SupraDrive

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 14:45, 15 wrz 2005
KMK (Dyskusja | wkład)

← Previous diff
Wersja z dnia 14:54, 15 wrz 2005
KMK (Dyskusja | wkład)

Next diff →
Linia 8: Linia 8:
Dyski SupraDrive były fabrycznie podzielone na dwie (wersja 10 MB) lub trzy (wersja 20 MB) partycje. Pierwsza partycja działająca jako D1: miała pojemność dyskietki [[SD]] lub [[DD]] (w zależności od wybranego trybu pracy). D2: było zarezerwowane dla zwykłej stacji dysków, natomiast pod D3: była partycja zajmująca resztę dysku (w wersji 20 MB była jeszcze jedna partycja, D4:). DOS-em sprzedawanym razem z dyskiem był [[MyDOS]] 4.0. Dyski SupraDrive były fabrycznie podzielone na dwie (wersja 10 MB) lub trzy (wersja 20 MB) partycje. Pierwsza partycja działająca jako D1: miała pojemność dyskietki [[SD]] lub [[DD]] (w zależności od wybranego trybu pracy). D2: było zarezerwowane dla zwykłej stacji dysków, natomiast pod D3: była partycja zajmująca resztę dysku (w wersji 20 MB była jeszcze jedna partycja, D4:). DOS-em sprzedawanym razem z dyskiem był [[MyDOS]] 4.0.
 +
 +Istniała też wersja tego samego dysku dla [[ST]] (na obrazku obok z lampką "BUSY" w miejscu, gdzie wersja XL/XE ma przełącznik).
Pierwotna cena: Pierwotna cena:

Wersja z dnia 14:54, 15 wrz 2005

Grafika:Atari_supradrive_20mb.jpg

Jeden z pierwszych twardych dysków oferowanych do Atari 800XL i 130XE. Dyski te produkowane były w połowie lat osiemdziesiątych przez amerykańską firmę Supra Corp..

Grafika:Suprahard.jpg

Połączenie napędu z komputerem było równoległe za pośrednictwem złącza PBI takiego jak w 800XL, oraz 50-żyłowej taśmy o długości ok. 70 cm. Użycie dysku ze 130XE wymagało dodatkowo zastosowania przejściówki. Całe urządzenie jest dość duże i waży ok. 4 kilogramów. W środku znajduje się 3,5-calowy napęd SCSI (lub MFM?) o pojemności 10 lub 20 MB.

Dyski SupraDrive były fabrycznie podzielone na dwie (wersja 10 MB) lub trzy (wersja 20 MB) partycje. Pierwsza partycja działająca jako D1: miała pojemność dyskietki SD lub DD (w zależności od wybranego trybu pracy). D2: było zarezerwowane dla zwykłej stacji dysków, natomiast pod D3: była partycja zajmująca resztę dysku (w wersji 20 MB była jeszcze jedna partycja, D4:). DOS-em sprzedawanym razem z dyskiem był MyDOS 4.0.

Istniała też wersja tego samego dysku dla ST (na obrazku obok z lampką "BUSY" w miejscu, gdzie wersja XL/XE ma przełącznik).

Pierwotna cena:

  • SupraDrive: 700-800 dolarów USA.
  • Przejściówka do XE: 16 dolarów USA

Grafika:Supradrive2.jpg Grafika:supradrive.jpg


Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.

Personal tools