From Atariki

Format modułu muzycznego używany przez program Theta Music Composer 1.x. Występuje w postaci plików z rozszerzeniami TMC i TM8 (ośmiokanałowe) lub TM4 (czterokanałowe).

Plik w tym formacie zawiera normalny nagłówek binarny, składa się z jednego bloku. Wewnątrz znajdują się następujące dane:

Dane songu

Każda pozycja zajmuje 16 bajtów. Są to kolejno: transpozycja ścieżki 8, nr paternu na ścieżce 8, transpozycja ścieżki 7, itd. Koniec danych songu wyznacza pozycja pusta (16 wartości $ff).

Dane instrumentów

Każdy instrument to 80 bajtów. Kolejno:

• 21 razy trójka bajtów $ab, $cd, $ef, gdzie:
  • a - zniekształcenie dźwięku,
  • b - głośność obwiedni podstawowej,
  • c - typ akcentu,
  • d - głośność obwiedni dodatkowej,
  • ef - parametr akcentu,
• 8 bajtów transpozycji,
• 9 bajtów parametrów dźwięku.

Typ akcentu:

• 0 -brak akcentu. Częstotliwość zależy tylko od typu dźwięku i nuty.
• 1 -parametr jest bezpośrednio wpisywany do komórki częstotliwości POKEY-a.
• 2 -poprzednia wartość wpisana do POKEY-a, plus parametr, do POKEY-a.
• 3 -oryginalna wartość częstotliwości przed wpisaniem do POKEY-a jest powiększana o parametr.
• 4 -parametr AND $D20A (RANDOM) jest wpisywany do POKEY-a.
• 5 -parametr oznacza numer nuty, której częstotliwość pobierana jest z tablicy częstotliwości i wpisywana do POKEY-a.
• 6 -podobnie jak poprzednio, ale przed wpisaniem do POKEY-a wartość jest powiększona o dotychczasową wartość wpisaną do POKEY-a.
• 7 -parametr jest transpozycją nuty.
• 8-F -akcenty te są identyczne z akcentami 0-7, z tym, że do komórki AUDCTL jest wpisywana zapasowa wartość AUDCTL dźwięku. Normalnie przy akcencie 0 wpisywana jest tam wartość standardowa, a przy pozostałych wartość 0.

Parametry dźwięku:

• barwa filtru -jak łatwo się domyślić używana przy dźwiękach filtrowanych. Częstotliwość transponowana przez tą wartość wpisywana jest do generatora filtrującego (o numerze o 2 większym).
• standardowa wartość AUDCTL dźwięku.
• zapasowa wartość AUDCTL (używana przy akcentach od 8 do F).
• szybkość opadania obwiedni podstawowej. Kiedy player zagra już wszystkie 21 kolumn obwiedni dźwięku, o głośności decyduje już tylko głośność na ostatniej kolumnie i szybkość opadania. Liczona jest ona w ilości wywołań playera. Wartość 10 oznacza zmniejszanie głośności o jeden co $10 wywołań playera. 0 to obwiednia stała.
• szybkość opadania obwiedni dodatkowej.
• starsze 4 bity oznaczają typ dźwięku. Młodsze 4 to parametr. Poszczególne typy dźwięku to:
  • 0 -dźwięk normalny.
  • 1 -wibrato.
  • 2 -płynne wibrato.
  • 3 -wibrato liczone w nutach.
  • 4 -opadanie dźwięku.
  • 5 -opadanie dźwięku liczone w nutach.
  • 6 -stałe podwyższenie wysokości.
  • 7 -dopóki głośność dźwięku na obwiedni podstawowej jest niezerowa, głośność obwiedni dodatkowej jest zwiększana o 1. Jest to inaczej przechodzenie dźwięku do drugiego kanału.

Typy dźwięku od 8 do F różnią się tym, że parametr jest brany z minusem, to znaczy, że zamiast opadania będzie wznoszenie, wibrato będzie przesunięte w fazie, a przechodzenie dźwięku będzie realizowane w odwrotną stronę.

• oczekiwanie na rozpoczęcie danego typu dźwięku. Do tej pory dźwięk brzmi jakby był typu 0.
• najstarsze 2 bity oznaczają tablicę częstotliwości, z której pobierana będzie częstotliwość. W rzeczywistości wartość ta jest dodawana do numeru nuty tak, że dla drugiej tablicy nuta C-1 ma numer $41. Pozostałe 6 bitów podaje zmniejszoną o 1 ilość wywołań playera po której następuje kolejne wywołanie procedury typu dźwięku, zmieniające odpowiednio dźwięk.
• młodsze 4 bity to zmniejszona o jeden ilość wywołań playera, po której odtwarzana jest następna transpozycja. Starsze 3 bity, to zmniejszona o jeden ilość używanych transpozycji. Transpozycje są odtwarzane od tej o numerze 1 aż do tej której numer wybraliśmy, a następnie znowu od tej o numerze 1. Jednakże jeżeli ilość transpozycji zwiększymy o 8, to będą one odtwarzane w kolejności od tej o numerze 1 w dół aż do tej której numer wybraliśmy, a następnie z powrotem w górę do pierwszej i tak w kółko.

Dane paternów

Znaczenie poszczególnych wartości:

• $00 - zmiana głośności dźwięku, kolejny bajt jest bitową negacją wartości głośności używanej w programie;
• $01-$3f - graj nutę o danym numerze za pomocą ustalonego wcześniej instrumentu, następuje po tym bajt głośności;
• $40 - nowy parametr, jeżeli ten bajt ma ustawiony najwyższy bit, to następuje za nim bajt zmiany głośności;
• $41-$7f - graj nutę o numerze określonym na sześciu młodszych bitach i ustalonym instrumencie, następuje po tym bajt parametru z ustawionym najstarszym bitem oraz bajt głośności;
• $80-$bf - zmiana bieżącego instrumentu na inny o numerze określonym w sześciu młodszych bitach, używane przed rozkazem grania nuty tylko przy faktycznej zmianie instrumentu w paternie;
• $c0-$ff - linie puste w paternie, ich ilość określa sześć młodszych bitów; każdy patern kończy się bajtem $ff oznaczającym 64 puste linie;

Linki

• INS