Programowanie stacji LDW Super 2000 i CA-2001

From Atariki

(Różnice między wersjami)

Wersja z dnia 12:30, 27 sty 2007

Do stacji LDW Super 2000 i CA-2001 można przesyłać własne podprogramy i zlecać ich wykonanie, pamiętając oczywiście, że w tych stacjach dysków znajduje się procesor z rodziny Z80, więc wszelkie programy muszą być zapisane w kodzie maszynowym jego właśnie.

Spis treści

1 Od strony Atari
- 1.1 Przesyłanie programu
- 1.2 Wykonywanie programu
2 Od strony stacji

Od strony Atari

Do programowania stacji służy komenda SIO o kodzie $58 ("X"). Ma ona dwie postaci, pierwsza służy do przesłania programu, druga do uruchomienia go wraz z ewentualnym odebraniem wyników.

Przesyłanie programu

W pierwszym przypadku parametry DCB ustawia się tak, jak do każdego nadawania danych przez SIO:

DDEVIC - wartość $31
DUNIT - numer stacji
DCMND - kod $58 ("X")
DSTATS - wartość $80 (zapis)
DBUFA - adres, gdzie znajduje się kod do wysłania
DTIMLO - timeout jak do zapisu sektora (8)
DBYT - liczba bajtów do wysłania
DAUX1 - wartość $00
DAUX2 - wartość $01 (download)

Wywołanie JSIOINT ($E459) z takimi parametrami spowoduje wysłanie programu do stacji. W tej chwili na konsolce powinna zapalić się lampka BUSY.

Wykonywanie programu

Uruchomienie przesłanego kodu uzyskujemy tą samą komendą "X", tylko z nieco innymi parametrami.

DSTATS powinien zawierać wartość $80, gdy uruchomiony kod oczekuje nadesłania z komputera dodatkowych danych; $40, gdy ma przesłać z powrotem do komputera jakieś wyniki; $C0, gdy zachodzi jedno i drugie, albo $00, gdy nic nie jest przesyłane.
DBUFA to adres bufora na dane wynikowe,
do DBYT trzeba wpisać ich spodziewaną ilość (w bajtach);
wartość timeout (DTIMLO) też jest zależna od tego, co robi przesłany program i ile czasu mu to zajmuje - na ogół jednak timeout "8" (10,24 sek.) powinien wystarczyć dla większości zadań.
DAUX1 - wartość $00
DAUX2 - wartość $00 (execute)

Wywołanie JSIOINT spowoduje uruchomienie przez stację przesłanego kodu. Po zakończeniu procedury lampka BUSY na konsolce stacji powinna zgasnąć.

Ważny szczegół jest taki, że pomiędzy przesłaniem programu a jego wykonaniem nie można wysyłać do stacji żadnych innych rozkazów - gdy się to zrobi, stacja "zapomni" o kodzie załadowanym przez użytkownika i nie będzie można dokonać uruchomienia.

Od strony stacji

Jak powiedziano wyżej, program musi być napisany w asemblerze procesora Z80. Komenda "X" ładuje go do pamięci stacji pod adres $7F00. Ponieważ stacja ma tylko 2k pamięci RAM zlokalizowanej w obszarze $7800-$7FFF, a pod wyższymi adresami zawartość całej pamięci od początku powtarza się, zatem przesyłany jednorazowo blok nie może mieć więcej niż 256 bajtów, gdyż bufor programu zajmuje ostatnią stronę pamięci RAM.

Ważne: procedura przesłana rozkazem "X" odpowiada za poprawne zakończenie transmisji SIO, tj. zwłaszcza za zadbanie, by komputer dostał końcowe potwierdzenie wykonania ("C") lub sygnał błędu ("E"). Jeśli w chwili opuszczania procedury (rozkazem RET) bit CF rejestru znaczników Z80 jest ustawiony, stanowi to sygnał dla stacji, że ma sama zakończyć transmisję przesyłając do komputera kod potwierdzenia umieszczony w rejestrze A (patrz przykład nr 1). W przeciwnym wypadku, gdy CF=0, jest to sygnał, że program użytkownika zatroszczył się o dopełnienie protokołu i żadne dalsze działania nie są potrzebne (patrz przykład 2).

Tabela funkcji ROM-u

Programy mogą skorzystać z wbudowanych w ROM funkcji. Nie ma oczywiście gwarancji niezmienności tej tabeli funkcji, ale jest duże tego prawdopodobieństwo.

Aby użyć danej funkcji należy jej numer załadować do rejestru C procesora, a następnie wywołać (rozkazem CALL) procedurę spod adresu $0004. Rejestry, z których korzysta się przy wywołaniu/powrocie z funkcji znajdują się w nawiasach, z wyjątkiem funkcji 0C, która używa flagi przeniesienia (carry) procesora (CF).

$00 - zwraca numer wersji ROM-u (DE)
$01 - powrót głowicy
$02 - ustawienie głowicy nad konkretną ścieżką (D); numer ścieżki musi być pomnożony przez dwa
$03 - odczyt sektora (E) ze ścieżki (D)
$04 - zapis sektora (E) na ścieżce (D)
$05 - odbiór bajtu z SIO (C)
$06 - wysłanie bajtu na SIO (A)
$07 - odbiór z SIO rekordu o długości (B) pod adres (DE); długość $00 oznacza 256 bajtów
$08 - wysłanie na SIO rekordu o długości (B) spod adresu (DE) z zadanym potwierdzeniem (A); długość $00 to 256 bajtów
$09 - konwersja cyfry do formatu odpowiedniego dla wyświetlacza (A do A)
$0A - konwersja dwucyfrowa decymalna (A do DE)
$0B - konwersja dwucyfrowa heksadecymalna (A do DE)
$0C - włączenie (CF=1) lub wyłączenie (CF=0) silnika
$0D - aktualizacja statusu przełączników i zmiany dysku
$0E - zwraca adres bieżącego bufora (BC)
$0F - zwraca adres flagi typu kontrolera (IX)
$10 - wytworzenie dźwięku na linii audio
$11 - aktualizacja wyświetlacza
$12 - zwraca adresy rejestrów (odczyt/zapis) kontrolera (BC i DE)
$13 - ustawienie gęstości zapisu w zależności od trybu
$14 - zwraca adresy statusu i bieżącej ścieżki (DE i IX); numer ścieżki musi być pomnożony przez dwa

Mapka pamięci CA-2001

Adres	Opis
$0000-$0FFF	ROM z oprogramowaniem wewnętrznym stacji (4 kB).
$1000-$6FFF	Obszar pusty lub zajęty na układy I/O.
$7000-$77FF	Powtórka adresów $7800-$7FFF
$7800-$7FFF	Pamięć RAM (2 kB): $7824-$7941 - bufor I/O (286 bajtów) $7942-$7EFF - pamięć wewnętrzna (1470 bajtów); tu m.in. rezyduje Synchromesh $7F00-$7FFF - bufor programu użytkownika (256 bajtów)

Przykłady

Przykład nr 1: brzęknięcie dzwonkiem stacji

Program wywołuje "sygnał ostrzegawczy" na linii audio, ten sam, którym stacja się posługuje dla zasygnalizowania np. błędów odczytu. Nie towarzyszy temu transmisja danych do komputera (DSTATS=$00), a o wysłanie potwierdzenia wykonania rozkazu "X" martwi się stacja.

   LD   C,$10     ;0e 10         numer funkcji: "bell"
   CALL $0004     ;cd 04 00      wykonać
   LD   A,$43     ;3e 43         kod potwierdzenia: "C" (Complete)
   SCF            ;37            CF=1 - potwierdzenie z A wyśle ROM stacji
   RET            ;c9            powrot

Przykład nr 2: odczytanie numeru wersji ROM

Program przesyła do komputera dwa bajty stanowiące numer wersji ROM-u stacji. Procedura wysyła też końcowe potwierdzenie wykonania rozkazu "X". Kod pochodzi z programu Synchromesh dla CA-2001.

   LD   C,$00      ;0e 00        numer funkcji: "version"
   CALL $0004      ;cd 04 00     wykonać
   LD   ($7F17),DE ;ed 53 17 7F  zapisz DE pod adres $7F17 w pamięci stacji
   LD   DE,$7F17   ;17 17 7F     adres danych do przesłania umieść w DE
   LD   B,$02      ;06 02        ilość danych wynikowych (dwa bajty)
   LD   C,$08      ;0e 08        numer funkcji: "send record"
   LD   A,$43      ;3e 43        kod potwierdzenia: "C" (Complete)
   CALL $0004      ;cd 04 00     wykonać
   OR   A          ;b7           CF=0 - transmisja zakończona
   RET             ;c9           powrót

Źródło: "http://atariki.krap.pl/index.php/Programowanie_stacji_LDW_Super_2000_i_CA-2001"

Kategorie stron: Peryferia 8-bit | Programowanie Atari 8-bit

 Jak powiedziano wyżej, program musi być napisany w asemblerze procesora Z80. Komenda "X" ładuje go do pamięci stacji pod adres $7F00. Ponieważ stacja ma tylko 2k pamięci RAM zlokalizowanej w obszarze $7800-$7FFF, a pod wyższymi adresami zawartość całej pamięci od początku powtarza się, zatem przesyłany jednorazowo blok nie może mieć więcej niż 256 bajtów, gdyż bufor programu zajmuje ostatnią stronę pamięci RAM.
 Ważne: procedura przesłana rozkazem "X" odpowiada za poprawne zakończenie transmisji SIO, tj. zwłaszcza za zadbanie, by komputer dostał końcowe potwierdzenie wykonania ("C") lub sygnał błędu ("E"). Jeśli w chwili opuszczania procedury (rozkazem RET) bit CF rejestru znaczników Z80 jest ustawiony, stanowi to sygnał dla stacji, że ma sama zakończyć transmisję przesyłając do komputera kod potwierdzenia umieszczony w rejestrze A (patrz przykład nr 1). W przeciwnym wypadku, gdy CF=0, jest to sygnał, że program użytkownika zatroszczył się o dopełnienie protokołu i żadne dalsze działania nie są potrzebne (patrz przykład 2).
 === Tabela funkcji ROM-u ===
 * $01 - powrót głowicy
 * $02 - ustawienie głowicy nad konkretną ścieżką (D); numer ścieżki musi być pomnożony przez dwa
-* $03 - odczyt sektora (E) ze scieżki (D)
+* $03 - odczyt sektora (E) ze ścieżki (D)
-* $04 - zapis sektora (E) na scieżce (D)
+* $04 - zapis sektora (E) na ścieżce (D)
 * $05 - odbiór bajtu z SIO (C)
 * $06 - wysłanie bajtu na SIO (A)
 * $07 - odbiór z SIO rekordu o długości (B) pod adres (DE); długość $00 oznacza 256 bajtów
 * $08 - wysłanie na SIO rekordu o długości (B) spod adresu (DE) z zadanym potwierdzeniem (A); długość $00 to 256 bajtów
-* $09 - konwersja cyfry do formatu odpowiedniego dla wyświetlacza (A) do (A)
+* $09 - konwersja cyfry do formatu odpowiedniego dla wyświetlacza (A do A)
-* $0A - konwersja dwucyfrowa decymalna (A) do (DE)
+* $0A - konwersja dwucyfrowa decymalna (A do DE)
-* $0B - konwersja dwucyfrowa heksadecymalna (A) do (DE)
+* $0B - konwersja dwucyfrowa heksadecymalna (A do DE)
 * $0C - włączenie (CF=1) lub wyłączenie (CF=0) silnika
 * $0D - aktualizacja statusu przełączników i zmiany dysku
 <tr><td>$0000-$0FFF</td><td>ROM z oprogramowaniem wewnętrznym stacji (4 kB).</td></tr>
 <tr><td>$1000-$6FFF</td><td>Obszar pusty lub zajęty na układy I/O.</td></tr>
-<tr><td>$7000-$77FF</td><td>Powtórka RAM-u spod adresów $7800-$7FFF</td></tr>
+<tr><td>$7000-$77FF</td><td>Powtórka adresów $7800-$7FFF</td></tr>
 <tr><td>$7800-$7FFF</td><td>
 <p>Pamięć RAM (2 kB):</p>
-* $7800-$7941 - bufor I/O (322 bajty)
+* $7824-$7941 - bufor I/O (286 bajtów)
-* $7942-$7EFF - pamięć wewnętrzna (1470 bajtów)
+* $7942-$7EFF - pamięć wewnętrzna (1470 bajtów); tu m.in. rezyduje [[Synchromesh]]
 * $7F00-$7FFF - bufor programu użytkownika (256 bajtów)
-<p>"Pamięć wewnętrzną" zajmuje np. program [[Synchromesh]], gdy jest załadowany.</p>
 </td></tr>
 </table>