Formaty dyskietek
From Atariki
| Wersja z dnia 23:22, 7 gru 2004 KMK (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Aktualna wersja Krótki (Dyskusja | wkład) (→ED (MD) - dodaję informację o nazwie gęstości w instrukcji do DOS-a 2.5.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | '''Kody błędów systemu Atari XL/XE''' | + | ==Formaty jednostronne== |
| + | ===SD=== | ||
| - | <table border=1> | + | Single Density, pojedyncza gęstość. Format oferowany przez stację [[810|Atari 810]] (i wszystkie następne modele). |
| - | <tr><td>Kod "dodatni" (tradycyjny)</td><td>Kod "ujemny"</td> | + | |
| - | <td>Źrodło błędu</td><td>Żargonowa nazwa</td><td>Opis</td> | + | |
| - | <tr><td>128 ($80)</td><td>-128</td> | + | Organizacja dyskietki w pojedycznej gęstości to 40 scieżek jednostronnie, po 18 sektorów na ścieżkę i 128 bajtów na sektor, co daje pojemność 720 sektorów, czyli 92160 bajtów (90 kilobajtów). Istnieją dwustronne (DSSD - 180k) i osiemdziesięciościeżkowe (360k) odmiany tej gęstości. |
| - | <td>[[CIO]] i [[SIO]]</td><td>BREAK ABORT</td><td>Podczas trwania operacji I/O wciśnięto klawisz ''Break'', w wyniku czego została przerwana</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>129 ($81)</td><td>-127</td> | + | Z punktu widzenia kontrolera WD 1772 jest to gęstość FM. |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>ALREADY OPEN</td><td>Nakazano otwarcie już otwartego kanału I/O</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>130 ($82)</td><td>-126</td> | + | ===ED (MD)=== |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>NONEXISTENT DEVICE</td><td>Urządzenie o podanym identyfikatorze nie istnieje</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>131 ($83)</td><td>-125</td> | + | Enhanced Density, zwana też Medium Density, Dual Density lub myląco Double Density, średnia gęstość. Format wprowadzony do użytku wraz ze stacją [[1050|Atari 1050]]. |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>WRITE ONLY</td><td>Nakazano odczyt z pliku otwartego tylko do zapisu</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>132 ($84)</td><td>-124</td> | + | Organizacja dyskietki w tej gęstości to 40 ścieżek jednostronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor, co daje 1040 sektorów, czyli 133120 bajtów (130 kilobajtów). Dwustronne czy osiemdziesięciościeżkowe odmiany tej gęstości nie istnieją. |
| - | <td>?</td><td>?</td><td>?</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>133 ($85)</td><td>-123</td> | + | Dla kontrolera WD 1772 jest to gęstość MFM. |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>NOT OPEN</td><td>Nakazano przeprowadzenie operacji I/O na nie otwartym kanale I/O</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>134 ($86)</td><td>-122</td> | + | W dokumentacji Atari do stacji 1050 i [[DOS 3.0|DOS-a 3.0]] gęstość ED była nazwana "double density", jednak było to mylące wobec istnienia faktycznej [[DD|gęstości podwójnej]]. W instrukcji do następcy ww. DOS-a, tj. [[DOS 2.5|DOS-a 2.5]], zastosowano już nazwę "enhanced density", obecnie najpowszechniej stosowaną. Z kolei w instrukcji do [[DOS XE|DOS-a XE]] gęstość tę nazwano "dual density" - prawdopodobnie autor instrukcji niepoprawnie zinterpretował pełną nazwę stacji 1050: "Dual-Density Disk Drive" jako odniesienie do nazwy gęstości. W rzeczywistości "dual-density" oznacza jedynie, że stacja ta obsługuje dwie gęstości. |
| - | <td>?</td><td>?</td><td>?</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>135 ($87)</td><td>-121</td> | + | ===DD=== |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>READ ONLY</td><td>Nakazano zapis do pliku otwartego tylko do zapisu</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>136 ($88)</td><td>-120</td> | + | Double Density. Podwójna gęstość zapisu. Planowana w stacji [[815|Atari 815]], ale nie wprowadzona z powodu słabej jakości dyskietek (taki był przynajmniej oficjalnie podany powód). Wprowadzona w stacji [[LDW Super 2000]] i pochodnych, oraz w przeróżnych rozszerzeniach do stacji Atari (np. [[Top Drive 1050]]). |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>END OF FILE (EOF)</td><td>W pliku nie ma więcej danych do odczytu</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>137 ($89)</td><td>-119</td> | + | Organizacja dyskietki w tej gęstości to 40 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor, co daje 720 sektorów, czyli teoretycznie 184320 bajtów (180k). W praktyce stacja pozwala zapisać i odczytać tylko pierwsze połówki sektorów 1-3, co ogranicza pojemność dyskietki do 183936 bajtów. |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>TRUNCATED RECORD</td><td>W trybie odczytu rekordów ("tekstowym") próbowano odczytu rekordu o długości większej od dozwolonej; na ogół błąd ten występuje przy próbie odczytu pliku binarnego w trybie "tekstowym"</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>138 ($8a)</td><td>-118</td> | + | Istnieją dwustronne (DSDD - 360k) i osiemdziesięciościeżkowe (SSQD - 360k) odmiany tej gęstości - zobacz niżej '''DSDD'''. |
| - | <td>[[SIO]]</td><td>TIMEOUT</td><td>Urządzenie nie odpowiedziało na komendę komputera w czasie na to przewidzianym; na ogół oznacza to, że urządzenie nie istnieje, jest wadliwie podłączone bądź uszkodzone</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>139 ($8b)</td><td>-117</td> | + | Dla kontrolera WD 1772 jest to gęstość MFM. |
| - | <td>[[SIO]]</td><td>NEGATIVE ACKNOWLEDGE (NAK)</td><td>Urządzenie nie potrafi przeprowadzić nakazanej operacji (nie zna takiej komendy)</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>140 ($8c)</td><td>-116</td> | + | ====QD==== |
| - | <td>[[SIO]]</td><td>FRAMING ERROR</td>Transmisja szeregowa pomiędzy komputerem a urządzeniem została zakłócona. Oznacza to na ogół wadliwe połączenie (nie kontaktujący wtyk, przełamany przewód, przewód przebiegający obok silnego pola elektromagnetycznego itd.) lub uszkodzenie urządzenia bądź komputera<td></td></tr> | + | |
| - | <tr><td>141 ($8d)</td><td>-115</td> | + | Tzw. Quadruple Density, w rzeczywistości jest to gęstość DD na 80 ścieżkach zapisanych na jednej stronie dyskietki - co daje 1440 sektorów, czyli 360k. |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>CURSOR OUT OF RANGE</td><td>Koordynaty dla nakazanej operacji graficznej znajdują się poza ekranem</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>142 ($8e)</td><td>-114</td> | + | ====DD 512==== |
| - | <td>?</td><td>?</td><td>?</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>143 ($8f)</td><td>-113</td> | + | Znana też jako tzw. ''gęstość ST/IBM'', w rzeczywistości gęstość DD z sektorami o wielkości 512 bajtów (40 ścieżek jednostronnie, 9 sektorów na ścieżkę, 512 bajtów na sektor, 180k), obsługiwana w tej postaci przez stacje z rozszerzeniem [[TOMS Turbo Drive]] i [[TOMS Multi Drive]]. |
| - | <td>[[SIO]]</td><td>BAD CHECKSUM</td><td>Suma kontrolna przesłanego bloku danych obliczona przez komputer nie zgadza się z tą przesłaną przez urządzenie; zmora posiadaczy magnetofonów</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>144 ($90)</td><td>-112</td> | + | Gęstość ta była implementowana w stacjach dysków w celu ułatwienia wymiany danych (przy użyciu specjalnych kopierów) z Atari ST i IBM PC w czasach, gdy do tych komputerów stosowano jeszcze napędy dyskietek 5,25 cala. Jako gęstości natywnej używa tego dopiero [[SpartaDOS X|SpartaDOS X 4.39]] i dalsze wersje. |
| - | <td>[[SIO]]</td><td>WRITE PROTECTED OR BAD SECTOR</td><td>Przy odczycie błąd ten oznacza wadliwy sektor na dyskietce; przy zapisie oznacza, że natrafiono na wadliwy sektor albo dyskietka jest fizycznie zabezpieczona p rzed zapisem</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>145 ($91)</td><td>-111</td> | + | Istnieją dwustronne (DSDD 512, 360k) i 80-ścieżkowe odmiany tego formatu. |
| - | <td>?</td><td>?</td><td>?</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>146 ($92)</td><td>-110</td> | + | ===HD=== |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>FUNCTION NOT IMPLEMENTED</td><td>Nakazana funkcja nie jest zaimplementowana w programie obsługi podanego urządzenia (np. odczyt z drukarki)</td></tr> | + | |
| - | <tr><td>147 ($93)</td><td>-109</td> | + | High Density, gęstość stosowana w niemieckim interfejsie [[HDI]]. Organizacja dyskietki w tej gęstości to 80 ścieżek jednostronnie, 36 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor, co daje 2880 sektorów, czyli 720k. |
| - | <td>[[CIO]]</td><td>OUT OF MEMORY</td><td>Zabrakło wolnej pamięci do przeprowadzenia żądanej operacji</td></tr> | + | |
| - | </table> | + | Istnieje dwustronna odmiana tej gęstości (DSHD - 1440k). |
| + | |||
| + | ==Formaty dwustronne== | ||
| + | |||
| + | ===DSDD=== | ||
| + | |||
| + | Gęstość zapisu w stacjach dwugłowicowych: [[XF551]], [[SN-360]], [[TOMS 720|TOMS 720]], [[TOMS 710|710]] i [[TOMS_360|360]], [[Karin Maxi]]. | ||
| + | |||
| + | Jest to gęstość [[DD]] ale zapisywana na obydwu stronach dyskietki (DS - double sided). Maksymalna pojemność 360k. | ||
| + | |||
| + | Najczęściej stacje dwugłowicowe zapisują najpierw jedną stronę, a następnie drugą w kolejności od ostatniej ścieżki. Taki tryb zapisu zastosowano w [[XF551|XF-551]], aby dyskietkę zapisaną dwustronnie można było przynajmniej częściowo odczytać na stacji jednogłowicowej. Stacje [[SN-360]], [[TOMS 720]], [[TOMS 710|710]] i [[TOMS_360|360]] są pod tym względem zgodne z XF-551, a dyskietki zapisane na jednej z nich mogą być odczytane przez pozostałe. | ||
| + | |||
| + | Odmienny format dyskietki dwustronnej stosuje stacja [[Karin Maxi]]. Zapisuje ona naprzemiennie ścieżki raz na jednej, raz na drugiej stronie dyskietki. Dyskietki DSDD zapisane w ten sposób nie będą prawidłowo odczytane w pozostałych stacjach dwustronnych. | ||
| + | |||
| + | ===DSQD=== | ||
| + | |||
| + | Gęstość zapisu w stacjach dwugłowicowych [[TOMS 710]] i [[TOMS 720]]. Jest to gęstość QD na dwóch stronach dyskietki - co daje 720k. Format 720k, w przeciwieństwie do DSDD, jest znormalizowany: stacje zawsze zapisują naprzemiennie najpierw strony dyskietki, a potem dopiero przechodzą na następną ścieżkę. | ||
| + | |||
| + | ===DSDD 512=== | ||
| + | |||
| + | Przy zastosowaniu stacji [[TOMS 360]], [[TOMS 710]], [[TOMS 720]] i Karin Maxi można uzyskać odmianę dwustronną gęstości DD 512. Stacje TOMS 710 i 720 realizują też format 80-ścieżkowy (720k) używany w Atari [[ST]]. | ||
| + | |||
| + | ===DSHD=== | ||
| + | |||
| + | Gęstość HD na dwóch stronach dyskietki, 1440k. Na temat fizycznej dystrybucji kolejnych ścieżek na stronach dyskietki brak na razie danych. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | |||
| + | * [[Formaty systemów plików]] | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria:Atari 8-bit]] | ||
Aktualna wersja
Spis treści |
Formaty jednostronne
SD
Single Density, pojedyncza gęstość. Format oferowany przez stację Atari 810 (i wszystkie następne modele).
Organizacja dyskietki w pojedycznej gęstości to 40 scieżek jednostronnie, po 18 sektorów na ścieżkę i 128 bajtów na sektor, co daje pojemność 720 sektorów, czyli 92160 bajtów (90 kilobajtów). Istnieją dwustronne (DSSD - 180k) i osiemdziesięciościeżkowe (360k) odmiany tej gęstości.
Z punktu widzenia kontrolera WD 1772 jest to gęstość FM.
ED (MD)
Enhanced Density, zwana też Medium Density, Dual Density lub myląco Double Density, średnia gęstość. Format wprowadzony do użytku wraz ze stacją Atari 1050.
Organizacja dyskietki w tej gęstości to 40 ścieżek jednostronnie, 26 sektorów na ścieżkę, 128 bajtów na sektor, co daje 1040 sektorów, czyli 133120 bajtów (130 kilobajtów). Dwustronne czy osiemdziesięciościeżkowe odmiany tej gęstości nie istnieją.
Dla kontrolera WD 1772 jest to gęstość MFM.
W dokumentacji Atari do stacji 1050 i DOS-a 3.0 gęstość ED była nazwana "double density", jednak było to mylące wobec istnienia faktycznej gęstości podwójnej. W instrukcji do następcy ww. DOS-a, tj. DOS-a 2.5, zastosowano już nazwę "enhanced density", obecnie najpowszechniej stosowaną. Z kolei w instrukcji do DOS-a XE gęstość tę nazwano "dual density" - prawdopodobnie autor instrukcji niepoprawnie zinterpretował pełną nazwę stacji 1050: "Dual-Density Disk Drive" jako odniesienie do nazwy gęstości. W rzeczywistości "dual-density" oznacza jedynie, że stacja ta obsługuje dwie gęstości.
DD
Double Density. Podwójna gęstość zapisu. Planowana w stacji Atari 815, ale nie wprowadzona z powodu słabej jakości dyskietek (taki był przynajmniej oficjalnie podany powód). Wprowadzona w stacji LDW Super 2000 i pochodnych, oraz w przeróżnych rozszerzeniach do stacji Atari (np. Top Drive 1050).
Organizacja dyskietki w tej gęstości to 40 ścieżek jednostronnie, 18 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor, co daje 720 sektorów, czyli teoretycznie 184320 bajtów (180k). W praktyce stacja pozwala zapisać i odczytać tylko pierwsze połówki sektorów 1-3, co ogranicza pojemność dyskietki do 183936 bajtów.
Istnieją dwustronne (DSDD - 360k) i osiemdziesięciościeżkowe (SSQD - 360k) odmiany tej gęstości - zobacz niżej DSDD.
Dla kontrolera WD 1772 jest to gęstość MFM.
QD
Tzw. Quadruple Density, w rzeczywistości jest to gęstość DD na 80 ścieżkach zapisanych na jednej stronie dyskietki - co daje 1440 sektorów, czyli 360k.
DD 512
Znana też jako tzw. gęstość ST/IBM, w rzeczywistości gęstość DD z sektorami o wielkości 512 bajtów (40 ścieżek jednostronnie, 9 sektorów na ścieżkę, 512 bajtów na sektor, 180k), obsługiwana w tej postaci przez stacje z rozszerzeniem TOMS Turbo Drive i TOMS Multi Drive.
Gęstość ta była implementowana w stacjach dysków w celu ułatwienia wymiany danych (przy użyciu specjalnych kopierów) z Atari ST i IBM PC w czasach, gdy do tych komputerów stosowano jeszcze napędy dyskietek 5,25 cala. Jako gęstości natywnej używa tego dopiero SpartaDOS X 4.39 i dalsze wersje.
Istnieją dwustronne (DSDD 512, 360k) i 80-ścieżkowe odmiany tego formatu.
HD
High Density, gęstość stosowana w niemieckim interfejsie HDI. Organizacja dyskietki w tej gęstości to 80 ścieżek jednostronnie, 36 sektorów na ścieżkę, 256 bajtów na sektor, co daje 2880 sektorów, czyli 720k.
Istnieje dwustronna odmiana tej gęstości (DSHD - 1440k).
Formaty dwustronne
DSDD
Gęstość zapisu w stacjach dwugłowicowych: XF551, SN-360, TOMS 720, 710 i 360, Karin Maxi.
Jest to gęstość DD ale zapisywana na obydwu stronach dyskietki (DS - double sided). Maksymalna pojemność 360k.
Najczęściej stacje dwugłowicowe zapisują najpierw jedną stronę, a następnie drugą w kolejności od ostatniej ścieżki. Taki tryb zapisu zastosowano w XF-551, aby dyskietkę zapisaną dwustronnie można było przynajmniej częściowo odczytać na stacji jednogłowicowej. Stacje SN-360, TOMS 720, 710 i 360 są pod tym względem zgodne z XF-551, a dyskietki zapisane na jednej z nich mogą być odczytane przez pozostałe.
Odmienny format dyskietki dwustronnej stosuje stacja Karin Maxi. Zapisuje ona naprzemiennie ścieżki raz na jednej, raz na drugiej stronie dyskietki. Dyskietki DSDD zapisane w ten sposób nie będą prawidłowo odczytane w pozostałych stacjach dwustronnych.
DSQD
Gęstość zapisu w stacjach dwugłowicowych TOMS 710 i TOMS 720. Jest to gęstość QD na dwóch stronach dyskietki - co daje 720k. Format 720k, w przeciwieństwie do DSDD, jest znormalizowany: stacje zawsze zapisują naprzemiennie najpierw strony dyskietki, a potem dopiero przechodzą na następną ścieżkę.
DSDD 512
Przy zastosowaniu stacji TOMS 360, TOMS 710, TOMS 720 i Karin Maxi można uzyskać odmianę dwustronną gęstości DD 512. Stacje TOMS 710 i 720 realizują też format 80-ścieżkowy (720k) używany w Atari ST.
DSHD
Gęstość HD na dwóch stronach dyskietki, 1440k. Na temat fizycznej dystrybucji kolejnych ścieżek na stronach dyskietki brak na razie danych.
