Format AtariDOS XE

From Atariki

Format dyskietki zastosowany w AtariDOS XE, przeznaczony głównie dla stacji dysków XF551, ale też 810 i 1050.

Spis treści 1 Jednostka alokacji 2 Boot 3 VTOC 4 Katalogi 5 Mapa pliku 6 Klastry danych 7 Zobacz też

Jednostka alokacji

Jednostkę alokacji stanowi "klaster" o wielkości 256 bajtów, czyli dwa sektory fizyczne w SD i ED, a jeden w DD. Przełożenie sektorów fizycznych na klastry jest dość osobliwe, liczy się bowiem w nim nieistniejący sektor nr 0. I tak, w DD sektor nr 0 stanowi klaster nr 0, sektor nr 1 - klaster nr 1 itd. W SD i ED klaster nr 0 stanowią sektory 0 i 1, klaster nr 2 - sektory 2 i 3, klaster nr 3 - sektory 4 i 5, i tak dalej.

Boot

Pierwsze trzy sektory (fizyczne) dysku zajmuje program ładujący DOS. Oprócz tego w bajtach $09-$2F sektora (nie klastra) nr 1 zapisane są informacje o dyskietce i konfiguracja DOS-u.

VTOC

VTOC znajduje się w klastrze nr 4 (sektor fizyczny nr 4 w DD, albo sektory 8-9 w SD i ED). Pierwsze 10 bajtów zajmuje informacja o dysku zorganizowana następująco:

Offset	Opis
$00-$01	Wartość $0101. Prawdopodobnie znacznik formatu.
$02-$03	Całkowita liczba klastrów na dysku, zwiększona o 1.
$04-$05	Aktualna liczba wolnych klastrów na dysku.
$06-$07	Liczba plików i podkatalogów na dysku (czyli numer sekwencyjny dysku, zwiększany o 1 za kazdym razem, gdy tworzony jest plik lub katalog). Początkowo $00.
$0A-$0B	Numer losowy dysku.

Numer sekwencyjny i losowy w połączeniu z innymi danymi pozwala DOS-owi stwierdzić, kiedy dyskietka w stacji została wymieniona.

Dalszą część VTOC zajmuje mapa bitowa całego dysku, w której bit ustawiony oznacza klaster wolny, a bit skasowany - zajęty. Bit 7 każdego bajtu mapy oznacza klaster o niższym numerze, kolejne bity przyporządkowane sa do klastrów o kolejno rosnących numerach. Zerowy klaster jest w mapie pominięty, a zatem bit 7 pierwszego bajtu mapy bitowej (bajtu nr $0A VTOC) ma przyporządkowany klaster nr 1, bit 6 - nr 2, bit 5 nr 3 itd.

Początkowo pierwszym wolnym klastrem dysku jest klaster nr 6 - pierwszy bajt mapy bitowej ma wartość %00000111 (jednostki 1-5 zajęte, 6-8 wolne).

Katalogi

Katalog główny zaczyna się bezpośrednio za VTOC i początkowo zajmuje tylko jeden klaster (nr 5).

Pojedyńczy wpis katalogowy ma długość 49 bajtów (!) i jest zorganizowany jak następuje:

Offset	Opis
$00	Bajt statusu: bit 7 = 1 - plik skasowany; bit 6 = 1 - plik istnieje; w plikach zamkniętych bity 6 i 7 mają zawsze przeciwne stany bit 5 - niewykorzystany bit 4 - niewykorzystany bit 3 - niewykorzystany bit 2 = 1 - plik jest otwarty do zapisu; jednocześnie ustawiane są na 1 bity 7 i 6 bit 1 = 1 - plik jest zabezpieczony bit 0 = 1 - plik jest podkatalogiem
$01-$08	Nazwa pliku dopełniona spacjami.
$09-$0B	Rozszerzenie nazwy pliku dopełnione spacjami.
$0C-$0D	Liczba klastrów danych zajmowanych przez plik. Dla katalogu zawsze $0000.
$0E	Liczba bajtów danych w ostatnim klastrze pliku. Dla katalogu zawsze $00.
$0F-$10	Numer pliku lub katalogu. Jest to numer kolejny pliku (lub katalogu) zakładanego w ogóle na dysku, a nie tylko w konkretnym katalogu.
$11-$12	Numer losowy dysku (ten sam, co we VTOC).
$13-$14	W przypadku katalogu wskazuje to na pierwszy klaster katalogu. W przypadku pliku - pierwszy klaster zajęty przez mapę pliku.
$15-$2A	22 bajty o nieustalonym znaczeniu (same zera), być może rezerwa na przyszłość.
$2B-$2C	Data utworzenia pliku. Zapisane są kolejno rok, miesiąc i dzień niezgodnie z granicami bajtów: bity 0-4 - dzień miesiąca bity 5-8 - miesiąc ($01 - styczeń itd.) bity 9-15 - rok odjąć 1900.
$2D-$2E	Data modyfikacji pliku, w takim samym formacie jak powyżej.
$2F-$30	Dwa bajty o nieznanym znaczeniu (oba wyzerowane).

Każdy nowo założony plik dostaje status $C4. Po zamknięciu pliku DOS kasuje bity 7 i 2.

W jednym klastrze znajduje się zawsze całkowita liczba wpisów katalogu, czyli maximum pięć. Jeśli katalog ma więcej wpisów, szósty wpis w całości jest w następnym klastrze tego katalogu itd.

Bajty $F5-$F7 klastra katalogu są nieużywane, a ostatnie 8 bajtów ($F6-$FF) zawiera informacje o katalogu:

Offset	Opis
$F8-$F9	Numer następnego klastra zajętego przez ten katalog ($0000 w ostatnim).
$FA-$FB	Numer pliku - $0000 dla katalogu głównego.
$FC-$FD	Numer losowy dysku (ten sam co we VTOC).
$FE	Numer kolejny klastra katalogu (począwszy od $00).
$FF	Typ klastra ($FF - katalog).

Mapa pliku

Mapa pliku składa się z klastrów połączonych w listę liniową, podobnie jak w systemie plików SpartaDOS. Pierwszych 250 bajtów przeznaczonych jest na 125 numerów klastrów, w których znajdują się dane pliku. Ostatnie sześć bajtów zawiera dodatkowe informacje:

Offset	Opis
$FA-$FB	Numer pliku.
$FC-$FD	Numer losowy dysku (ten sam co we VTOC).
$FE	Numer kolejny klastra mapy (począwszy od $00).
$FF	Typ klastra ($80 - mapa pliku).

Jeśli plik zajmuje ponad 125 klastrów danych, to numer ostatniego klastra danych wykazanego w bieżącym klastrze mapy, dodać jeden, stanowi numer następnego klastra mapy tego pliku.

Klastry danych

W każdym klastrze danych najwyżej 250 bajtów jest wypełnione danymi. Końcówka, podobnie jak w przypadku katalogów i map, zawiera informacje:

Offset	Opis
$FA-$FB	Numer pliku.
$FC-$FD	Numer losowy dysku (ten sam co we VTOC).
$FE	Numer kolejny klastra pliku (począwszy od $00).
$FF	Typ klastra ($00 - klaster danych).

Zobacz też

• Formaty systemów plików