Pakiet matematyczny
From Atariki
Wersja z dnia 09:10, 3 sty 2006 KMK (Dyskusja | wkład) ← Previous diff |
Wersja z dnia 09:12, 3 sty 2006 KMK (Dyskusja | wkład) (→Format liczb FP) Next diff → |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Dopuszczalny zakres liczb rzeczywistych dla obliczeń to od 10<sup>-98</sup> do 10<sup>96</sup>, z dokładnością do 10 cyfr. Liczba kodowana jest na sześciu bajtach: pierwszy bajt zajmuje 1 bit znaku oraz siedem bitów wykładnika, pozostałe pięć bajtów to mantysa zapisana w kodzie BCD, po dwie cyfry na bajt, w kolejności od najstarszej do najmłodszej. Wykładnik jest to właściwy wykładnik liczby 100 zwiększony o 64. | Dopuszczalny zakres liczb rzeczywistych dla obliczeń to od 10<sup>-98</sup> do 10<sup>96</sup>, z dokładnością do 10 cyfr. Liczba kodowana jest na sześciu bajtach: pierwszy bajt zajmuje 1 bit znaku oraz siedem bitów wykładnika, pozostałe pięć bajtów to mantysa zapisana w kodzie BCD, po dwie cyfry na bajt, w kolejności od najstarszej do najmłodszej. Wykładnik jest to właściwy wykładnik liczby 100 zwiększony o 64. | ||
- | Przykładowo, w ciągu liczb $41,$15,$36,$00,$00,$00 pierwszy bajt o wartości $41 to cecha. Najstarszy bit jest skasowany, jest to więc liczba dodatnia. Na pozostałych siedmiu bitach zapisany jest wykładnik liczby 100 zwiększony o 64 ($40). Wykładnik ten w danym przykładnie wynosi więc 1. | + | Przykładowo, w ciągu liczb $41,$15,$36,$00,$00,$00 pierwszy bajt o wartości $41 to cecha. Najstarszy bit jest skasowany, jest to więc liczba dodatnia. Na pozostałych siedmiu bitach zapisany jest wykładnik liczby 100 zwiększony o 64 ($40). Wykładnik ten w danym przykładzie wynosi więc 1. |
Dalej znajduje się mantysa zapisana w kodzie BCD. Punkt dziesiętny znajduje się po pierwszym jej bajcie, mamy tu więc zapisaną wartość 15,36 (piętnaście i trzydzieści sześć setnych). W połączeniu z obliczonym wyżej wykładnikiem liczby sto daje to 100<sup>1</sup>*15,36 = 1536. | Dalej znajduje się mantysa zapisana w kodzie BCD. Punkt dziesiętny znajduje się po pierwszym jej bajcie, mamy tu więc zapisaną wartość 15,36 (piętnaście i trzydzieści sześć setnych). W połączeniu z obliczonym wyżej wykładnikiem liczby sto daje to 100<sup>1</sup>*15,36 = 1536. | ||
+ | |||
+ | == Lista procedur == | ||
+ | |||
+ | |||
[[Kategoria:Programowanie Atari 8-bit]] | [[Kategoria:Programowanie Atari 8-bit]] |
Wersja z dnia 09:12, 3 sty 2006
Pakiet matematyczny, zwany też pakietem procedur zmiennoprzecinkowych, to zawarty w systemie operacyjnym zestaw podprogramów służących do obliczeń na liczbach rzeczywistych. Zajmuje 2k pamięci ROM w obszarze od $D800 do $DFFF i jest intensywnie wykorzystywany przez interpreter Atari BASIC-a oraz wiele innych programów użytkowych (np. MAC/65, UmonXL itp., by już przemilczeć napisane w BASIC-u gry w rodzaju Crusade in Europe).
Pakiet matematyczny jest jedyną częścią systemu nie mającą własnej tablicy wektorów.
Format liczb FP
Dopuszczalny zakres liczb rzeczywistych dla obliczeń to od 10-98 do 1096, z dokładnością do 10 cyfr. Liczba kodowana jest na sześciu bajtach: pierwszy bajt zajmuje 1 bit znaku oraz siedem bitów wykładnika, pozostałe pięć bajtów to mantysa zapisana w kodzie BCD, po dwie cyfry na bajt, w kolejności od najstarszej do najmłodszej. Wykładnik jest to właściwy wykładnik liczby 100 zwiększony o 64.
Przykładowo, w ciągu liczb $41,$15,$36,$00,$00,$00 pierwszy bajt o wartości $41 to cecha. Najstarszy bit jest skasowany, jest to więc liczba dodatnia. Na pozostałych siedmiu bitach zapisany jest wykładnik liczby 100 zwiększony o 64 ($40). Wykładnik ten w danym przykładzie wynosi więc 1.
Dalej znajduje się mantysa zapisana w kodzie BCD. Punkt dziesiętny znajduje się po pierwszym jej bajcie, mamy tu więc zapisaną wartość 15,36 (piętnaście i trzydzieści sześć setnych). W połączeniu z obliczonym wyżej wykładnikiem liczby sto daje to 1001*15,36 = 1536.