Loco

From Atariki

Jump to: navigation, search
Grafika:Loco2.png

Gra zręcznościowa autorstwa Russela Knighta, z charakterystycznym motywem muzycznym Chattanoga Choo Choo.

Cel gry

Oczywiście, zajechać jak najdalej. Po drodze, głównie w samoobronie, niszczymy wrogie drezyny oraz sterowce i samoloty, które z dziką zajadłością czają się na życie sympatycznej lokomotywki. Nie należy zapomnieć o uzupełnieniu co jakiś czas zapasu węgla, gdyż stojąca lokomotywka to w krótkim czasie martwa lokomotywka.

Ekran podzielony jest na dwie części - w górnej widzimy tory z perspektywy kamery śledzącej nasz ruch, umieszczonej na prawym trawersie, dolna część ekranu wizualizuje mapę torów, przesuwającą się odpowiednio do naszego ruchu. Na mapie widzimy również nadciągające wrogie obiekty.

Sterowanie

Jazda do przodu nie wymaga od nas żadnego zaangażowania - pojazd szynowy rusza i jedzie ze stałą prędkością tak długo, aż nie skończy mu się paliwo. Tego ostatniego unikamy, regularnie przejeżdżając przez oznaczone na mapie prostokąty z napisem "FUEL". Wyboru torów po których chcemy jechać dokonujemy wykonując ruch joystickiem do przodu lub do tyłu dojeżdżając do zwrotnicy. Ruch joysticka w prawo wystrzeliwuje przed nasz pojazd pocisk, który jest w stanie zniszczyć drezynę wroga, pod warunkiem, że jest ona widoczna na głównym ekranie gry.

Przed atakami z powietrza bronimy się wysyłając w kierunku agresora dym z komina. Przyciśnięcie fire wystrzeliwuje obłoczek i unosi go do góry tak długo, jak przycisk jest przyciśnięty. Zwolnienie przycisku powoduje uwolnienie obłoczka. Kontakt pojazdów lub zrzucanych przez nie bomb z obłoczkiem niszczy oba. W jednym momencie na ekranie gry mogą być tylko 4 obłoczki. :)

Varia

  • Gra pierwotnie powstała na C64 w 1984 roku, wersja dla Atari i ZX Spectrum pochodzi z 1986 roku
  • gra jest klonem gry arcade - super locomotive
Personal tools