ACX

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 13:10, 22 mar 2007
Trub (Dyskusja | wkład)
(Ogólna struktura pliku)
← Previous diff
Wersja z dnia 13:48, 22 mar 2007
Trub (Dyskusja | wkład)
(Rekordy kodu)
Next diff →
Linia 9: Linia 9:
== Ogólna struktura pliku == == Ogólna struktura pliku ==
-Właściwą strukturę pliku stanowią segmenty, z których każdy dotyczy pewnego fragmentu ładowanego programu. Segment jest podzielony na rekordy, z których pierwszy zawiera kod lub dane programu (''Text record''), zaś dalej następują rekordy informacyjne, określające parametry dla relokatora (''Information records''). Segmentów w pliku jest zazwyczaj wiele, ponieważ każdy z nich umożliwia załadowanie co najwyżej 255 bajtów programu. Ostatnim rekordem w pliku jest rekord końcowy (''End record'').+Właściwą strukturę pliku stanowią segmenty, z których każdy dotyczy pewnego fragmentu ładowanego programu. Segment jest podzielony na rekordy, z których pierwszy zawiera kod lub dane programu (''Text record'', zwany dalej ''rekordem kodu''), zaś dalej następują rekordy informacyjne, określające parametry dla relokatora (''Information records''). Segmentów w pliku jest zazwyczaj wiele, ponieważ każdy z nich umożliwia załadowanie co najwyżej 253 bajtów programu. Ostatnim rekordem w pliku jest rekord końcowy (''End record'').
 + 
 +== Rekordy kodu ==
 +Rekordy takie przechowują kod ładowanego programu. W zależności od typu określają sposób umieszczenia go w pamięci:
 +* relokacja poza stroną zerową (typ $00)
 +* relokacja na stronie zerowej (typ $0A)
 +* bez relokacji (typ $01).
 + 
 +'''Format rekordu kodu'''
 +<table
 + style="text-align: left; width: 573px;" border="1"
 + cellpadding="2" cellspacing="2">
 + <tr>
 + <td style="width: 60px;">Typ<br>
 +(1B)</td>
 + <td style="width: 60px;">Długość<br>
 +(1B)</td>
 + <td style="width: 120px;">Adres
 +względny lub bezwzględny (2B)</td>
 + <td style="width: 300px;">Kod
 +programu (max. 253B)</td>
 + </tr>
 +</table>
 +Na długość składają się, oprócz kodu programu także 2 bajty adresu, stąd powinna się mieścić w zakresie 2-255. Adres bezwględny dotyczy miejsca umieszczenia w pamięci kodu nierelokowanego (typ $01). Dla kodu relokowalnego adres względny określa jego przemieszczenie względem adresu bazowego $0000.
{{stub}} {{stub}}

Wersja z dnia 13:48, 22 mar 2007

ACX - od ang. Amy Chen Executable - jest formatem pliku przeznaczonym do przechowywania relokowalnych binariów. Format ten został stworzony dla doładowywanych z zewnątrz handlerów urządzeń podłączonych do łącza szeregowego (SIO) oraz szyny równoległej (PBI), zwłaszcza ekspandera 1090.

Procedury obsługujące ten format znajdują się w XL OS, w każdym seryjnym egzemplarzu 1200XL, 600XL, 800XL, 65XE i 130XE. System korzysta z nich podczas ładowania sterowników (handlerów) z podłączonych urządzeń, np. z modułu 1090. Objawem tego jest znane wszystkim posiadaczom Atari "pierdzenie" wydobywające się z głośnika monitora przy starcie systemu oraz przy odwołaniu do urządzenia niezarejestrowanego w CIO. Jest to próba skomunikowania się z urządzeniami peryferyjnymi w celu ściągnięcia odpowiednich sterowników.

Zamierzeniem twórców była dostępność procedury relokującej dla programistów. Planowane było umieszczenie legalnego skoku pod adresem $E486, umożliwiającego relokowanie "zwykłych" programów. Niestety, z niewiadomych przyczyn zrezygnowano z tego rozwiązania. W systemie operacyjnym DracOS od wersji 2.22 przywrócono w tablicy skoków legalne odwołanie do procedury relokatora. Skok do niej umieszczono jednak pod adresem $E483, ze względu na zajęcie pierwotnego adresu przez inną procedurę.

Loader i związany z nim format binarny zostały przeanalizowane przez Truba w 2006 roku na podstawie dokumentacji pochodzącej z Atari, pod którą podpisana jest niejaka Amy Chen. Stąd pochodzi nadana formatowi nieoficjalna nazwa.

Ogólna struktura pliku

Właściwą strukturę pliku stanowią segmenty, z których każdy dotyczy pewnego fragmentu ładowanego programu. Segment jest podzielony na rekordy, z których pierwszy zawiera kod lub dane programu (Text record, zwany dalej rekordem kodu), zaś dalej następują rekordy informacyjne, określające parametry dla relokatora (Information records). Segmentów w pliku jest zazwyczaj wiele, ponieważ każdy z nich umożliwia załadowanie co najwyżej 253 bajtów programu. Ostatnim rekordem w pliku jest rekord końcowy (End record).

Rekordy kodu

Rekordy takie przechowują kod ładowanego programu. W zależności od typu określają sposób umieszczenia go w pamięci:

  • relokacja poza stroną zerową (typ $00)
  • relokacja na stronie zerowej (typ $0A)
  • bez relokacji (typ $01).

Format rekordu kodu

Typ
(1B)
Długość
(1B)
Adres względny lub bezwzględny (2B) Kod programu (max. 253B)

Na długość składają się, oprócz kodu programu także 2 bajty adresu, stąd powinna się mieścić w zakresie 2-255. Adres bezwględny dotyczy miejsca umieszczenia w pamięci kodu nierelokowanego (typ $01). Dla kodu relokowalnego adres względny określa jego przemieszczenie względem adresu bazowego $0000.


Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.

Personal tools