TBXL: Wczytanie danych do pamięci

From Atariki

(Różnice między wersjami)

Wersja z dnia 16:10, 26 maj 2010

Poniżej znajdują się przykład dla wczytania dowolnych danych do swojego programu w TBXL. Sposób ten jest stosowany między innymi przez Sikora.

100 proc dane: REM w TBXL stosujemy procedury
110 OPEN #1,4,0,"D:NAZWA.EXT":REM pod nazwa.ext podstawiamy nazwę naszych danych,
na przykład: '''D:MOJFONT.FNT'''
120 BGET #1,$adres_gdzie_wczytujemy,ilość_bajtow:REM $adres_gdzie_wczytujemy - gdzie wczytujemy dane, na przykład $9C00, 
ilość bajtów - jak wiele wczytujemy
130 CLOSE #1:REM pamiętamy o zamknięciu kanału IOCB
140 ENDPROC:REM procedura powinna mieć swoje zakończenie

Alternatywną metodą jest nadanie danym nagłówków z adresami (na przykład przy pomocy Super Packera) i zapisanie takich danych do pliku (można na raz korzystać z wielu bloków połączonych w jeden plik). Tak przygotowane dane wczytujemy instrukcją jak dla plików binarnych: BLOAD"D:NAZWA.EXT" - gdzie NAZWA.EXT jest analogiczna jak w powyższym przykładzie.

[Edytuj]

Uwagi i podpowiedzi

Plik z fontami zajmuje dokładnie 1KB (1024 bajty). Jeśli wczytamy go na granicy 1KB - wtedy bez żadnych sztuczek możemy przełączyć zestaw znaków na nowy adres, podając tylko starszy bajt adresu (Na przykład poprzez POKE 756,$9C dla danych zestawu znaków wczytanych pod adres $9C00)
Trzeba uważać, aby wczytane dane nie weszły nam na pamić ekranu lub kod programu, należy przy tym pamiętać, że kod skompilowany znajduje się pod innymi adresami niż kod interpretowany.

[Edytuj]