Buforowanie ścieżek

From Atariki

Stosowana w stacjach dysków do ośmiobitowego Atari technika mająca na celu zniwelowanie opóźnień odczytu spowodowanych niewłaściwym przeplotem sektorów na ścieżkach. Po ustawieniu głowicy nad ścieżką stacja wczytuje całą jej zawartość do wewnętrznej pamięci RAM w czasie jednego obrotu dyskietki (10/48 sekundy). Gdy komputer zażąda odczytu sektorów z tej ścieżki, dane wysyłane są z tej pamięci, z szybkością ograniczoną tylko przepustowością SIO.

Stosowanie buforowania ścieżek najbardziej opłaca się w przypadku sekwencyjnego odczytu sektorów z dyskietek o niewłaściwym przeplocie.

Buforowanie ścieżek mają stacje TRAK AT, TOMS 360, TOMS 710 i TOMS 720 oraz stacje z rozszerzeniem Happy Warp, US Doubler i TOMS Multi Drive.

Buforowanie realizuje również program SuperSynchromesh w stacji LDW Super 2000 (Indus GT) z rozszerzeniem RAM Charger. W tym przypadku ma ono jednak nieco inny charakter, tj. stacja przechowuje w pamięci kilka ostatnio odczytanych ścieżek (tzw. disk cache). Dzięki temu ponowne odwołanie do sektorów na tych ścieżkach jest dużo szybsze, gdyż dane odczytywane są z bufora. Jest to szczególnie korzystne przy dostępie do często używanej części dysku, np. katalogu. Minusem jest fakt, że przy pierwszym dostępie do danej ścieżki stacja wczytuje ją sektor po sektorze zamiast odczytać całość za jednym zamachem, wobec czego nie unika się problemów z przeplotem.