Programowanie stacji LDW Super 2000 i CA-2001
From Atariki
Do stacji Indus GT, LDW Super 2000 i CA-2001 można przesyłać własne podprogramy i zlecać ich wykonanie.
Spis treści |
Od strony Atari
Do programowania stacji służy komenda SIO o kodzie $58 ("X"). Ma ona dwie postaci, pierwsza służy do przesłania programu, druga do uruchomienia go wraz z ewentualnym odebraniem wyników.
Przesyłanie programu
W pierwszym przypadku parametry DCB ustawia się tak, jak do każdego nadawania danych przez SIO:
- DDEVIC - wartość $31
- DUNIT - numer stacji
- DCMND - kod $58 ("X")
- DSTATS - wartość $80 (zapis)
- DBUFA - adres, gdzie znajduje się kod do wysłania
- DTIMLO - timeout jak do zapisu sektora (8)
- DBYT - liczba bajtów do wysłania (zawsze <= 256)
- DAUX1 - to samo, co w młodszym bajcie DBYT
- DAUX2 - wartość $01 (download)
Wywołanie JSIOINT ($E459) z takimi parametrami spowoduje wysłanie programu do stacji. W tej chwili na jej konsolce powinna zapalić się lampka BUSY.
Wykonywanie programu
Uruchomienie przesłanego kodu uzyskujemy tą samą komendą "X", tylko z nieco innymi parametrami.
- DSTATS powinien zawierać wartość $80, gdy uruchomiony kod oczekuje nadesłania z komputera dodatkowych danych; $40, gdy ma przesłać z powrotem do komputera jakieś wyniki; $C0, gdy zachodzi jedno i drugie, albo $00, gdy nic nie jest przesyłane.
- DBUFA to adres bufora na dane wynikowe,
- do DBYT trzeba wpisać ich spodziewaną ilość (w bajtach);
- wartość timeout (DTIMLO) też jest zależna od tego, co robi przesłany program i ile czasu mu to zajmuje - na ogół jednak timeout "8" (10,24 sek.) powinien wystarczyć dla większości zadań.
- DAUX1 - wartość $00
- DAUX2 - wartość $00 (execute)
Wywołanie JSIOINT spowoduje uruchomienie przez stację przesłanego kodu. Po zakończeniu procedury lampka BUSY na konsolce stacji powinna zgasnąć.
Ważny szczegół jest taki, że pomiędzy przesłaniem programu a jego wykonaniem nie można wysyłać do stacji żadnych innych rozkazów - gdy się to zrobi, stacja "zapomni" o kodzie załadowanym przez użytkownika i nie będzie można dokonać uruchomienia.
Od strony stacji
Program dla stacji musi być napisany w asemblerze Z80, gdyż taki właśnie procesor, taktowany zegarem 4 MHz, się tam znajduje. Komenda "X" ładuje kod do pamięci stacji pod adres $7F00. Ponieważ stacja typowo ma tylko 2k pamięci RAM zlokalizowanej w obszarze $7800-$7FFF, a pod wyższymi adresami zawartość całej pamięci od początku powtarza się, zatem przesyłany jednorazowo blok nie może mieć więcej niż 256 bajtów, gdyż bufor programu zajmuje ostatnią stronę pamięci RAM.
Ważne: procedura przesłana rozkazem "X" odpowiada za poprawne zakończenie transmisji SIO, tj. zwłaszcza za zadbanie, by komputer dostał końcowe potwierdzenie wykonania ("C") lub sygnał błędu ("E"). Jeśli w chwili opuszczania procedury (rozkazem RET) bit CF rejestru znaczników Z80 jest ustawiony, stanowi to sygnał dla stacji, że ma sama zakończyć transmisję przesyłając do komputera kod potwierdzenia umieszczony w rejestrze A (patrz przykład nr 1). W przeciwnym wypadku, gdy CF=0, jest to sygnał, że program użytkownika zatroszczył się o dopełnienie protokołu i żadne dalsze działania nie są potrzebne (patrz przykład 2).
Tabela funkcji ROM-u
Programy mogą skorzystać z wbudowanych w ROM funkcji. Nie ma oczywiście gwarancji niezmienności tej tabeli funkcji, ale jest duże tego prawdopodobieństwo.
Aby użyć danej funkcji należy jej numer załadować do rejestru C procesora, a następnie wywołać (rozkazem CALL) procedurę spod adresu $0004. Rejestry, z których korzysta się przy wywołaniu/powrocie z funkcji znajdują się w nawiasach, z wyjątkiem funkcji 0C, która używa flagi przeniesienia (carry) procesora (CF).
- $00 - zwraca numer wersji ROM-u (DE)
- $01 - powrót głowicy
- $02 - ustawienie głowicy nad konkretną ścieżką (D); numer ścieżki musi być pomnożony przez dwa
- $03 - odczyt sektora (E) ze ścieżki (D)
- $04 - zapis sektora (E) na ścieżce (D)
- $05 - odbiór bajtu z SIO (C)
- $06 - wysłanie bajtu na SIO (A)
- $07 - odbiór z SIO rekordu o długości (B) pod adres (DE); długość $00 oznacza 256 bajtów
- $08 - wysłanie na SIO rekordu o długości (B) spod adresu (DE) z zadanym potwierdzeniem (A); długość $00 to 256 bajtów
- $09 - konwersja cyfry do formatu odpowiedniego dla wyświetlacza (A do A)
- $0A - konwersja dwucyfrowa decymalna (A do DE)
- $0B - konwersja dwucyfrowa heksadecymalna (A do DE)
- $0C - włączenie (CF=1) lub wyłączenie (CF=0) silnika
- $0D - aktualizacja statusu przełączników i zmiany dysku
- $0E - zwraca adres bieżącego bufora (BC)
- $0F - zwraca adres flagi typu kontrolera (IX)
- $10 - wytworzenie dźwięku na linii audio
- $11 - aktualizacja wyświetlacza
- $12 - zwraca adresy rejestrów (odczyt/zapis) kontrolera (BC i DE)
- $13 - ustawienie gęstości zapisu w zależności od trybu
- $14 - zwraca adresy statusu i bieżącej ścieżki (DE i IX); numer ścieżki musi być pomnożony przez dwa
Porty I/O
- IN $0,$1 - sygnał audio
- IN $2,$3 - włączenie śledzenia impulsu indeksowego
- IN $4,$5 - inwertowanie linii TxD gniazda SIO
- IN $6,$7 - inwertowanie linii RxD gniazda SIO
- IN $8,$9 - włączanie/wyłączanie sygnału DDEN dla FDC
- IN $A,$B - włączenie/wyłączenie silnika
- IN $C,$D - wygenerowanie impulsu indeksowego
- IN $E,$F - wyłączenie/włączenie RAM Chargera w obszarze $0000-$7FFF.
Mapka pamięci
| Adres | Opis |
| $0000-$0FFF | ROM z oprogramowaniem wewnętrznym stacji (4 kB). |
| $1000-$1FFF |
2 porty ośmiobitowe tylko do odczytu. $1000 i $1001 działają tak samo, z tym, że odczyt tego pierwszego zeruje zatrzaski.
|
| $2000-$2FFF | 1 port ośmiobitowy:
|
| $3000-$3FFF |
1 port ośmiobitowy tylko do zapisu: sterowanie silnikiem krokowym napędu. Używane są tylko bity 0-3. |
| $4000-$4FFF | 1 port ośmiobitowy: prawa cyfra wyświetlacza. Skasowanie danego bitu powoduje zaświecenie się odpowiedniego segmentu wyświetlacza:
|
| $5000-$5FFF | 1 port ośmiobitowy: lewa cyfra wyświetlacza. Działa analogicznie do prawej, z tym, że bit 7 to ENPRE (enable precompensation) dla FDD. |
| $6000-$6FFF | Kontroler FDD:
|
| $7000-$77FF | Powtórka adresów $7800-$7FFF |
| $7800-$7FFF |
Pamięć RAM (2 kB):
|
Do bufora programu stacja wczytuje też pierwszy sektor włożonej dyskietki, gdy zostaną naciśnięte jednocześnie klawisze "DRIVE" i "ERROR", a potem próbuje go uruchomić. Służy to przede wszystkim do bootowania systemu CP/M - oczywiście tylko w stacjach z pamięcią RAM rozszerzoną do 64k.
Przykłady
Przykład nr 1: brzęknięcie dzwonkiem stacji
Program wywołuje "sygnał ostrzegawczy" na linii audio, ten sam, którym stacja się posługuje dla zasygnalizowania np. błędów odczytu. Nie towarzyszy temu transmisja danych do komputera (DSTATS=$00), a o wysłanie potwierdzenia wykonania rozkazu "X" martwi się stacja.
LD C,$10 ;0e 10 numer funkcji: "bell" CALL $0004 ;cd 04 00 wykonać LD A,$43 ;3e 43 kod potwierdzenia: "C" (Complete) SCF ;37 CF=1 - potwierdzenie z A wyśle ROM stacji RET ;c9 powrot
Przykład nr 2: odczytanie numeru wersji ROM
Program przesyła do komputera dwa bajty stanowiące numer wersji ROM-u stacji zapisany w postaci dziesiętnej. Najpierw przesyłany jest numer rewizji, następnie numer wersji - a więc odpowiedź w rodzaju $20,$01 trzeba rozumieć jako wersję "1.20". Procedura wysyła też końcowe potwierdzenie wykonania rozkazu "X". Kod pochodzi z programu Synchromesh dla CA-2001.
LD C,$00 ;0e 00 numer funkcji: "version" CALL $0004 ;cd 04 00 wykonać LD ($7F17),DE ;ed 53 17 7F zapisz DE pod adres $7F17 w pamięci stacji LD DE,$7F17 ;17 17 7F adres danych do przesłania umieść w DE LD B,$02 ;06 02 ilość danych wynikowych (dwa bajty) LD C,$08 ;0e 08 numer funkcji: "send record" LD A,$43 ;3e 43 kod potwierdzenia: "C" (Complete) CALL $0004 ;cd 04 00 wykonać OR A ;b7 CF=0 - transmisja zakończona RET ;c9 powrót
