Rapidus Accelerator
From Atariki
| Wersja z dnia 11:09, 31 sie 2014 KMK (Dyskusja | wkład) (+ nazwa) ← Previous diff |
Wersja z dnia 11:39, 31 sie 2014 KMK (Dyskusja | wkład) Next diff → |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | Karta akceleratora dla Atari 8-bit opracowywana przez [[Pasiu|Pasia]] na podstawie wcześniejszych doświadczeń z [[Warp4]] i [[F7]]]. Obecnie (rok 2014) karta jest w fazie bardzo zaawansowanego prototypu. | + | Karta akceleratora dla Atari 8-bit opracowywana przez [[Pasiu|Pasia]] na podstawie wcześniejszych doświadczeń z [[Warp4]] i [[F7]]. Obecnie (rok 2014) karta jest w fazie bardzo zaawansowanego prototypu. |
| == Dane techniczne == | == Dane techniczne == | ||
Wersja z dnia 11:39, 31 sie 2014
Karta akceleratora dla Atari 8-bit opracowywana przez Pasia na podstawie wcześniejszych doświadczeń z Warp4 i F7. Obecnie (rok 2014) karta jest w fazie bardzo zaawansowanego prototypu.
Spis treści |
Dane techniczne
- Pierwsze CPU: 65C816, 20 MHz (powstały też wcześniej prototypy działające na 14 i 16 MHz)
- Drugie CPU: 6502C, 1,77 MHz
- Fast RAM: 512 KB w obszarze $000000-$07FFFF lub 1 MB w obszarze $000000-$0FFFFF
- SD-RAM: 14.5 lub 14 MB (od końca Fast RAM-u do $EFFFFF), pracujący z częstotliwością 160 MHz
- Bankowany SD-RAM: 4x4 MB (16 MB) w obszarze $800000-$BFFFFF
- 4 KB cache dla SD-RAM-u
- Fast ROM: 512 KB w obszarze $F00000-$F7FFFF
Możliwe jest uruchomienie obydwu procesorów jednocześnie (w teorii: w praktyce jeszcze nie wypróbowano tego). Mogą one wtedy działać zupełnie niezależnie, dopóki "nie wchodzą sobie w drogę"; ale gdy 65C816 będzie potrzebował dostępu do rejestrów I/O lub "starej" pamięci, 6502 zostanie zahaltowany.
Konfiguracja pamięci
W karcie dostępne jest łącznie 31 MB pamięci RAM. W pierwszych 64 KB (pamięć zgodna z obszarem 6502) możliwy jest wybór pomiędzy pamięcią Fast RAM i ROM, a pamięcią znajdującą się na płycie głównej Atari: każdy blok 16k może być w ten sposób oddzielnie skonfigurowany.
Fast RAM (i SD-RAM, a także Fast ROM) jest oczywiście niedostępny dla układów scalonych znajdujących się na płycie głównej, np. dla ANTIC-a. Ma to negatywny skutek, że nie można w tej pamięci przechowywać danych graficznych przeznaczonych do bezpośredniego wyświetlenia, mimo że pozornie może się ona znaleźć w odpowiednim obszarze adresowym. Pozytywnym skutkiem jest to, że program działający w tej pamięci, o ile nie potrzebuje dostępu do płyty głównej (pamięć, rejestry I/O), nie jest cyklicznie zatrzymywany przez układ ANTIC. Dzięki temu np. sample grają zupełnie czysto mimo włączonego ekranu.
Niezależnie od tych ustawień obsługiwane są standardowe rozszerzenia pamięci RAM (jak Ultimate1MB), VBXE itd., jakkolwiek trzeba pamiętać, że przy dostępie do nich (oraz ogólnie do sprzętu podłączonego do płyty głównej) procesor zwalnia do 1,77 MHz.
W skrajnym przypadku przestrzeń adresową można skonfigurować tak, że w obszarze od $000000 do $EFFFFF będzie widoczny ciągły blok RAM-u o wielkości 15 MB. Rejestry I/O dostępne są wtedy pod $FFD000-$FFD7FF.
Oprogramowanie
Zunifikowany sposób obsługi "wysokiej" pamięci zapewnia DracOS. Akcelerator ma też wsparcie ze strony SpartaDOS X.
Pierwszym, większym programem na szerszą skalę korzystającym z możliwości Rapidusa jest emulator ZX Spectrum Let's Emu!.
Nazwa
Rapidus znaczy po łacinie "gwałtowny, szybki, rwący".
