GED

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 17:22, 9 gru 2004
Tebe (Dyskusja | wkład)

← Previous diff		 Aktualna wersja
Dracon (Dyskusja | wkład)

Linia 1: Linia 1:
-Na temat programu do podkolorowywania grafiki najwięcej napisał Dracon.+Edytor graficzny autorstwa [[John Harris|Johna Harrisa]] (autora także np. asemblera [[MAE]]), służący do podkolorowywania atarowskiej grafiki w [[Graphics 15|15. trybie Basica]] (160x200 pikseli) z użyciem łączenia przerwań [[DLI]] i grafiki [[PMG]] czyli popularnych [[duszki|duszków]]. Wykorzystywał także nowatorską (jak na czasy powstania - przełom lata 80 i 90. XX w.) technikę ''dzielenia rastra'' celem uzyskania więcej niż 4 różnych kolorów w jednej linii ekranu (maks. 9 kolorów). Co ważne, tak podkolorowana grafika nie drażniła oczu jakimkolwiek "miganiem" (tak jak to było w trybie [[interlace]]), gdyż takie właśnie były założenia autora. GED był niezbyt łatwy w obsłudze i być może z tego powodu używało go niewielu grafików na scenie: [[Dracon]], [[Titus]], [[Vidol]]. Mimo wszystko umożliwiał uzyskanie odpowiednich efektów szybciej niż w konkurencyjnym [[PowerGraph]].
-<pre>+Na temat tego programu do podkolorowywania grafiki najwięcej napisał Dracon (instrukcja użytkowania - w [http://ftp.pigwa.net/stuff/collections/atari_forever/www-magazines/ENERGY1/gedinfo.htm ENERGY #1] i [http://ftp.pigwa.net/stuff/collections/atari_forever/www-magazines/ENERGY2/ged21.htm ENERGY #2 (cz.1)]/[http://ftp.pigwa.net/stuff/collections/atari_forever/www-magazines/ENERGY2/ged22.htm (cz.2)]) oraz [[Jaskier]].
-'''GED viewer'''+
-Wielu z Was zapewne słyszało o pewnym programie graficznym, zwanym skrótowo GED. Napisany został on w 1993 roku przez Johna Harrisa. Jest to program, który pod względem możliwości graficznych znajduje się gdzieś w pierwszej piątce wszystkich programów graficznych na Atari. Również pod względem ilości wbudowanych opcji ten program znajduje się w pierwszej piątce, tyle że od tyłu.+== Zobacz także ==
 +* [[RastaConverter]]
-Jednak, mimo braku nawet najbardziej elementarnych opcji, program jest szeroko używany przez grafików różnych maści. Jest to spowodowane tym, że program udostępnia chyba najwięcej (na oko jakieś 20%) możliwości graficznych Atari, spośród wszystkich innych programów graficznych.+[[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]]
- +[[Kategoria:Formaty plików]]
-Pomysł, aby nie tylko zmieniać kolory co linię, ale również w jej środku, a ponadto dodać pełnię możliwośći PMG, oddzielne dla każdego ghosta kolory i szerokości, priorytety i inne zabawki, jest wspaniały. Naprawdę wielkie brawa dla Johna Harrisa.+[[Kategoria:Programy graficzne]]
- +
-Ach gdyby nie ta zapierająca dech obsługa.+
- +
-Program niestety posiada również inną wadę, ujawniającą się niestety najpóźniej, bo już po narysowaniu całego obrazka. Do programu mianowicie nie dołączono procedury, którą można by umieścić we własnym programie, aby pokazać w nim własny obrazek narysowany w GED-zie. Tą niedogodnością jakiś czas temu zaciekawił mnie Dracon/USG/Taquart. Poprosił mnie mianowicie (po tym jak odmówił mu Konop i paru innych koderów) o napisanie takiej procedury, gdyż potrzebował jej do swojego slideshowu. Po przejrzeniu GED-a za pomocą wszystkich dostępnych mi debuggerów (z których każdy niestety pokazywał to samo) zabrałem się do pracy.+
- +
-Oto wynik moich poszukiwań. (Pełny tekst programu znajduje się w zarchiwizowanym pliku jako GEDVIEW.ASM.)+
- +
-Dane program trzyma od adresu $5330, do adresu $7f4f. Zapisywane jest to jednym ciągiem w formacie DOS-owym to znaczy z bajtami $ffff, $5330, $7f4f na początku.+
- +
-Zmieniając adres danych można zmieniać tylko pierwszą cyfrę, gdyż Antic ma głupi zwyczaj dane obrazka pobierać tylko z czterech kilobajtów.+
- +
-Kilka linii przed początkiem obrazka zaczyna się przerwanie. Jest ono docyklowane z dokładnością do 0.001 cykla, tak więc należy zwracać uwagę na to, że:+
- +
-Mój program został przystosowany do umieszczenia na początku strony. Wszelkie zmiany tego położenia, a także wszelkie zmiany w programie mogą zmienić położenie pętli umieszczonych w przerwaniu. Pętla, której początek i koniec znajdują się na dwu różnych stronach może znaleźć się na jednej stronie, a tym samym rozkaz skoku na początek pętli (bpl) będzie działać o 1 cykl krócej. Należy również uważać na to, że display list musi znaleźć się cały w jednym kilobajcie. Ponadto zaraz za programem należy zostawić 10KB wolnego, gdyż umieszczany jest tam program przerwania generowany dopiero po uruchomieniu mojej procedury.+
- +
-Oto skrócony opis programu, dla tych, którzy chcieliby poznać sposób, w jaki pokazuje się obrazki z GED-a.+
- +
-Najpierw opis danych:+
- +
-Osiem tablic po 200 bajtów zawiera dane zmian kolorów itp. robionych co linię: -tb2, tb3, tb4, tb5, tb6, tb7, tb8, tb9- dane ośmiu zmian kolorów w linii, kolejno: kolor 1, 2, 3, 1, 2, 3, 1, 2.+
- +
-Oprócz tych zmian można dokonywać również co linię jednej ze zmian w ghostach (kolor, szerokość itp.) lub koloru tła. Wartości tych zmian zawiera tablica tb0, zaś komórki, które trzeba zmieniać tablica tb1.+
- +
--dane- szesnaście komórek:+
--0,1,2,3 - kolory wpisywane do $d012-$d015+
--4- szerokości playerów (po dwa bity od najstarszych wpisywane do $d008-$d00b),+
--5- szerokości missilów ($d00c),+
--6- priorytety ($d01b),+
--7- kolor missilów (do $d019),+
--8- kolor tła ($2c8 lub $d01a),+
--9,10,11,12- położenia poziome graczy (komórki od $d000 do $d003),+
--13- położenie poziome pierwszego missila, do pozycji następnych dodawana jest szerokość poprzedników,+
--14- numer opóźnienia przerwania i tym samym miejsca zmiany kolorów. W GED-dzie ustawia się to klawiszami [,] i [.]),+
--15- nieużywane.+
- +
--obr1,obr2- dane obrazka podzielone na dwie części z powodu pewnej wady Antica.+
- +
-A teraz opis kilku części programu:+
- +
- lda >pmg-$300 pierwsze 3 strony nie są+
- sta $d407 używane, więc stąd ten adres.+
- +
- lda <end Generuje początkowe+
- sta addr bajty umieszczane za+
- lda >end etykietą END. Najpierw+
- sta addr+1 na podstawie dane+14+
- lda dane+14 umieszczane są 4 bajty,+
- asl @ które nic nie robią, ale+
- asl @ dają różne opóźnienie.+
- adc #3 Owe czwórki bajtów+
- tax umieszczone są pod+
- ldy #3 etykietą proc3.+
-s1 lda proc3,x+
- sta (addr),y+
- dex+
- dey+
- bpl s1+
- +
- Teraz adres jest zwiększany o 4:+
- lda <end+4+
- sta addr+
- lda >end+4+
- sta addr+1+
-i dalej będzie procedura generująca 200+
-razy prog. zmieniający kolory w każdej linii.+
- (Jest za długa aby ją tu umieszczać.)+
- Składa się ona ze zwykłego przepisania+
-wartości z tablic, tak aby przerwanie nie+
-marnowało czasu na długie rozkazy typu:+
- lda tb4+175+
- ale zadowalało się rozkazami typu:+
- lda #$16+
-(wartość $16 została wcześniej pobrana z+
-tablicy tb4+175). Zysk: 1 cykl.+
- Każdy fragment przerwania kończy się+
-rozkazem inc 0, które nie ma niczego robić,+
-ale tylko zająć 5 cykli, tak aby czas+
-tworzenia 1 linii przez Antic był równy+
-czasowi wykonywania tego fragmentu+
-przerwania przez procesor. Jednakże,+
-pamięć obrazka została podzielona na dwie+
-części i kiedy Anticowi podaje się do żarcia+
-tę drugą część (w dliście wygląda to jak:+
-dta b($4e),a(obr2)), to procesor ma o 2+
- pla cykle mniej czasu.+
- clc Należy więc zmienić ten+
- adc #1 rozkaz na lda 0, który+
- cmp #$66 zajmuje 3 cykle.+
- bne s4 Ten program rozpoznaje+
- pha właściwy wiersz i+
- dec addr+1 dokonuje drobnej zmiany+
- ldy #$fe (bajt $a5) w już wygene-+
- lda #$a5 rowanym fregmencie+
- sta (addr),y programu.+
- inc addr+1+
- pla+
-s4 cmp #$c8 a tu sprawdza, czy to już+
- bne s2 wszystkie linie.+
- ldy <proc3-proc2 z kolei tutaj+
-s5 lda proc2,y generowana jest+
- sta (addr),y procedura+
- dey wyjścia z+
- bpl s5 przerwania.+
- +
- lda dane+5 Ten fragment programu+
- ldx #0 jest o tyle ciekawy, że+
- ldy #$ff wykorzystany jest tutaj+
-s6 iny nic nie robiący rozkaz+
-s7 lsr @ bit $4a. Kiedy jednak+
- bcc s9+1 wykonamy skok w bajt+
- lsr @ stanowiący operand $4a+
- bcc s8 to wykona się rozkaz+
- inx lsr @. Pozwala to znacznie+
- inx skrócić program. Polecam+
- inx tę sztuczkę każdemu.+
- inx Ten fragment akurat+
-s8 inx dokonuje ustawienia+
- inx położeń pocisków na+
-s9 bit $4a podstawie dane+5 oraz+
- inx ich szerokości. Ponieważ+
- inx to nieistotne część+
- pha programu wyrzuciłem:+
- (......)+
- pla (akurat tę zapisującą+
- cpy #3 już wartości) i zostawiłem+
- bne s6 wyjście z pętli.+
- +
- Teraz rzecz najgorsza, czyli programy+
-pracujące w przerwaniach. Na początek+
-procedury przepisywane. (Patrz wyżej.)+
--PROC1 to procedura wygenerowywana 200+
-razy. Była już o niej mowa wcześniej.+
--PROC2 to procedura kończąca przerwanie.+
--PROC3 zawiera kilka 4-bajtowych procedur+
-służących ustawieniu (z dokładnością do 1+
-cyklu) miejsca zmian kolorów. Kazda 4-ka+
-bajtów różni się czasem wykonywania.+
--DL tu się zaczyna przerwanie. Zwykłe+
-ustawianie wartości itp. Jedyny ciekawy+
-fragment to:+
- ldx #11 ciekawy dlatego, że nic nie+
- dex robi. Chodzi tutaj jedynie o+
- bne *-1 przeczekanie trochę cykli+
- lda (0,x) aż sprawa nie przycichnie...+
- lda 0 tfu... co ja mówię!!!+
- +
-end equ * od tego miejsca wpisywane+
-są poszczególne procedury: 4 bajty wzięte+
-z PROC3, następnie 200*PROC1, a w końcu+
-PROC2.+
- Ostatnia linia w programie wygląda tak:+
- end+
- +
-Jest to najważnieszy rozkaz w programie. Jak twierdzi pewna dobrze obeznana z tym osoba, każdy dobrze napisany program kończy się tym rozkazem, po czym można poznać, że programista skończył pracę, a nie usnął w jej trakcie.+
- +
-Jak widziecie metoda pokazywania obrazków stworzonych GED-em (gadem?) jest dość prosta.+
-</pre>+

Aktualna wersja

Edytor graficzny autorstwa Johna Harrisa (autora także np. asemblera MAE), służący do podkolorowywania atarowskiej grafiki w 15. trybie Basica (160x200 pikseli) z użyciem łączenia przerwań DLI i grafiki PMG czyli popularnych duszków. Wykorzystywał także nowatorską (jak na czasy powstania - przełom lata 80 i 90. XX w.) technikę dzielenia rastra celem uzyskania więcej niż 4 różnych kolorów w jednej linii ekranu (maks. 9 kolorów). Co ważne, tak podkolorowana grafika nie drażniła oczu jakimkolwiek "miganiem" (tak jak to było w trybie interlace), gdyż takie właśnie były założenia autora. GED był niezbyt łatwy w obsłudze i być może z tego powodu używało go niewielu grafików na scenie: Dracon, Titus, Vidol. Mimo wszystko umożliwiał uzyskanie odpowiednich efektów szybciej niż w konkurencyjnym PowerGraph.

Na temat tego programu do podkolorowywania grafiki najwięcej napisał Dracon (instrukcja użytkowania - w ENERGY #1 i ENERGY #2 (cz.1)/(cz.2)) oraz Jaskier.

[Edytuj]

Zobacz także

Źródło: "http://atariki.krap.pl/index.php/GED"
Personal tools