć masową (stację dysków, twardy dysk)
- $40: drukarkę
- $50: interfejs RS-232
- $60: magnetofon kasetowy
przy czym identyfikator urządzenia to górne 4 bity podanego kodu, dolne natomiast 4 bity stanowi indywidualny numer urządzenia (np. $31 - stacja dysków nr 1, $32 - stacja dysków nr 2 itd.).
Wykaz typowych komend:
Kod | Nazwa | Urządzenie | R/W | Ilość danych | Opis |
$21 (!) | FORMAT DISK | $31 (stacja dysków) | R | 128 B | Formatuje dyskietkę w wybranej uprzednio (komendami PERCOM) gęstości, lub w pojedynczej gęstości, jeśli stacja nie jest konfigurowalna. Zwraca listę zawierającą do 62 numerów wadliwych sektorów wykrytych w czasie formatowania, zakończoną wartością $FFFF. |
$22 (") | FORMAT MEDIUM | $31 (stacja dysków) | R | 128 B | Analogicznie do FORMAT DISK, z tym że formatowanie zawsze przeprowadzane jest w gęstości średniej. Komenda wprowadzona razem ze stacją 1050 |
$50 (P) | PUT SECTOR | Wszystkie | W | Zależna od urządzenia i trybu pracy. | Zapisuje do urządzenia blok danych wskazany przez DBUFA, a zawierający DBYT bajtów. W przypadku stacji dysków jest to zapis bez weryfikacji. |
$52 (R) | READ SECTOR | Wszystkie oprócz drukarki | R | Zależna od urządzenia i trybu pracy. | Odczytuje z urządzenia blok danych o wielkości DBYT bajtów i zapisuje go w pamięci pod adresem wskazanym przez DBUFA. |
$53 (S) | READ STATUS | Wszystkie | R | 4 bajty | Odczytuje z urządzenia czterobajtowy blok statusu i zapisuje go pod adresem wskazanym przez DBUFA. Typowo komenda ta służy to stwierdzenia, czy urządzenie jest gotowe do pracy. |
$57 (W) | WRITE SECTOR | Wszystkie | W | Zależna od urządzenia i trybu pracy. | To samo, co PUT SECTOR ($52). W przypadku stacji dysków zapis przeprowadzany jest z weryfikacją. |