KSO Turbo 2000
From Atariki
Wersja z dnia 17:20, 23 maj 2017 Daniel Koźmiński (Dyskusja | wkład) (→Bibliografia) ← Previous diff |
Wersja z dnia 19:52, 10 kwi 2022 Seban (Dyskusja | wkład) (+linki do opisów interfejsów u JER-a oraz QTZ) Next diff → |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | Jedna z odmian systemu turbo do magnetofonów [[Atari]]. Po przeróbce magnetofon potrafił odczytywać/zapisywać programy ze zwiększoną prędkością (różną w różnych odmianach turbo), przez co szybciej się one wczytywały i więcej mogło się zmieścić na kasecie. Przeróbka polegała zazwyczaj na dodaniu małej płytki drukowanej do magnetofonu i podciągnięcie do niej napięcia 5V za pomocą dodatkowego kabla (zazwyczaj drugi port Joysticka lub z gniazda SIO - zależnie od przeróbki. Niektóre magnetofony miały poprowadzony odpowiedni kabelek już w standardowym przewodzie od SIO). | + | {{grafr|Kso2000.gif}} |
+ | Jedna z odmian systemu turbo do magnetofonów [[Atari]], bazująca na wcześniejszym rozwiązaniu opracowanym przez Wojciecha Zabołotnego o nazwie [[Turbo 2T06]]. Po przeróbce magnetofon potrafił odczytywać/zapisywać programy ze zwiększoną prędkością (różną w różnych odmianach turbo), przez co szybciej się one wczytywały i więcej mogło się zmieścić na kasecie. Przeróbka polegała na dodaniu małej płytki drukowanej do magnetofonu która zawierała niezależny (od tego wbudowanego w magnetofon) tor odczytu i zapisu przeznaczony dla przetwarzania sygnałów w systemie Turbo. Sygnały był przesyłany przez dodatkowy kabel podłączany do drugiego portu Joysticka (jest to następstwo wynikające z tego, iż system bazował na Turbo 2T06, które pierwotnie było przeznaczone do połączenia dowolnego klasycznego magnetofonu do komputera). Sygnały przesyłane do/z komputera to; zapis, odczyt oraz sterowanie silnikiem magnetofonu. Sterowanie zapisem, odczytem oraz włączanie i wyłączanie silnika magnetofonu w przypadku obsługi systemu turbo odbywało się poprzez sterowanie odpowiednimi bitami [[Rejestry PIA#PORTA|PORTA ($D300)]] układu [[PIA]]. Gdy magnetofon pracował w systemie turbo z gniazda [[Gniazdo_SIO|SIO]] było pobierane tylko zasilanie. | ||
== Nazewnictwo == | == Nazewnictwo == | ||
- | Nazwa KSO to nic innego jak skrót od pierwszych wyrazów nazwy: '''K'''asetowy '''S'''ystem '''O'''peracyjny (zresztą w pierwszych wersjach spotyka się w menu pełną nazwę), Turbo oznaczało zwiększoną prędkość transmisji. | + | Nazwa K.S.O. to nic innego jak skrót od pierwszych wyrazów nazwy: '''K'''asetowy '''S'''ystem '''O'''peracyjny (zresztą w pierwszych wersjach spotyka się w menu pełną nazwę), Turbo oznaczało zwiększoną prędkość transmisji. |
== Technikalia, obsługa == | == Technikalia, obsługa == | ||
- | W większości przypadków systemy turbo oprócz przyspieszenia transmisja od<=>do magnetofonu oferowało namiastkę [[DOS]]u: wyświetlanie nazw plików, możliwość uruchamiania plików wieloblokowych (wraz z powrotem do wcześniejszych bloków), uruchomienie wbudowanego Basica itp. Standardowo zmieniało też nazwę magnetofonu na D: (w nawiązaniu do stacji dyskietek, blokując dostęp do tych ostatnich). W późniejszych systemach można było spotkać nazwę T: (od "turbo") zamiast D:. | + | W większości przypadków systemy turbo oprócz przyspieszenia transmisja od<=>do magnetofonu oferowało namiastkę [[DOS]]u: wyświetlanie nazw plików, możliwość uruchamiania plików wielo-blokowych (wraz z powrotem do wcześniejszych bloków), uruchomienie wbudowanego Basica itp. Standardowo zmieniało też nazwę magnetofonu na D: (w nawiązaniu do stacji dyskietek, blokując dostęp do tych ostatnich). W późniejszych systemach można było spotkać nazwę T: (od "turbo") zamiast D:. |
Standardowa obsługa wygląda tak: | Standardowa obsługa wygląda tak: | ||
Linia 13: | Linia 14: | ||
==>R - wgraj i uruchom | ==>R - wgraj i uruchom | ||
==>L - tylko wgraj | ==>L - tylko wgraj | ||
- | ==>E - wyjście (zimny start) - w KSO 2000 | + | ==>E - wyjście (zimny start) - w K.S.O. 2000 |
Wgranie programu: R D:nazwa ==> wgrywa i uruchamia program o podanej nazwie | Wgranie programu: R D:nazwa ==> wgrywa i uruchamia program o podanej nazwie | ||
R D: * ==> wgranie nagłówka (tytułu) programu, i: | R D: * ==> wgranie nagłówka (tytułu) programu, i: | ||
Linia 22: | Linia 23: | ||
obowiązują jak powyżej) | obowiązują jak powyżej) | ||
- | Niektóre programy wymagały specjalnych plików nagłówkowych zawartych w tzw. [[loader|loaderze]]. Najpopularniejsze z nich to: L1, L2 i WIELOBLOK (dla KSO Turbo 2000). | + | Niektóre programy wymagały specjalnych programów ładujących. Najpopularniejsze z nich to: L1, L2 i "WIELOBLOK" (dla K.S.O. Turbo 2000). Te dodatkowe programy ładujący były potrzebne gdy następował konflikt obszarów adresowych, tzn. np. program do załadowania chciał umiejscowić się w tym samym obszarze co Kasetowy System Operacyjny. Czasami niektóre z ładowanych programów wymagały innego sposobu uruchomienia (np. nie posiadały segmentu RUN) i owe programy ładujące po prostu inaczej traktowały te wielo-segmentowe [[Binarny_plik_DOS-u pliki binarne DOS]]. |
==Struktura nagrania== | ==Struktura nagrania== | ||
Linia 31: | Linia 32: | ||
Kształt fali sygnału odczytanego z taśmy przypomina sinusoidę, choć zapewne jest to tylko efekt wygładzenia przebiegu prostokątnego przez elektronikę dyskretną (analogową). | Kształt fali sygnału odczytanego z taśmy przypomina sinusoidę, choć zapewne jest to tylko efekt wygładzenia przebiegu prostokątnego przez elektronikę dyskretną (analogową). | ||
- | W KSO Turbo 2000 występują impulsy o trzech szerokościach: | + | W K.S.O. Turbo 2000 występują impulsy o trzech szerokościach: |
- | * impulsy o szerokości 1 ms służace do zapisu sygnału pilotującego | + | * impulsy o szerokości 1 ms służące do zapisu sygnału pilotującego |
* impulsy o szerokości 0.5 ms (1/2 szerokości impulsu sygnału pilotującego) kodują bit "1" | * impulsy o szerokości 0.5 ms (1/2 szerokości impulsu sygnału pilotującego) kodują bit "1" | ||
* impulsy o szerokości 0.25 ms (1/4 szerokości impulsu sygnału pilotującego) kodują bit "0" | * impulsy o szerokości 0.25 ms (1/4 szerokości impulsu sygnału pilotującego) kodują bit "0" | ||
Linia 47: | Linia 48: | ||
Blok danych składa się z: | Blok danych składa się z: | ||
* około 3904 impulsów sygnału pilotującego ''(ze względu na zawsze występujące szumy nie udaje się uzyskać jednoznacznej liczby, jest to jednak dość blisko wartości 4096-192; przed blokiem nazwy prawie zawsze udaje się wykryć wszystkie 4096)''. | * około 3904 impulsów sygnału pilotującego ''(ze względu na zawsze występujące szumy nie udaje się uzyskać jednoznacznej liczby, jest to jednak dość blisko wartości 4096-192; przed blokiem nazwy prawie zawsze udaje się wykryć wszystkie 4096)''. | ||
- | * 2 bajty długości bloku (zapisane w porządku little endian); $1200 dla bloków pełnych lub mniej dla bloków niepełnych | + | * 2 bajty długości bloku (zapisane w porządku [https://pl.wikipedia.org/wiki/Kolejno%C5%9B%C4%87_bajt%C3%B3w little-endian]); $0c00 (3072) dla bloków pełnych lub mniej dla bloków niepełnych |
* 3072 bajty danych; jeżeli blok jest niepełny, to dopełnia się go zerami | * 3072 bajty danych; jeżeli blok jest niepełny, to dopełnia się go zerami | ||
* 1 bajt sumy kontrolnej | * 1 bajt sumy kontrolnej | ||
Linia 53: | Linia 54: | ||
Bity w bajcie są zapisywane w kolejności od najstarszego do najmłodszego. | Bity w bajcie są zapisywane w kolejności od najstarszego do najmłodszego. | ||
- | Jednobajtowa suma kontrolna jest obliczana przez dodawanie bez przeniesienia (czyli modulo 256). Przy obliczaniu sumowane są zawsze wszystkie bajty w bloku. | + | Jedno-bajtowa suma kontrolna jest obliczana przez dodawanie bez przeniesienia (czyli modulo 256). Przy obliczaniu sumowane są zawsze wszystkie bajty w bloku. |
Czasem kontrola poprawności danych była realizowana przez wykonanie operacji XOR na wszystkich bajtach bloku (łącznie z bajtem sumy kontrolnej powinno wyjść 0). Najprawdopodobniej była to jedna z form zabezpieczeń przed kopiowaniem oryginalnych kaset w formacie Turbo 2000. | Czasem kontrola poprawności danych była realizowana przez wykonanie operacji XOR na wszystkich bajtach bloku (łącznie z bajtem sumy kontrolnej powinno wyjść 0). Najprawdopodobniej była to jedna z form zabezpieczeń przed kopiowaniem oryginalnych kaset w formacie Turbo 2000. | ||
Linia 84: | Linia 85: | ||
Kolejne pary bloków danych wyglądają podobnie: | Kolejne pary bloków danych wyglądają podobnie: | ||
- | * kilka-kilknaście impulsów sygnału pilotującego (ilość może być ustawiona podczas zapisu) lub 768 impulsów jeżeli poprzedni blok był ładowany pod adres INITAD ($02E2) | + | * od kliku do kilkunastu impulsów sygnału pilotującego (ilość może być ustawiona podczas zapisu) lub 768 impulsów jeżeli poprzedni blok był ładowany pod adres INITAD ($02E2) |
* 2 bajty określające adres początku ładowania następnego bloku danych | * 2 bajty określające adres początku ładowania następnego bloku danych | ||
* 2 bajty określające adres końca ładowania następnego bloku danych | * 2 bajty określające adres końca ładowania następnego bloku danych | ||
* 1 bajt sumy kontrolnej | * 1 bajt sumy kontrolnej | ||
* 1 bajt zerowy | * 1 bajt zerowy | ||
- | * kilka-kilknaście impulsów sygnału pilotującego (ilość może być ustawiona podczas zapisu) | + | * od kliku do kilkunastu impulsów sygnału pilotującego (ilość może być ustawiona podczas zapisu) |
* bajty danych | * bajty danych | ||
* 1 bajt sumy kontrolnej | * 1 bajt sumy kontrolnej | ||
Linia 96: | Linia 97: | ||
Plik kończy się blokiem złożonym z 4 bajtów $FF, sumy kontrolnej ($FC) i bajtu $00. | Plik kończy się blokiem złożonym z 4 bajtów $FF, sumy kontrolnej ($FC) i bajtu $00. | ||
- | Przerwa (cisza ok. 0.5 s) pojawia się tylko bezpośrenio za blokiem nazwy, poza tym bloki danych są rozdzielane jedynie impulsami sygnału pilotującego. | + | Przerwa (cisza ok. 0.5 s) pojawia się tylko bezpośrednio za blokiem nazwy, poza tym bloki danych są rozdzielane jedynie impulsami sygnału pilotującego. |
- | + | ||
- | ====Speedy 2007 (lub *AJEK)==== | + | |
+ | {{grafr|Speedy2700_ajek.png}} | ||
+ | ====Speedy 2700 (lub *AJEK)==== | ||
Blok nazwy wygląda tak samo jak w oryginalnym formacie Turbo 2000. | Blok nazwy wygląda tak samo jak w oryginalnym formacie Turbo 2000. | ||
Za blokiem nazwy znajduje się jeden standardowy blok danych w formacie Turbo 2000. Blok ten zawiera program ładujący, który przejmuje kontrolę nad wczytywaniem właściwego programu. Kolejne bloki danych rozpoczynają się 1536 impulsami sygnału pilotującego, nie mają ściśle określonej długości i zawierają grupy bajtów (bez żadnych przerw między nimi) o następującej budowie: | Za blokiem nazwy znajduje się jeden standardowy blok danych w formacie Turbo 2000. Blok ten zawiera program ładujący, który przejmuje kontrolę nad wczytywaniem właściwego programu. Kolejne bloki danych rozpoczynają się 1536 impulsami sygnału pilotującego, nie mają ściśle określonej długości i zawierają grupy bajtów (bez żadnych przerw między nimi) o następującej budowie: | ||
Linia 120: | Linia 121: | ||
* Turbo 2000 Plus | * Turbo 2000 Plus | ||
* Turbo 2000 F (+) | * Turbo 2000 F (+) | ||
+ | |||
+ | == Linki == | ||
+ | |||
+ | *[http://www.jsobola.atari8.info/dereatari/serw.htm#turbo%20kso Opis konstrukcji interfejsu oraz cartridge] w dziale "SERWIS" na stronie [[Jerzy Sobola|Jerzego Soboli]] | ||
+ | *[http://www.atari.org.pl/forum/viewtopic.php?pid=261346#p261346 post QTZ] na forum [[Atari Area]] na temat KSO Turbo 2000 znajdującym się w jego magnetofonie. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
- | *Instrukcja obsługi KSO TURBO 2000 | + | *[http://atariki.krap.pl/images/a/a9/KSO_TURBO_2000.pdf Instrukcja obsługi KSO TURBO 2000] |
*Robert Rogowski, [[Wojciech Zientara]], "Turbo 2000". [http://atarionline.pl/biblioteka/czasopisma/Bajtek/Bajtek_1989_08.djvu Bajtek 8/1989] (w [[Atarionline.pl]]), s. 6 | *Robert Rogowski, [[Wojciech Zientara]], "Turbo 2000". [http://atarionline.pl/biblioteka/czasopisma/Bajtek/Bajtek_1989_08.djvu Bajtek 8/1989] (w [[Atarionline.pl]]), s. 6 | ||
Wersja z dnia 19:52, 10 kwi 2022
Jedna z odmian systemu turbo do magnetofonów Atari, bazująca na wcześniejszym rozwiązaniu opracowanym przez Wojciecha Zabołotnego o nazwie Turbo 2T06. Po przeróbce magnetofon potrafił odczytywać/zapisywać programy ze zwiększoną prędkością (różną w różnych odmianach turbo), przez co szybciej się one wczytywały i więcej mogło się zmieścić na kasecie. Przeróbka polegała na dodaniu małej płytki drukowanej do magnetofonu która zawierała niezależny (od tego wbudowanego w magnetofon) tor odczytu i zapisu przeznaczony dla przetwarzania sygnałów w systemie Turbo. Sygnały był przesyłany przez dodatkowy kabel podłączany do drugiego portu Joysticka (jest to następstwo wynikające z tego, iż system bazował na Turbo 2T06, które pierwotnie było przeznaczone do połączenia dowolnego klasycznego magnetofonu do komputera). Sygnały przesyłane do/z komputera to; zapis, odczyt oraz sterowanie silnikiem magnetofonu. Sterowanie zapisem, odczytem oraz włączanie i wyłączanie silnika magnetofonu w przypadku obsługi systemu turbo odbywało się poprzez sterowanie odpowiednimi bitami PORTA ($D300) układu PIA. Gdy magnetofon pracował w systemie turbo z gniazda SIO było pobierane tylko zasilanie.
Spis treści |
Nazewnictwo
Nazwa K.S.O. to nic innego jak skrót od pierwszych wyrazów nazwy: Kasetowy System Operacyjny (zresztą w pierwszych wersjach spotyka się w menu pełną nazwę), Turbo oznaczało zwiększoną prędkość transmisji.
Technikalia, obsługa
W większości przypadków systemy turbo oprócz przyspieszenia transmisja od<=>do magnetofonu oferowało namiastkę DOSu: wyświetlanie nazw plików, możliwość uruchamiania plików wielo-blokowych (wraz z powrotem do wcześniejszych bloków), uruchomienie wbudowanego Basica itp. Standardowo zmieniało też nazwę magnetofonu na D: (w nawiązaniu do stacji dyskietek, blokując dostęp do tych ostatnich). W późniejszych systemach można było spotkać nazwę T: (od "turbo") zamiast D:.
Standardowa obsługa wygląda tak:
Uruchomienie komputera: BASIC (T/N) ==> Wybór, czy mamy używać Atari Basic czy nie R/L/E Load&Run/Load/Exit ==> Wyświetlane menu systemu,wybór: ==>R - wgraj i uruchom ==>L - tylko wgraj ==>E - wyjście (zimny start) - w K.S.O. 2000 Wgranie programu: R D:nazwa ==> wgrywa i uruchamia program o podanej nazwie R D: * ==> wgranie nagłówka (tytułu) programu, i: -> wczytanie programu i jego uruchomienie po naciśnięciu klawisza T -> poszukiwanie kolejnego nagłówka po naciśnięciu N (lub dowolnego klawisza) R D*** ==> wczytanie i uruchomienie pierwszego napotkanego programu W Basicu: zgodnie z instrukcjami Basica dla stacji dysków D: (gwiazdki obowiązują jak powyżej)
Niektóre programy wymagały specjalnych programów ładujących. Najpopularniejsze z nich to: L1, L2 i "WIELOBLOK" (dla K.S.O. Turbo 2000). Te dodatkowe programy ładujący były potrzebne gdy następował konflikt obszarów adresowych, tzn. np. program do załadowania chciał umiejscowić się w tym samym obszarze co Kasetowy System Operacyjny. Czasami niektóre z ładowanych programów wymagały innego sposobu uruchomienia (np. nie posiadały segmentu RUN) i owe programy ładujące po prostu inaczej traktowały te wielo-segmentowe Binarny_plik_DOS-u pliki binarne DOS.
Struktura nagrania
Opis na podstawie analizy sygnału nagranego na taśmie
Nośnikiem informacji jest szerokość impulsu (modulacja PWM). Przez impuls jest rozumiana sekwencja stanów "0" i "1" (w tej kolejności) na linii danych portu szeregowego, lub innymi słowy sekwencja niskiego i wysokiego poziomu sygnału zapisu magnetofonowego (lub raczej sekwencja opadającego i narastającego zbocza sygnału - tu kolejność powinien zweryfikować ktoś biegły w elektronice).
Kształt fali sygnału odczytanego z taśmy przypomina sinusoidę, choć zapewne jest to tylko efekt wygładzenia przebiegu prostokątnego przez elektronikę dyskretną (analogową).
W K.S.O. Turbo 2000 występują impulsy o trzech szerokościach:
- impulsy o szerokości 1 ms służące do zapisu sygnału pilotującego
- impulsy o szerokości 0.5 ms (1/2 szerokości impulsu sygnału pilotującego) kodują bit "1"
- impulsy o szerokości 0.25 ms (1/4 szerokości impulsu sygnału pilotującego) kodują bit "0"
Format standardowy
Pojedyncze nagranie ("plik") zapisywane jest w 2 lub więcej blokach danych. Pierwszy blok to blok nazwy, następne zawierają właściwe dane.
W bloku nazwy kolejno występują:
- 4096 impulsów sygnału pilotującego
- 2 bajty o wartościach $00 i $FF (odróżniające blok nazwy od bloku danych)
- 10 bajtów z nazwą "pliku"; jeżeli nazwa jest krótsza to dopełnia się ją spacjami
- 1 bajt sumy kontrolnej
Blok danych składa się z:
- około 3904 impulsów sygnału pilotującego (ze względu na zawsze występujące szumy nie udaje się uzyskać jednoznacznej liczby, jest to jednak dość blisko wartości 4096-192; przed blokiem nazwy prawie zawsze udaje się wykryć wszystkie 4096).
- 2 bajty długości bloku (zapisane w porządku little-endian); $0c00 (3072) dla bloków pełnych lub mniej dla bloków niepełnych
- 3072 bajty danych; jeżeli blok jest niepełny, to dopełnia się go zerami
- 1 bajt sumy kontrolnej
Bity w bajcie są zapisywane w kolejności od najstarszego do najmłodszego.
Jedno-bajtowa suma kontrolna jest obliczana przez dodawanie bez przeniesienia (czyli modulo 256). Przy obliczaniu sumowane są zawsze wszystkie bajty w bloku.
Czasem kontrola poprawności danych była realizowana przez wykonanie operacji XOR na wszystkich bajtach bloku (łącznie z bajtem sumy kontrolnej powinno wyjść 0). Najprawdopodobniej była to jedna z form zabezpieczeń przed kopiowaniem oryginalnych kaset w formacie Turbo 2000.
Długości przerw między blokami zawsze wynoszą 0.2 s. Ze względu na bardzo dużą długość sygnału pilotującego zostawianie dłuższych przerw wydaje się zbędne.
Formaty niestandardowe
Zapis z zabezpieczeniami
Notatka sporządzona na podstawie informacji uzyskanych od Pajero
Najczęstszymi modyfikacjami było wprowadzanie rekordów (bloków) o niestandardowej długości. Bez specjalnych zabiegów takich nagrań nie można było skopiować standardowym oprogramowaniem.
Inna modyfikacja to rekordy z błędną sumą kontrolną (ewentualnie sumą kontrolną liczoną inaczej - patrz wyżej) lub zniekształceniami sygnału powodującymi wystąpienie błędu przy próbie kopiowania (odpowiedni loader przerywa odczyt przed wystąpieniem błędu).
"Nowy format" (Turbo 2000F+)
Blok nazwy wygląda tak samo jak w oryginalnym formacie Turbo 2000. Za blokiem nazwy znajduje się jeden standardowy blok danych w formacie Turbo 2000. Blok ten zawiera program ładujący, który przejmuje kontrolę nad wczytywaniem właściwego programu. Następny blok poprzedzony jest 3584 impulsami sygnału pilotującego i ma 8 bajtów:
- 2 bajty $FF
- 2 bajty określające adres początku ładowania następnego bloku danych
- 2 bajty określające adres końca ładowania następnego bloku danych
- 1 bajt sumy kontrolnej
- 1 bajt zerowy
Za nim znajduje się:
- kilka-kilkanaście impulsów sygnału pilotującego (ilość może być ustawiona podczas zapisu)
- bajty danych
- 1 bajt sumy kontrolnej
- jeden bajt zerowy
Kolejne pary bloków danych wyglądają podobnie:
- od kliku do kilkunastu impulsów sygnału pilotującego (ilość może być ustawiona podczas zapisu) lub 768 impulsów jeżeli poprzedni blok był ładowany pod adres INITAD ($02E2)
- 2 bajty określające adres początku ładowania następnego bloku danych
- 2 bajty określające adres końca ładowania następnego bloku danych
- 1 bajt sumy kontrolnej
- 1 bajt zerowy
- od kliku do kilkunastu impulsów sygnału pilotującego (ilość może być ustawiona podczas zapisu)
- bajty danych
- 1 bajt sumy kontrolnej
- 1 bajt zerowy
Plik kończy się blokiem złożonym z 4 bajtów $FF, sumy kontrolnej ($FC) i bajtu $00.
Przerwa (cisza ok. 0.5 s) pojawia się tylko bezpośrednio za blokiem nazwy, poza tym bloki danych są rozdzielane jedynie impulsami sygnału pilotującego.
Speedy 2700 (lub *AJEK)
Blok nazwy wygląda tak samo jak w oryginalnym formacie Turbo 2000. Za blokiem nazwy znajduje się jeden standardowy blok danych w formacie Turbo 2000. Blok ten zawiera program ładujący, który przejmuje kontrolę nad wczytywaniem właściwego programu. Kolejne bloki danych rozpoczynają się 1536 impulsami sygnału pilotującego, nie mają ściśle określonej długości i zawierają grupy bajtów (bez żadnych przerw między nimi) o następującej budowie:
- 2 bajty określające adres początku ładowania
- 2 bajty określające adres końca ładowania
- 1 bajt sumy kontrolnej
Blok danych kończy jedna z dwóch sekwencji:
- grupa danych ładowana do INITAD ($02E2-$02E3) - po załadowaniu wykonanywany jest podprogram inicjujący pod adresem umieszczonym w INITAD, silnik magnetofonu jest zatrzymywany, potrzebny jest dodatkowy czas przed dalszym odczytem
- dwa bajty $FF - oznacza to koniec pliku
Pomiędzy blokami, poza impulsami sygnału pilotującego, nie ma żadnych przerw.
Inne spotykane systemy turbo serii 2000 to
- Turbo 2600
- Turbo 2001 (TOMS)
- Turbo 2002
- Turbo 2000 Plus
- Turbo 2000 F (+)
Linki
- Opis konstrukcji interfejsu oraz cartridge w dziale "SERWIS" na stronie Jerzego Soboli
- post QTZ na forum Atari Area na temat KSO Turbo 2000 znajdującym się w jego magnetofonie.
Bibliografia
- Instrukcja obsługi KSO TURBO 2000
- Robert Rogowski, Wojciech Zientara, "Turbo 2000". Bajtek 8/1989 (w Atarionline.pl), s. 6
Zobacz też
Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.