GED
From Atariki
Wersja z dnia 13:42, 4 wrz 2005 Drctqa (Dyskusja | wkład) (rozwiniecie :P) ← Previous diff |
Aktualna wersja Dracon (Dyskusja | wkład) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | '''GED''' - edytor graficzny autorstwa Johna Harrisa (autora także np. asemblera [[MAE]]), służący do podkolorowywania atarowskiej grafiki w 15. trybie Basica (160x192 pikseli) z użyciem łączenia przerwań DLI i grafiki [[PMG]] czyli popularnych duszków. Wykorzystywał także nowatorską (jak na czasy powstania) technikę ''dzielenia rastra'' celem uzyskania więcej niż 4 różnych kolorów w 1 linii ekranu (maks. ok. 9 kolorków). Co ważne, tak podkolorowana grafika nie drażniła oczu jakąkolowiek "migawą" (tak jak to było w trybie [[interlace]]) gdyż takie właśnie były założenia autora. GED był niezbyt łatwy w obsłudze i być może z tego powodu używało go niewielu grafików na scenie: [[Dracon]], [[Titus]], [[Vidol]]. Mimo wszystko GED umożliwiał uzyskanie odpowiednich efektów szybciej niż w konkurencyjnym [[PowerGraph]]. ;) | + | Edytor graficzny autorstwa [[John Harris|Johna Harrisa]] (autora także np. asemblera [[MAE]]), służący do podkolorowywania atarowskiej grafiki w [[Graphics 15|15. trybie Basica]] (160x200 pikseli) z użyciem łączenia przerwań [[DLI]] i grafiki [[PMG]] czyli popularnych [[duszki|duszków]]. Wykorzystywał także nowatorską (jak na czasy powstania - przełom lata 80 i 90. XX w.) technikę ''dzielenia rastra'' celem uzyskania więcej niż 4 różnych kolorów w jednej linii ekranu (maks. 9 kolorów). Co ważne, tak podkolorowana grafika nie drażniła oczu jakimkolwiek "miganiem" (tak jak to było w trybie [[interlace]]), gdyż takie właśnie były założenia autora. GED był niezbyt łatwy w obsłudze i być może z tego powodu używało go niewielu grafików na scenie: [[Dracon]], [[Titus]], [[Vidol]]. Mimo wszystko umożliwiał uzyskanie odpowiednich efektów szybciej niż w konkurencyjnym [[PowerGraph]]. |
+ | Na temat tego programu do podkolorowywania grafiki najwięcej napisał Dracon (instrukcja użytkowania - w [http://ftp.pigwa.net/stuff/collections/atari_forever/www-magazines/ENERGY1/gedinfo.htm ENERGY #1] i [http://ftp.pigwa.net/stuff/collections/atari_forever/www-magazines/ENERGY2/ged21.htm ENERGY #2 (cz.1)]/[http://ftp.pigwa.net/stuff/collections/atari_forever/www-magazines/ENERGY2/ged22.htm (cz.2)]) oraz [[Jaskier]]. | ||
- | Na temat tego programu do podkolorowywania grafiki najwięcej napisał [[Dracon]] (instrukcja użytkowania) i [[Jaskier]] (przeglądarka plików GED - ang. viewer). | + | == Zobacz także == |
+ | * [[RastaConverter]] | ||
- | <pre> | + | [[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]] |
- | '''GED viewer''' | + | [[Kategoria:Formaty plików]] |
- | + | [[Kategoria:Programy graficzne]] | |
- | Wielu z Was zapewne słyszało o pewnym programie graficznym, zwanym skrótowo GED. Napisany | + | |
- | został on w 1993 roku przez Johna Harrisa. Jest to program, który pod względem możliwości | + | |
- | graficznych znajduje się gdzieś w pierwszej piątce wszystkich programów graficznych na Atari. | + | |
- | Również pod względem ilości wbudowanych opcji ten program znajduje się w pierwszej piątce, tyle | + | |
- | że od tyłu. | + | |
- | + | ||
- | Jednak, mimo braku nawet najbardziej elementarnych opcji, program jest szeroko używany przez | + | |
- | grafików różnych maści. Jest to spowodowane tym, że program udostępnia chyba najwięcej (na oko | + | |
- | jakieś 20%) możliwości graficznych Atari, spośród wszystkich innych programów graficznych. | + | |
- | + | ||
- | Pomysł, aby nie tylko zmieniać kolory co linię, ale również w jej środku, a ponadto dodać | + | |
- | pełnię możliwośći PMG, oddzielne dla każdego ghosta kolory i szerokości, priorytety i inne | + | |
- | zabawki, jest wspaniały. Naprawdę wielkie brawa dla Johna Harrisa. | + | |
- | + | ||
- | Ach gdyby nie ta zapierająca dech obsługa. | + | |
- | + | ||
- | Program niestety posiada również inną wadę, ujawniającą się niestety najpóźniej, bo już po | + | |
- | narysowaniu całego obrazka. Do programu mianowicie nie dołączono procedury, którą można by | + | |
- | umieścić we własnym programie, aby pokazać w nim własny obrazek narysowany w GED-zie. Tą | + | |
- | niedogodnością jakiś czas temu zaciekawił mnie Dracon/USG/Taquart. Poprosił mnie mianowicie (po | + | |
- | tym jak odmówił mu Konop i paru innych koderów) o napisanie takiej procedury, gdyż potrzebował | + | |
- | jej do swojego slideshowu. Po przejrzeniu GED-a za pomocą wszystkich dostępnych mi debuggerów | + | |
- | (z których każdy niestety pokazywał to samo) zabrałem się do pracy. | + | |
- | + | ||
- | Oto wynik moich poszukiwań. (Pełny tekst programu znajduje się w zarchiwizowanym pliku jako | + | |
- | GEDVIEW.ASM.) | + | |
- | + | ||
- | Dane program trzyma od adresu $5330, do adresu $7f4f. Zapisywane jest to jednym ciągiem w | + | |
- | formacie DOS-owym to znaczy z bajtami $ffff, $5330, $7f4f na początku. | + | |
- | + | ||
- | Zmieniając adres danych można zmieniać tylko pierwszą cyfrę, gdyż Antic ma głupi zwyczaj dane | + | |
- | obrazka pobierać tylko z czterech kilobajtów. | + | |
- | + | ||
- | Kilka linii przed początkiem obrazka zaczyna się przerwanie. Jest ono docyklowane z | + | |
- | dokładnością do 0.001 cykla, tak więc należy zwracać uwagę na to, że: | + | |
- | + | ||
- | Mój program został przystosowany do umieszczenia na początku strony. Wszelkie zmiany tego | + | |
- | położenia, a także wszelkie zmiany w programie mogą zmienić położenie pętli umieszczonych w | + | |
- | przerwaniu. Pętla, której początek i koniec znajdują się na dwu różnych stronach może znaleźć | + | |
- | się na jednej stronie, a tym samym rozkaz skoku na początek pętli (bpl) będzie działać o 1 cykl | + | |
- | krócej. Należy również uważać na to, że display list musi znaleźć się cały w jednym kilobajcie. | + | |
- | Ponadto zaraz za programem należy zostawić 10KB wolnego, gdyż umieszczany jest tam program | + | |
- | przerwania generowany dopiero po uruchomieniu mojej procedury. | + | |
- | + | ||
- | Oto skrócony opis programu, dla tych, którzy chcieliby poznać sposób, w jaki pokazuje się | + | |
- | obrazki z GED-a. | + | |
- | + | ||
- | Najpierw opis danych: | + | |
- | + | ||
- | Osiem tablic po 200 bajtów zawiera dane zmian kolorów itp. robionych co linię: -tb2, tb3, tb4, | + | |
- | tb5, tb6, tb7, tb8, tb9- dane ośmiu zmian kolorów w linii, kolejno: kolor 1, 2, 3, 1, 2, 3, 1, | + | |
- | 2. | + | |
- | + | ||
- | Oprócz tych zmian można dokonywać również co linię jednej ze zmian w ghostach (kolor, szerokość | + | |
- | itp.) lub koloru tła. Wartości tych zmian zawiera tablica tb0, zaś komórki, które trzeba | + | |
- | zmieniać tablica tb1. | + | |
- | + | ||
- | -dane- szesnaście komórek: | + | |
- | -0,1,2,3 - kolory wpisywane do $d012-$d015 | + | |
- | -4- szerokości playerów (po dwa bity od najstarszych wpisywane do $d008-$d00b), | + | |
- | -5- szerokości missilów ($d00c), | + | |
- | -6- priorytety ($d01b), | + | |
- | -7- kolor missilów (do $d019), | + | |
- | -8- kolor tła ($2c8 lub $d01a), | + | |
- | -9,10,11,12- położenia poziome graczy (komórki od $d000 do $d003), | + | |
- | -13- położenie poziome pierwszego missila, do pozycji następnych dodawana jest szerokość | + | |
- | poprzedników, | + | |
- | -14- numer opóźnienia przerwania i tym samym miejsca zmiany kolorów. W GED-dzie ustawia się to | + | |
- | klawiszami [,] i [.]), | + | |
- | -15- nieużywane. | + | |
- | + | ||
- | -obr1,obr2- dane obrazka podzielone na dwie części z powodu pewnej wady Antica. | + | |
- | + | ||
- | A teraz opis kilku części programu: | + | |
- | + | ||
- | lda >pmg-$300 pierwsze 3 strony nie są | + | |
- | sta $d407 używane, więc stąd ten adres. | + | |
- | + | ||
- | lda <end Generuje początkowe | + | |
- | sta addr bajty umieszczane za | + | |
- | lda >end etykietą END. Najpierw | + | |
- | sta addr+1 na podstawie dane+14 | + | |
- | lda dane+14 umieszczane są 4 bajty, | + | |
- | asl @ które nic nie robią, ale | + | |
- | asl @ dają różne opóźnienie. | + | |
- | adc #3 Owe czwórki bajtów | + | |
- | tax umieszczone są pod | + | |
- | ldy #3 etykietą proc3. | + | |
- | s1 lda proc3,x | + | |
- | sta (addr),y | + | |
- | dex | + | |
- | dey | + | |
- | bpl s1 | + | |
- | + | ||
- | Teraz adres jest zwiększany o 4: | + | |
- | lda <end+4 | + | |
- | sta addr | + | |
- | lda >end+4 | + | |
- | sta addr+1 | + | |
- | i dalej będzie procedura generująca 200 | + | |
- | razy prog. zmieniający kolory w każdej linii. | + | |
- | (Jest za długa aby ją tu umieszczać.) | + | |
- | Składa się ona ze zwykłego przepisania | + | |
- | wartości z tablic, tak aby przerwanie nie | + | |
- | marnowało czasu na długie rozkazy typu: | + | |
- | lda tb4+175 | + | |
- | ale zadowalało się rozkazami typu: | + | |
- | lda #$16 | + | |
- | (wartość $16 została wcześniej pobrana z | + | |
- | tablicy tb4+175). Zysk: 1 cykl. | + | |
- | Każdy fragment przerwania kończy się | + | |
- | rozkazem inc 0, które nie ma niczego robić, | + | |
- | ale tylko zająć 5 cykli, tak aby czas | + | |
- | tworzenia 1 linii przez Antic był równy | + | |
- | czasowi wykonywania tego fragmentu | + | |
- | przerwania przez procesor. Jednakże, | + | |
- | pamięć obrazka została podzielona na dwie | + | |
- | części i kiedy Anticowi podaje się do żarcia | + | |
- | tę drugą część (w dliście wygląda to jak: | + | |
- | dta b($4e),a(obr2)), to procesor ma o 2 | + | |
- | pla cykle mniej czasu. | + | |
- | clc Należy więc zmienić ten | + | |
- | adc #1 rozkaz na lda 0, który | + | |
- | cmp #$66 zajmuje 3 cykle. | + | |
- | bne s4 Ten program rozpoznaje | + | |
- | pha właściwy wiersz i | + | |
- | dec addr+1 dokonuje drobnej zmiany | + | |
- | ldy #$fe (bajt $a5) w już wygene- | + | |
- | lda #$a5 rowanym fregmencie | + | |
- | sta (addr),y programu. | + | |
- | inc addr+1 | + | |
- | pla | + | |
- | s4 cmp #$c8 a tu sprawdza, czy to już | + | |
- | bne s2 wszystkie linie. | + | |
- | ldy <proc3-proc2 z kolei tutaj | + | |
- | s5 lda proc2,y generowana jest | + | |
- | sta (addr),y procedura | + | |
- | dey wyjścia z | + | |
- | bpl s5 przerwania. | + | |
- | + | ||
- | lda dane+5 Ten fragment programu | + | |
- | ldx #0 jest o tyle ciekawy, że | + | |
- | ldy #$ff wykorzystany jest tutaj | + | |
- | s6 iny nic nie robiący rozkaz | + | |
- | s7 lsr @ bit $4a. Kiedy jednak | + | |
- | bcc s9+1 wykonamy skok w bajt | + | |
- | lsr @ stanowiący operand $4a | + | |
- | bcc s8 to wykona się rozkaz | + | |
- | inx lsr @. Pozwala to znacznie | + | |
- | inx skrócić program. Polecam | + | |
- | inx tę sztuczkę każdemu. | + | |
- | inx Ten fragment akurat | + | |
- | s8 inx dokonuje ustawienia | + | |
- | inx położeń pocisków na | + | |
- | s9 bit $4a podstawie dane+5 oraz | + | |
- | inx ich szerokości. Ponieważ | + | |
- | inx to nieistotne część | + | |
- | pha programu wyrzuciłem: | + | |
- | (......) | + | |
- | pla (akurat tę zapisującą | + | |
- | cpy #3 już wartości) i zostawiłem | + | |
- | bne s6 wyjście z pętli. | + | |
- | + | ||
- | Teraz rzecz najgorsza, czyli programy | + | |
- | pracujące w przerwaniach. Na początek | + | |
- | procedury przepisywane. (Patrz wyżej.) | + | |
- | -PROC1 to procedura wygenerowywana 200 | + | |
- | razy. Była już o niej mowa wcześniej. | + | |
- | -PROC2 to procedura kończąca przerwanie. | + | |
- | -PROC3 zawiera kilka 4-bajtowych procedur | + | |
- | służących ustawieniu (z dokładnością do 1 | + | |
- | cyklu) miejsca zmian kolorów. Kazda 4-ka | + | |
- | bajtów różni się czasem wykonywania. | + | |
- | -DL tu się zaczyna przerwanie. Zwykłe | + | |
- | ustawianie wartości itp. Jedyny ciekawy | + | |
- | fragment to: | + | |
- | ldx #11 ciekawy dlatego, że nic nie | + | |
- | dex robi. Chodzi tutaj jedynie o | + | |
- | bne *-1 przeczekanie trochę cykli | + | |
- | lda (0,x) aż sprawa nie przycichnie... | + | |
- | lda 0 tfu... co ja mówię!!! | + | |
- | + | ||
- | end equ * od tego miejsca wpisywane | + | |
- | są poszczególne procedury: 4 bajty wzięte | + | |
- | z PROC3, następnie 200*PROC1, a w końcu | + | |
- | PROC2. | + | |
- | Ostatnia linia w programie wygląda tak: | + | |
- | end | + | |
- | + | ||
- | Jest to najważnieszy rozkaz w programie. Jak twierdzi pewna dobrze obeznana z tym osoba, każdy | + | |
- | dobrze napisany program kończy się tym rozkazem, po czym można poznać, że programista skończył | + | |
- | pracę, a nie usnął w jej trakcie. | + | |
- | + | ||
- | Jak widziecie metoda pokazywania obrazków stworzonych GED-em (gadem?) jest dość prosta. | + | |
- | </pre> | + | |
- | + | ||
- | Resztę napisze Dracon :) | + | |
- | + | ||
- | [[Kategoria:Atari 8-bit]] | + |
Aktualna wersja
Edytor graficzny autorstwa Johna Harrisa (autora także np. asemblera MAE), służący do podkolorowywania atarowskiej grafiki w 15. trybie Basica (160x200 pikseli) z użyciem łączenia przerwań DLI i grafiki PMG czyli popularnych duszków. Wykorzystywał także nowatorską (jak na czasy powstania - przełom lata 80 i 90. XX w.) technikę dzielenia rastra celem uzyskania więcej niż 4 różnych kolorów w jednej linii ekranu (maks. 9 kolorów). Co ważne, tak podkolorowana grafika nie drażniła oczu jakimkolwiek "miganiem" (tak jak to było w trybie interlace), gdyż takie właśnie były założenia autora. GED był niezbyt łatwy w obsłudze i być może z tego powodu używało go niewielu grafików na scenie: Dracon, Titus, Vidol. Mimo wszystko umożliwiał uzyskanie odpowiednich efektów szybciej niż w konkurencyjnym PowerGraph.
Na temat tego programu do podkolorowywania grafiki najwięcej napisał Dracon (instrukcja użytkowania - w ENERGY #1 i ENERGY #2 (cz.1)/(cz.2)) oraz Jaskier.