SYS

From Atariki

Nie istnieje w ogólnym pojęciu ATARI standard na określenie formy plików z rozszerzeniem .SYS, choć traktuje się takie pliki jako SYStemowe, ładowane przez system, będące rozszerzeniem systemu. Dowodzi tego prosta analiza różnych wersji DOS, które powstały na przestrzeni lat. Najczęściej pliki z rozszerzeniem SYS są standardowymi plikami programów wykonywalnych.

Niemniej można wytłumaczyć stosowanie rozszerzenia .SYS w kontekście konfiguracji, w których jest potrzeba wstępnego pominięcia procesora komend DOS-u. Przykładowym scenariuszem może być kolejka: BOOTowanie DOS > autouruchomienie pliku AUTORUN.SYS (np. nakładka sterownika D: obsługująca RAMDYSK) > właściwy procesor komend DOS-u (np. DUP.SYS). I taki wyjątek, czyli autouruchomienie programu przez rozpoczęciem interakcji z użytkownikiem jest najczęstszym scenariuszem zastosowania takiego rozszerzenia.

Wadą takiego sposobu rozumowania (posiada ją większość DOS-ów ATARI) jest niemożliwe (najczęściej) autouruchomienie wielu programów (sterowników, nakładek na system, rezydentnych aplikacji) przed startem właściwego procesora komend.

Tej wady pozbawiony jest m.in. Sparta DOS, DOS 2.5 z CP - posiadający wbudowaną lub dodaną obsługę plików wsadowych - możliwe jest więc wstępne załadowanie wielu sterowników, rozszerzeń czy nakładek przed lub po starcie procesora komend i w tym kontekście zrozumiałym może być czysto estetyczne zastosowanie rozszerzenia SYS dla odróżnienia wspomnianych plików rozszerzających możliwości systemu od plików programów (.EXE).

Ten artykuł to tylko zalążek. Możesz pomóc rozwojowi Atariki poprzez rozszerzenie go o więcej informacji.