XL-Art
From Atariki
| Wersja z dnia 16:26, 11 kwi 2008 Dracon (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Wersja z dnia 10:28, 14 kwi 2008 KMK (Dyskusja | wkład) (pov + ed.) Next diff → |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| {{grafr|Xl-art screenshots .gif}} | {{grafr|Xl-art screenshots .gif}} | ||
| - | Świetny, rozbudowany program graficzny dla najpopularniejszego kolorowego trybu graficznego w 8-bitowym Atari, czyli [[Graphics_15|Graphics #15]]. Jest to jeden z najwygodniejszych i prawdopodobnie najlepszy program tego typu dla małego Atari. Autorem XL-Art był '''Dirk Reiners''', który napisał go między 1986-1987 r. (zajęło mu to 21 miesięcy). Program został opublikowany w 1988 r., a dystrybutorem została niemiecka firma Compy Shop. | + | Rozbudowany program graficzny dla najpopularniejszego kolorowego trybu graficznego w 8-bitowym Atari, czyli [[Graphics_15|Graphics #15]]. Jest to prawdopodobnie najlepszy program tego typu dla małego Atari. Autorem XL-Art był '''Dirk Reiners''', który napisał go między 1986-1987 r. (zajęło mu to 21 miesięcy). Program został opublikowany w 1988 r., a dystrybutorem została niemiecka firma Compy Shop. |
| - | Jak na swoje lata program wyróżnia się bardzo nowoczesnym interfejsem i ergonomią działania - różne skróty klawiszowe przyspieszają obsługę, zaś zaawansowane opcje pozwalają przekształcać tworzoną grafikę na wiele sposobów (odbicia lustrzane, swobodne deformacje, kopiowanie i wstawianie fragmentów obrazu, definiowanie własnych wzorków i pędzli, itd.). Cenną rzeczą jest opcja "aktywnego" UNDO czyli możliwość cofania i przywracania zmian w obrazie podczas edycji, aż do przełączenia się na inne narzędzie (funkcja ta ukryta jest pod klawiszem "Delete"). Program umożliwia ładowanie 4-kolorowych obrazków w [[PIC|spakowanym]] formacie Koali MicroIlustratora oraz jako [[MIC|nieskompresowany]] obraz. Oddzielna opcja pozwala załadować dodatkowe czcionki celem używania w tworzonej grafice. Nazw obrazków/czcionek do załadowania nie trzeba pracowicie wpisywać - wystarczy wcisnąć FIRE w joysticku w odpowiedzi na prośbę o podanie nazwy pliku, a pokaże się spis wszystkich dostępnych obrazków lub fontów. Zdefiniowane przez użytkownika kształty kursora do rysowania oraz kolorowe wzorki (bo i to umożliwia ten edytor) można nagrywać i wczytywać, podobnie jak fragmenty obrazu. W porównaniu z [[RAMbrandt]], program działa naprawdę szybko i niezawodnie, co nie dziwi, jako że był w 100% napisany w kodzie maszynowym. XL-Art zdobył dużą popularność wśród użytkowników Atari, wielu grafików używało go do tworzenia swoich prac. | + | Jak na swoje lata program wyróżnia się nowoczesnym interfejsem i ergonomią działania - skróty klawiszowe przyspieszają obsługę, zaś zaawansowane opcje pozwalają przekształcać tworzoną grafikę na wiele sposobów (odbicia lustrzane, swobodne deformacje, kopiowanie i wstawianie fragmentów obrazu, definiowanie własnych wzorków i pędzli, itd.). Cenną rzeczą jest opcja "aktywnego" UNDO, czyli możliwość cofania i przywracania zmian w obrazie podczas edycji, aż do przełączenia się na inne narzędzie (funkcja ta ukryta jest pod klawiszem "Delete"). Program umożliwia ładowanie 4-kolorowych obrazków w [[PIC|spakowanym]] formacie Koali MicroIlustratora oraz jako [[MIC|nieskompresowany]] obraz. Oddzielna opcja pozwala załadować dodatkowe czcionki. Nazw obrazków/czcionek do załadowania nie trzeba wpisywać - wystarczy wcisnąć FIRE w joysticku w odpowiedzi na prośbę o podanie nazwy pliku, a pokaże się spis wszystkich dostępnych obrazków lub fontów. Zdefiniowane przez użytkownika kształty kursora do rysowania oraz kolorowe wzorki (bo i to umożliwia ten edytor) można nagrywać i wczytywać, podobnie jak fragmenty obrazu. W porównaniu z [[RAMbrandt]], program działa naprawdę szybko i niezawodnie, co nie dziwi, jako że był w 100% napisany w kodzie maszynowym. XL-Art zdobył dużą popularność wśród użytkowników Atari, wielu grafików używało go do tworzenia swoich prac. |
| == Klawiszologia == | == Klawiszologia == | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| == Podsumowanie == | == Podsumowanie == | ||
| - | *Zalety: | ||
| - | - szybkość działania<br> | ||
| - | - wygodny, nowoczesny i intuicyjny interfejs<br> | ||
| - | - wiele rozbudowanych i zaawansowanych funkcji edycyjnych<br> | ||
| - | - obsługa za pomocą joysticka ale można też używać myszki z [http://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_64 C64] (w trybie emulacji joysticka)<br> | ||
| + | Zalety: | ||
| - | *Minusy | + | * szybkość działania |
| - | - brak wsparcia dla używania większej ilości kolorów np. poprzez wykorzystanie przerwań [[DLI]] (jak np. w programie graficznym "Fun with Art")<br> | + | * wygodny, nowoczesny i intuicyjny interfejs |
| - | - niezbyt dobre działanie z dyskami w gęstości Double Density<br> | + | * wiele rozbudowanych i zaawansowanych funkcji edycyjnych |
| - | - brak modułu do animacji i wydruku (jak w RAMbrandt)<br> | + | * obsługa za pomocą joysticka ale można też używać myszki z [http://en.wikipedia.org/wiki/Commodore_64 C64] (w trybie emulacji joysticka) |
| - | - czasem, po dłuższej pracy, program potrafi się 'zawiesić' (choć być może to wada scrackowanych wersji XL-Art)<br> | + | |
| - | - nie wykorzystuje rozszerzonej pamięci (jako np. bufora dla wielu obrazów) | + | |
| - | Do Polski XL-Art dotarł głównie poprzez środowisko giełdowe, w różnych wersjach (sygnowany przez [crack]grupy takie jak ''Copy-Crew Amsterdam'', ''Doomsday Developments'', itp.). | + | Wady: |
| + | * brak wsparcia dla używania większej ilości kolorów np. przez wykorzystanie przerwań [[DLI]] (jak np. w programie graficznym "Fun with Art") | ||
| + | * niezbyt dobre działanie z dyskami w gęstości Double Density | ||
| + | * brak modułu do animacji i wydruku (jak w RAMbrandt) | ||
| + | * czasem, po dłuższej pracy, program potrafi się 'zawiesić' (choć być może to wada kopii, w których złamano zabezpieczenie) | ||
| + | * nie wykorzystuje rozszerzonej pamięci (jako np. bufora dla wielu obrazów) | ||
| + | |||
| + | Do Polski XL-Art dotarł głównie poprzez środowisko giełdowe, w różnych wersjach (sygnowany przez [crack]grupy takie jak ''Copy-Crew Amsterdam'', ''Doomsday Developments'', itp.). | ||
| - | ---- | ||
| == Linki == | == Linki == | ||
| - | [http://www.langesite.com/atari/Holmes/Holmes%201/ATR%20Programs/Applications%20A-Z/XL%20Art.atr Download] | + | * [http://www.langesite.com/atari/Holmes/Holmes%201/ATR%20Programs/Applications%20A-Z/XL%20Art.atr Download] |
| [[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]] | [[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]] | ||
| [[Kategoria:Programy użytkowe]] | [[Kategoria:Programy użytkowe]] | ||
Wersja z dnia 10:28, 14 kwi 2008
Rozbudowany program graficzny dla najpopularniejszego kolorowego trybu graficznego w 8-bitowym Atari, czyli Graphics #15. Jest to prawdopodobnie najlepszy program tego typu dla małego Atari. Autorem XL-Art był Dirk Reiners, który napisał go między 1986-1987 r. (zajęło mu to 21 miesięcy). Program został opublikowany w 1988 r., a dystrybutorem została niemiecka firma Compy Shop. Jak na swoje lata program wyróżnia się nowoczesnym interfejsem i ergonomią działania - skróty klawiszowe przyspieszają obsługę, zaś zaawansowane opcje pozwalają przekształcać tworzoną grafikę na wiele sposobów (odbicia lustrzane, swobodne deformacje, kopiowanie i wstawianie fragmentów obrazu, definiowanie własnych wzorków i pędzli, itd.). Cenną rzeczą jest opcja "aktywnego" UNDO, czyli możliwość cofania i przywracania zmian w obrazie podczas edycji, aż do przełączenia się na inne narzędzie (funkcja ta ukryta jest pod klawiszem "Delete"). Program umożliwia ładowanie 4-kolorowych obrazków w spakowanym formacie Koali MicroIlustratora oraz jako nieskompresowany obraz. Oddzielna opcja pozwala załadować dodatkowe czcionki. Nazw obrazków/czcionek do załadowania nie trzeba wpisywać - wystarczy wcisnąć FIRE w joysticku w odpowiedzi na prośbę o podanie nazwy pliku, a pokaże się spis wszystkich dostępnych obrazków lub fontów. Zdefiniowane przez użytkownika kształty kursora do rysowania oraz kolorowe wzorki (bo i to umożliwia ten edytor) można nagrywać i wczytywać, podobnie jak fragmenty obrazu. W porównaniu z RAMbrandt, program działa naprawdę szybko i niezawodnie, co nie dziwi, jako że był w 100% napisany w kodzie maszynowym. XL-Art zdobył dużą popularność wśród użytkowników Atari, wielu grafików używało go do tworzenia swoich prac.
Klawiszologia
| Skrót klawiszowy | Znaczenie |
| 0,1,2,3 |
wybór koloru, przy czym klawisz "0" jest kolorem tła |
| 4,5,6,7,8,9 oraz Shift + 0 - 9 | wybór kolorowego wzorka |
| Ctrl + 0 - 9 | zmiana kształtu kursora (jednokolorowego) |
| Shift + Ctrl + 0 | standardowy kursor |
| Shift + Ctrl + 1 - 9 | inne kolorowe kursory |
| ESC | przerwanie danej operacji |
| Q | ramka |
| W | wypełniony prostokąt |
| E | koło |
| R | dysk (wypełnione koło) |
| T | wypełnienie aktywnym kolorem lub wzorkiem |
| Y | stawianie pojedynczych punktów |
| U | linia prosta (odcinek) |
| I | linia ciągła (łączona) |
| P | skok do górnej belki narzędziowej (także w trybie ZOOM) |
| A | rysowanie ciągłe |
| S | promień |
| D | skasowanie (wyczyszczenie) obrazu (potwierdzenie/anulowanie klawiszami Y/N) |
| F | "stapianie" fragmentu obrazu (po uprzednim jego zaznaczeniu) |
| G | generowanie losowego, wielokolorowego szumu (po zaznaczeniu fragmentu) |
| H | "rozwodnienie" fragmentu obrazu |
| J | powiększenie obrazu czyli tryb ZOOM |
| K | wpisywanie tekstu (standardową lub wgraną czcionką) aktualnie wybranym kolorem lub wzorkiem; zatwierdzenie tekstu następuje po wciśnięciu klawisza Return |
| : | skok do dolnego paska narzędziowego (także w trybie ZOOM) |
Większość w/w komend jest dublowanych przez odpowiednie ikony na dolnym pasku narzędziowym.
Podsumowanie
Zalety:
- szybkość działania
- wygodny, nowoczesny i intuicyjny interfejs
- wiele rozbudowanych i zaawansowanych funkcji edycyjnych
- obsługa za pomocą joysticka ale można też używać myszki z C64 (w trybie emulacji joysticka)
Wady:
- brak wsparcia dla używania większej ilości kolorów np. przez wykorzystanie przerwań DLI (jak np. w programie graficznym "Fun with Art")
- niezbyt dobre działanie z dyskami w gęstości Double Density
- brak modułu do animacji i wydruku (jak w RAMbrandt)
- czasem, po dłuższej pracy, program potrafi się 'zawiesić' (choć być może to wada kopii, w których złamano zabezpieczenie)
- nie wykorzystuje rozszerzonej pamięci (jako np. bufora dla wielu obrazów)
Do Polski XL-Art dotarł głównie poprzez środowisko giełdowe, w różnych wersjach (sygnowany przez [crack]grupy takie jak Copy-Crew Amsterdam, Doomsday Developments, itp.).
