ACX

From Atariki

(Różnice między wersjami)

Aktualna wersja

ACX - od ang. Amy Chen eXecutable - jest formatem pliku przeznaczonym do przechowywania relokowalnych binariów. Format ten został stworzony dla doładowywanych z zewnątrz handlerów urządzeń podłączonych do łącza szeregowego (SIO) oraz szyny równoległej (PBI), zwłaszcza ekspandera 1090.

Procedury obsługujące ten format znajdują się w XL OS, w każdym seryjnym egzemplarzu 1200XL, 600XL, 800XL, 65XE i 130XE. System korzysta z nich podczas ładowania sterowników (handlerów) z podłączonych urządzeń, np. z modułu 1090. Objawem tego jest znane wszystkim posiadaczom Atari "pierdzenie" wydobywające się z głośnika monitora przy starcie systemu oraz przy odwołaniu do urządzenia niezarejestrowanego w CIO. Jest to próba skomunikowania się z urządzeniami peryferyjnymi w celu ściągnięcia odpowiednich sterowników.

Zamierzeniem twórców była dostępność procedury relokującej dla programistów. Planowane było umieszczenie oficjalnego skoku pod adresem $E486, umożliwiającego relokowanie "zwykłych" programów. Niestety, z niewiadomych przyczyn zrezygnowano z tego rozwiązania. W systemie operacyjnym DracOS od wersji 2.22 przywrócono w tablicy skoków legalne odwołanie do procedury relokatora. Skok do niej umieszczono jednak pod adresem $E483, ze względu na zajęcie pierwotnego adresu przez inną procedurę.

Loader i związany z nim format binarny zostały przeanalizowane przez Truba w 2006 roku na podstawie dokumentacji pochodzącej z Atari. Według kodu źródłowego autorem procedur obsługi jest Y.M. "Amy" Chen; stąd pochodzi nadana formatowi nieoficjalna nazwa.

[Edytuj]

Ogólna struktura pliku

Właściwą strukturę pliku stanowią segmenty, z których każdy dotyczy pewnego fragmentu ładowanego programu. Segment jest podzielony na rekordy, z których pierwszy zawiera kod lub dane programu (Text record, zwany dalej rekordem kodu), zaś dalej następują rekordy informacyjne, określające parametry dla relokatora (Information records). W typowej sytuacji program musi zostać podzielony na porcje po maksymalnie 253 bajty, ponieważ segment nie może opisywać większych fragmentów. Ostatnim rekordem w pliku jest rekord końcowy (End record).

Już poza oficjalną specyfikacją przyjęto, że plik dyskowy w formacie ACX zawiera dodatkowo nagłówek (sygnaturę) w dwóch pierwszych bajtach; ich wartości wynoszą kolejno $F0,$FF (nie dotyczy sterowników ładowanych z urządzeń peryferyjnych).

[Edytuj]

Rekord kodu

Rekordy takie przechowują kod ładowanego programu. W zależności od typu określają sposób umieszczenia go w pamięci:

$00 - relokacja poza stroną zerową
$0A - relokacja na stronie zerowej
$01 - bez relokacji.

Format rekordu kodu

Typ
(1 bajt)

Długość
(1 bajt)

Adres względny lub bezwzględny (2 bajty)

Kod programu (max. 253 bajty)

Na długość składają się, oprócz kodu programu także 2 bajty adresu, stąd powinna się mieścić w zakresie 2-255. Adres bezwględny dotyczy miejsca umieszczenia w pamięci kodu nierelokowanego (typ $01). Dla kodu relokowalnego adres względny określa jego przemieszczenie względem adresu bazowego programu, który powinien wynosić $0000 (ew. $00 dla kodu na stronie zerowej).

[Edytuj]

Rekord informacyjny

Rekordy takie zawierają tzw. fixupy, czyli informacje konieczne do relokowania fragmentu programu zawartego w poprzedzającym rekordzie kodu. Są to indeksy (offsety) elementów w kodzie, które ulegają zmianie przy jego przemieszczaniu. W zależności od rodzaju wskazywanych elementów stosuje się następujące typy rekordów informacyjnych:

Dla kodu ładowanego poza stronę zerową:

$06 - indeksy 2-bajtowych adresów (przy relokacji aktualizowane zostaną oba bajty)
$02 - indeksy młodszych bajtów 2-bajtowych adresów
$08 - indeksy starszych bajtów 2-bajtowych adresów
$04 - indeksy 1-bajtowych adresów komórek na stronie zerowej

Dla kodu ładowanego na stronę zerową:

$07 - indeksy 2-bajtowych adresów (przy relokacji aktualizowane zostaną oba bajty)
$03 - indeksy młodszych bajtów 2-bajtowych adresów
$09 - indeksy starszych bajtów 2-bajtowych adresów
$05 - indeksy 1-bajtowych adresów komórek na stronie zerowej.

Struktura rekordu informacyjnego jest inna dla typów relokujących adresy i młodsze bajty niż dla typów relokujących starsze bajty. Dla pierwszego przypadku podaje się odpowiednie indeksy (offsety) elementów w poprzedzającym rekordzie kodu, które podlegają relokacji (pierwszy bajt porcji kodu ma indeks 0).

Format rekordu informacyjnego dla typów $02,$03,$04,$05,$06,$07 (relokacja adresów lub młodszych bajtów)

Typ
(1 bajt)

Długość
(1 bajt)

Indeks 1
(1 bajt)

Indeks 2
(1 bajt)

Indeks 3
(1 bajt)

...

Długość powinna mieścić się w zakresie 1-253.

W przypadku relokowania starszych bajtów adresów, do właściwej ich aktualizacji potrzebne jest dodatkowo uwzględnienie wartości młodszych bajtów (LSB). Ponieważ w kodzie może ich nie być, umieszcza się je w rekordzie informacyjnym.

Format rekordu informacyjnego dla typów $08,$09 (relokacja starszych bajtów)

Typ
(1 bajt)

Długość
(1 bajt)

Indeks 1
(1 bajt)

LSB 1
(1 bajt)

Indeks 2
(1 bajt)

LSB 2
(1 bajt)

...

Długość powinna mieścić się w zakresie 0-255.

Uwzględnienie przy relokacji części adresów (osobno starszy, młodszy bajt) umożliwia m.in. stosowanie w programie konstrukcji typu lda #<adres / ldx #>adres, co nie jest typowe dla innych formatów relokowalnych stosowanych w Atari. Interesujące jest również specjalne potraktowanie strony zerowej, np. typ $04 pozwala poprawnie relokować następujący program:

     org $600     ;kod poza stroną zerową
     lda zvar     ;adresowanie strony zerowej
     ...

     org $80      ;kod na stronie zerowej
zvar .byte 0

[Edytuj]

Rekord końcowy

Rekord końcowy oznacza koniec pliku (brak dalszych segmentów). Dodatkowo określa sposób uruchomienia załadowanego kodu.

Format rekordu końcowego

$0B (Typ)
(1 bajt)

Flaga startu
(1 bajt)

Adres startu
(2 bajty)

Wartości pola Flaga startu oznaczają:

$00 - brak uruchomienia programu, zawartość pola Adres startu jest ignorowana
$01 - uruchomienie programu od adresu bezwzględnego podanego w polu Adres startu
$02 - uruchomienie programu od adresu relokowanego podanego w polu Adres startu.

Źródło: "http://atariki.krap.pl/index.php/ACX"

Kategorie stron: Atari 8-bit | Programowanie Atari 8-bit | Formaty plików

-ACX - od ang. ''Amy Chen Executable'' - jest formatem pliku przeznaczonym do przechowywania relokowalnych binariów. Format ten został stworzony dla doładowywanych z zewnątrz handlerów urządzeń podłączonych do łącza szeregowego ([[SIO]]) oraz szyny równoległej ([[PBI]]), zwłaszcza ekspandera [[1090]].
+ACX - od ang. ''Amy Chen eXecutable'' - jest formatem pliku przeznaczonym do przechowywania relokowalnych binariów. Format ten został stworzony dla doładowywanych z zewnątrz handlerów urządzeń podłączonych do łącza szeregowego ([[SIO]]) oraz szyny równoległej ([[PBI]]), zwłaszcza ekspandera [[1090]].
 Procedury obsługujące ten format znajdują się w [[XL OS]], w każdym seryjnym egzemplarzu [[1200XL]], [[600XL]], [[800XL]], [[65XE]] i [[130XE]]. System korzysta z nich podczas ładowania sterowników (handlerów) z podłączonych urządzeń, np. z modułu [[1090]]. Objawem tego jest znane wszystkim posiadaczom Atari "pierdzenie" wydobywające się z głośnika monitora przy starcie systemu oraz przy odwołaniu do urządzenia niezarejestrowanego w [[CIO]]. Jest to próba skomunikowania się z urządzeniami peryferyjnymi w celu ściągnięcia odpowiednich sterowników.
-Zamierzeniem twórców była dostępność procedury relokującej dla programistów. Planowane było umieszczenie legalnego skoku pod adresem $E486, umożliwiającego relokowanie "zwykłych" programów. Niestety, z niewiadomych przyczyn zrezygnowano z tego rozwiązania.
+Zamierzeniem twórców była dostępność procedury relokującej dla programistów. Planowane było umieszczenie oficjalnego skoku pod adresem $E486, umożliwiającego relokowanie "zwykłych" programów. Niestety, z niewiadomych przyczyn zrezygnowano z tego rozwiązania.
-W systemie operacyjnym [[DracOS]] od wersji 2.22 przywrócono w tablicy skoków legalne odwołanie do procedury relokatora. Skok do niej umieszczono jednak pod adresem $E483, ze względu na zajęcie pierwotnego adresu przez inną procedurę.
+W systemie operacyjnym [[DracOS]] od wersji 2.22 przywrócono w [[Tablica skoków|tablicy skoków]] legalne odwołanie do procedury relokatora. Skok do niej umieszczono jednak pod adresem $E483, ze względu na zajęcie pierwotnego adresu przez inną procedurę.
-Loader i związany z nim format binarny zostały przeanalizowane przez [[Trub]]a w 2006 roku na podstawie dokumentacji pochodzącej z Atari, pod którą podpisana jest niejaka Amy Chen. Stąd pochodzi nadana formatowi nieoficjalna nazwa.
+Loader i związany z nim format binarny zostały przeanalizowane przez [[Trub]]a w 2006 roku na podstawie dokumentacji pochodzącej z Atari. Według kodu źródłowego autorem procedur obsługi jest Y.M. "Amy" Chen; stąd pochodzi nadana formatowi nieoficjalna nazwa.
 == Ogólna struktura pliku ==
 Właściwą strukturę pliku stanowią segmenty, z których każdy dotyczy pewnego fragmentu ładowanego programu. Segment jest podzielony na rekordy, z których pierwszy zawiera kod lub dane programu (''Text record'', zwany dalej ''rekordem kodu''), zaś dalej następują rekordy informacyjne, określające parametry dla relokatora (''Information records''). W typowej sytuacji program musi zostać podzielony na porcje po maksymalnie 253 bajty, ponieważ segment nie może opisywać większych fragmentów. Ostatnim rekordem w pliku jest rekord końcowy (''End record'').
-Już poza oficjalną specyfikacją przyjęto, że plik dyskowy w formacie ACX posiada dodatkowo nagłówek (sygnaturę) w dwóch pierwszych bajtach, które wynoszą kolejno $F0,$FF (nie dotyczy sterowników ładowanych z urządzeń peryferyjnych).
+Już poza oficjalną specyfikacją przyjęto, że plik dyskowy w formacie ACX zawiera dodatkowo nagłówek (sygnaturę) w dwóch pierwszych bajtach; ich wartości wynoszą kolejno $F0,$FF (nie dotyczy sterowników ładowanych z urządzeń peryferyjnych).
 == Rekord kodu ==
 '''Format rekordu kodu'''
 <table
- style="text-align: left; width: 573px;" border="1"
+ style="text-align: left; " border="1"
- cellpadding="2" cellspacing="2">
+ cellpadding="5" cellspacing="2">
     <tr>
       <td style="width: 60px;">Typ<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">Długość<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 120px;">Adres
-względny lub bezwzględny (2B)</td>
+względny lub bezwzględny (2 bajty)</td>
       <td style="width: 300px;">Kod
-programu (max. 253B)</td>
+programu (max. 253 bajty)</td>
     </tr>
 </table>
-Na długość składają się, oprócz kodu programu także 2 bajty adresu, stąd powinna się mieścić w zakresie 2-255. Adres bezwględny dotyczy miejsca umieszczenia w pamięci kodu nierelokowanego (typ $01). Dla kodu relokowalnego adres względny określa jego przemieszczenie względem adresu bazowego programu, który powinien wynosić $0000.
+Na długość składają się, oprócz kodu programu także 2 bajty adresu, stąd powinna się mieścić w zakresie 2-255. Adres bezwględny dotyczy miejsca umieszczenia w pamięci kodu nierelokowanego (typ $01). Dla kodu relokowalnego adres względny określa jego przemieszczenie względem adresu bazowego programu, który powinien wynosić $0000 (ew. $00 dla kodu na stronie zerowej).
 == Rekord informacyjny ==
-Rekordy takie zawierają informacje konieczne do relokowania fragmentu programu zawartego w poprzedzającym rekordzie kodu. Zawierają indeksy (offsety) elementów w kodzie, które ulegają zmianie przy jego przemieszczaniu. W zależności od rodzaju wskazywanych elementów stosuje się następujące typy rekordów informacyjnych:
+Rekordy takie zawierają tzw. fixupy, czyli informacje konieczne do relokowania fragmentu programu zawartego w poprzedzającym rekordzie kodu. Są to indeksy (offsety) elementów w kodzie, które ulegają zmianie przy jego przemieszczaniu. W zależności od rodzaju wskazywanych elementów stosuje się następujące typy rekordów informacyjnych:
 Dla kodu ładowanego poza stronę zerową:
 * $05 - indeksy 1-bajtowych adresów komórek na stronie zerowej.
-Struktura rekordu informacyjnego jest inna dla typów relokujących adresy i młodsze bajty niż dla typów relokujących starsze bajty. Dla pierwszego przypadku podaje się odpowiednie indeksy (offsety) elementów w poprzedzającym rekordzie kodu (pierwszy bajt porcji kodu ma indeks 0), które podlegają relokacji.
+Struktura rekordu informacyjnego jest inna dla typów relokujących adresy i młodsze bajty niż dla typów relokujących starsze bajty. Dla pierwszego przypadku podaje się odpowiednie indeksy (offsety) elementów w poprzedzającym rekordzie kodu, które podlegają relokacji (pierwszy bajt porcji kodu ma indeks 0).
 '''Format rekordu informacyjnego dla typów $02,$03,$04,$05,$06,$07 (relokacja adresów lub młodszych bajtów)'''
 <table
- style="text-align: left; width: 573px;" border="1"
+ style="text-align: left; " border="1"
- cellpadding="2" cellspacing="2">
+ cellpadding="5" cellspacing="2">
     <tr>
       <td style="width: 60px;">Typ<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">Długość<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">Indeks 1<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">Indeks 2<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">Indeks 3<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;"> ... </td>
     </tr>
 Długość powinna mieścić się w zakresie 1-253.
-W przypadku relokowania starszych bajtów adresów, do właściwej ich aktualizacji potrzebne jest dodatkowo uwzględnienie wartości młodszych bajtów (LSB). Ponieważ w kodzie ich nie musi być, umieszcza się je w rekordzie informacyjnym.
+W przypadku relokowania starszych bajtów adresów, do właściwej ich aktualizacji potrzebne jest dodatkowo uwzględnienie wartości młodszych bajtów (LSB). Ponieważ w kodzie może ich nie być, umieszcza się je w rekordzie informacyjnym.
 '''Format rekordu informacyjnego dla typów $08,$09 (relokacja starszych bajtów)'''
 <table
- style="text-align: left; width: 573px;" border="1"
+ style="text-align: left; " border="1"
- cellpadding="2" cellspacing="2">
+ cellpadding="5" cellspacing="2">
     <tr>
       <td style="width: 60px;">Typ<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">Długość<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">Indeks 1<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">LSB 1<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">Indeks 2<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;">LSB 2<br>
-(1B)</td>
+(1 bajt)</td>
       <td style="width: 60px;"> ... </td>
     </tr>
 Długość powinna mieścić się w zakresie 0-255.
-Uwzględnienie przy relokacji części adresów (osobno starszy, młodszy bajt) umożliwia m.in. stosowanie w programie konstrukcji typu ''lda #<adres, ldx #>adres'', co nie jest typowe dla innych formatów relokowalnych stosowanych w Atari. Interesujące jest również specjalne potraktowanie strony zerowej, np. typ $04 pozwala poprawnie relokować następujący program:
+Uwzględnienie przy relokacji części adresów (osobno starszy, młodszy bajt) umożliwia m.in. stosowanie w programie konstrukcji typu ''lda #<adres / ldx #>adres'', co nie jest typowe dla innych formatów relokowalnych stosowanych w Atari. Interesujące jest również specjalne potraktowanie strony zerowej, np. typ $04 pozwala poprawnie relokować następujący program:
 <pre>
      org $600     ;kod poza stroną zerową
 </pre>
-{{stub}}
+== Rekord końcowy ==
+Rekord końcowy oznacza koniec pliku (brak dalszych segmentów). Dodatkowo określa sposób uruchomienia załadowanego kodu.
+'''Format rekordu końcowego'''
+<table
+ style="text-align: left; " border="1"
+ cellpadding="5" cellspacing="2">
+    <tr>
+      <td style="width: 60px;">$0B (Typ)<br>
+(1 bajt)</td>
+      <td style="width: 60px;">Flaga startu<br>
+(1 bajt)</td>
+      <td style="width: 120px;">Adres startu<br>
+(2 bajty)</td>
+    </tr>
+</table>
+Wartości pola ''Flaga startu'' oznaczają:
+* $00 - brak uruchomienia programu, zawartość pola ''Adres startu'' jest ignorowana
+* $01 - uruchomienie programu od adresu bezwzględnego podanego w polu ''Adres startu''
+* $02 - uruchomienie programu od adresu relokowanego podanego w polu ''Adres startu''.
 [[Kategoria:Atari 8-bit]]
 [[Kategoria:Programowanie Atari 8-bit]]
 [[Kategoria:Formaty plików]]

ACX

From Atariki

Aktualna wersja

Spis treści

Ogólna struktura pliku

Rekord kodu

Rekord informacyjny

Rekord końcowy

Views

Personal tools

Navigation

Szukaj

Toolbox