GED

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 19:10, 8 wrz 2005
Krótki (Dyskusja | wkład)
(kategorie)
← Previous diff
Aktualna wersja
Dracon (Dyskusja | wkład)

Linia 1: Linia 1:
-'''GED''' - edytor graficzny autorstwa [[John Harris|Johna Harrisa]] (autora także np. asemblera [[MAE]]), służący do podkolorowywania atarowskiej grafiki w [[Graphics 15|15. trybie Basica]] (160x192 pikseli) z użyciem łączenia przerwań [[DLI]] i grafiki [[PMG]] czyli popularnych [[duszków]]. Wykorzystywał także nowatorską (jak na czasy powstania) technikę ''dzielenia rastra'' celem uzyskania więcej niż 4 różnych kolorów w 1 linii ekranu (maks. ok. 9 kolorków). Co ważne, tak podkolorowana grafika nie drażniła oczu jakąkolwiek "migawą" (tak jak to było w trybie [[interlace]]), gdyż takie właśnie były założenia autora. GED był niezbyt łatwy w obsłudze i być może z tego powodu używało go niewielu grafików na scenie: [[Dracon]], [[Titus]], [[Vidol]]. Mimo wszystko umożliwiał uzyskanie odpowiednich efektów szybciej niż w konkurencyjnym [[PowerGraph]].+Edytor graficzny autorstwa [[John Harris|Johna Harrisa]] (autora także np. asemblera [[MAE]]), służący do podkolorowywania atarowskiej grafiki w [[Graphics 15|15. trybie Basica]] (160x200 pikseli) z użyciem łączenia przerwań [[DLI]] i grafiki [[PMG]] czyli popularnych [[duszki|duszków]]. Wykorzystywał także nowatorską (jak na czasy powstania - przełom lata 80 i 90. XX w.) technikę ''dzielenia rastra'' celem uzyskania więcej niż 4 różnych kolorów w jednej linii ekranu (maks. 9 kolorów). Co ważne, tak podkolorowana grafika nie drażniła oczu jakimkolwiek "miganiem" (tak jak to było w trybie [[interlace]]), gdyż takie właśnie były założenia autora. GED był niezbyt łatwy w obsłudze i być może z tego powodu używało go niewielu grafików na scenie: [[Dracon]], [[Titus]], [[Vidol]]. Mimo wszystko umożliwiał uzyskanie odpowiednich efektów szybciej niż w konkurencyjnym [[PowerGraph]].
-Na temat tego programu do podkolorowywania grafiki najwięcej napisał [[Dracon]] (instrukcja użytkowania) i [[Jaskier]] (przeglądarka plików GED - ang. viewer).+Na temat tego programu do podkolorowywania grafiki najwięcej napisał Dracon (instrukcja użytkowania - w [http://ftp.pigwa.net/stuff/collections/atari_forever/www-magazines/ENERGY1/gedinfo.htm ENERGY #1] i [http://ftp.pigwa.net/stuff/collections/atari_forever/www-magazines/ENERGY2/ged21.htm ENERGY #2 (cz.1)]/[http://ftp.pigwa.net/stuff/collections/atari_forever/www-magazines/ENERGY2/ged22.htm (cz.2)]) oraz [[Jaskier]].
-<pre>+== Zobacz także ==
-'''GED viewer'''+* [[RastaConverter]]
-Wielu z Was zapewne słyszało o pewnym programie graficznym, zwanym skrótowo GED. Napisany 
-został on w 1993 roku przez Johna Harrisa. Jest to program, który pod względem możliwości 
-graficznych znajduje się gdzieś w pierwszej piątce wszystkich programów graficznych na Atari. 
-Również pod względem ilości wbudowanych opcji ten program znajduje się w pierwszej piątce, tyle 
-że od tyłu. 
- 
-Jednak, mimo braku nawet najbardziej elementarnych opcji, program jest szeroko używany przez 
-grafików różnych maści. Jest to spowodowane tym, że program udostępnia chyba najwięcej (na oko 
-jakieś 20%) możliwości graficznych Atari, spośród wszystkich innych programów graficznych. 
- 
-Pomysł, aby nie tylko zmieniać kolory co linię, ale również w jej środku, a ponadto dodać 
-pełnię możliwośći PMG, oddzielne dla każdego ghosta kolory i szerokości, priorytety i inne 
-zabawki, jest wspaniały. Naprawdę wielkie brawa dla Johna Harrisa. 
- 
-Ach gdyby nie ta zapierająca dech obsługa. 
- 
-Program niestety posiada również inną wadę, ujawniającą się niestety najpóźniej, bo już po 
-narysowaniu całego obrazka. Do programu mianowicie nie dołączono procedury, którą można by 
-umieścić we własnym programie, aby pokazać w nim własny obrazek narysowany w GED-zie. Tą 
-niedogodnością jakiś czas temu zaciekawił mnie Dracon/USG/Taquart. Poprosił mnie mianowicie (po 
-tym jak odmówił mu Konop i paru innych koderów) o napisanie takiej procedury, gdyż potrzebował 
-jej do swojego slideshowu. Po przejrzeniu GED-a za pomocą wszystkich dostępnych mi debuggerów 
-(z których każdy niestety pokazywał to samo) zabrałem się do pracy. 
- 
-Oto wynik moich poszukiwań. (Pełny tekst programu znajduje się w zarchiwizowanym pliku jako 
-GEDVIEW.ASM.) 
- 
-Dane program trzyma od adresu $5330, do adresu $7f4f. Zapisywane jest to jednym ciągiem w 
-formacie DOS-owym to znaczy z bajtami $ffff, $5330, $7f4f na początku. 
- 
-Zmieniając adres danych można zmieniać tylko pierwszą cyfrę, gdyż Antic ma głupi zwyczaj dane 
-obrazka pobierać tylko z czterech kilobajtów. 
- 
-Kilka linii przed początkiem obrazka zaczyna się przerwanie. Jest ono docyklowane z 
-dokładnością do 0.001 cykla, tak więc należy zwracać uwagę na to, że: 
- 
-Mój program został przystosowany do umieszczenia na początku strony. Wszelkie zmiany tego 
-położenia, a także wszelkie zmiany w programie mogą zmienić położenie pętli umieszczonych w 
-przerwaniu. Pętla, której początek i koniec znajdują się na dwu różnych stronach może znaleźć 
-się na jednej stronie, a tym samym rozkaz skoku na początek pętli (bpl) będzie działać o 1 cykl 
-krócej. Należy również uważać na to, że display list musi znaleźć się cały w jednym kilobajcie. 
-Ponadto zaraz za programem należy zostawić 10KB wolnego, gdyż umieszczany jest tam program 
-przerwania generowany dopiero po uruchomieniu mojej procedury. 
- 
-Oto skrócony opis programu, dla tych, którzy chcieliby poznać sposób, w jaki pokazuje się 
-obrazki z GED-a. 
- 
-Najpierw opis danych: 
- 
-Osiem tablic po 200 bajtów zawiera dane zmian kolorów itp. robionych co linię: -tb2, tb3, tb4, 
-tb5, tb6, tb7, tb8, tb9- dane ośmiu zmian kolorów w linii, kolejno: kolor 1, 2, 3, 1, 2, 3, 1, 
-2. 
- 
-Oprócz tych zmian można dokonywać również co linię jednej ze zmian w ghostach (kolor, szerokość 
-itp.) lub koloru tła. Wartości tych zmian zawiera tablica tb0, zaś komórki, które trzeba 
-zmieniać tablica tb1. 
- 
--dane- szesnaście komórek: 
--0,1,2,3 - kolory wpisywane do $d012-$d015 
--4- szerokości playerów (po dwa bity od najstarszych wpisywane do $d008-$d00b), 
--5- szerokości missilów ($d00c), 
--6- priorytety ($d01b), 
--7- kolor missilów (do $d019), 
--8- kolor tła ($2c8 lub $d01a), 
--9,10,11,12- położenia poziome graczy (komórki od $d000 do $d003), 
--13- położenie poziome pierwszego missila, do pozycji następnych dodawana jest szerokość 
- poprzedników, 
--14- numer opóźnienia przerwania i tym samym miejsca zmiany kolorów. W GED-dzie ustawia się to 
- klawiszami [,] i [.]), 
--15- nieużywane. 
- 
--obr1,obr2- dane obrazka podzielone na dwie części z powodu pewnej wady Antica. 
- 
-A teraz opis kilku części programu: 
- 
- lda >pmg-$300 pierwsze 3 strony nie są 
- sta $d407 używane, więc stąd ten adres. 
- 
- lda <end Generuje początkowe 
- sta addr bajty umieszczane za 
- lda >end etykietą END. Najpierw 
- sta addr+1 na podstawie dane+14 
- lda dane+14 umieszczane są 4 bajty, 
- asl @ które nic nie robią, ale 
- asl @ dają różne opóźnienie. 
- adc #3 Owe czwórki bajtów 
- tax umieszczone są pod 
- ldy #3 etykietą proc3. 
-s1 lda proc3,x 
- sta (addr),y 
- dex 
- dey 
- bpl s1 
- 
- Teraz adres jest zwiększany o 4: 
- lda <end+4 
- sta addr 
- lda >end+4 
- sta addr+1 
-i dalej będzie procedura generująca 200 
-razy prog. zmieniający kolory w każdej linii. 
- (Jest za długa aby ją tu umieszczać.) 
- Składa się ona ze zwykłego przepisania 
-wartości z tablic, tak aby przerwanie nie 
-marnowało czasu na długie rozkazy typu: 
- lda tb4+175 
- ale zadowalało się rozkazami typu: 
- lda #$16 
-(wartość $16 została wcześniej pobrana z 
-tablicy tb4+175). Zysk: 1 cykl. 
- Każdy fragment przerwania kończy się 
-rozkazem inc 0, które nie ma niczego robić, 
-ale tylko zająć 5 cykli, tak aby czas 
-tworzenia 1 linii przez Antic był równy 
-czasowi wykonywania tego fragmentu 
-przerwania przez procesor. Jednakże, 
-pamięć obrazka została podzielona na dwie 
-części i kiedy Anticowi podaje się do żarcia 
-tę drugą część (w dliście wygląda to jak: 
-dta b($4e),a(obr2)), to procesor ma o 2 
- pla cykle mniej czasu. 
- clc Należy więc zmienić ten 
- adc #1 rozkaz na lda 0, który 
- cmp #$66 zajmuje 3 cykle. 
- bne s4 Ten program rozpoznaje 
- pha właściwy wiersz i 
- dec addr+1 dokonuje drobnej zmiany 
- ldy #$fe (bajt $a5) w już wygene- 
- lda #$a5 rowanym fregmencie 
- sta (addr),y programu. 
- inc addr+1 
- pla 
-s4 cmp #$c8 a tu sprawdza, czy to już 
- bne s2 wszystkie linie. 
- ldy <proc3-proc2 z kolei tutaj 
-s5 lda proc2,y generowana jest 
- sta (addr),y procedura 
- dey wyjścia z 
- bpl s5 przerwania. 
- 
- lda dane+5 Ten fragment programu 
- ldx #0 jest o tyle ciekawy, że 
- ldy #$ff wykorzystany jest tutaj 
-s6 iny nic nie robiący rozkaz 
-s7 lsr @ bit $4a. Kiedy jednak 
- bcc s9+1 wykonamy skok w bajt 
- lsr @ stanowiący operand $4a 
- bcc s8 to wykona się rozkaz 
- inx lsr @. Pozwala to znacznie 
- inx skrócić program. Polecam 
- inx tę sztuczkę każdemu. 
- inx Ten fragment akurat 
-s8 inx dokonuje ustawienia 
- inx położeń pocisków na 
-s9 bit $4a podstawie dane+5 oraz 
- inx ich szerokości. Ponieważ 
- inx to nieistotne część 
- pha programu wyrzuciłem: 
- (......) 
- pla (akurat tę zapisującą 
- cpy #3 już wartości) i zostawiłem 
- bne s6 wyjście z pętli. 
- 
- Teraz rzecz najgorsza, czyli programy 
-pracujące w przerwaniach. Na początek 
-procedury przepisywane. (Patrz wyżej.) 
--PROC1 to procedura wygenerowywana 200 
-razy. Była już o niej mowa wcześniej. 
--PROC2 to procedura kończąca przerwanie. 
--PROC3 zawiera kilka 4-bajtowych procedur 
-służących ustawieniu (z dokładnością do 1 
-cyklu) miejsca zmian kolorów. Kazda 4-ka 
-bajtów różni się czasem wykonywania. 
--DL tu się zaczyna przerwanie. Zwykłe 
-ustawianie wartości itp. Jedyny ciekawy 
-fragment to: 
- ldx #11 ciekawy dlatego, że nic nie 
- dex robi. Chodzi tutaj jedynie o 
- bne *-1 przeczekanie trochę cykli 
- lda (0,x) aż sprawa nie przycichnie... 
- lda 0 tfu... co ja mówię!!! 
- 
-end equ * od tego miejsca wpisywane 
-są poszczególne procedury: 4 bajty wzięte 
-z PROC3, następnie 200*PROC1, a w końcu 
-PROC2. 
- Ostatnia linia w programie wygląda tak: 
- end 
- 
-Jest to najważnieszy rozkaz w programie. Jak twierdzi pewna dobrze obeznana z tym osoba, każdy 
-dobrze napisany program kończy się tym rozkazem, po czym można poznać, że programista skończył 
-pracę, a nie usnął w jej trakcie. 
- 
-Jak widziecie metoda pokazywania obrazków stworzonych GED-em (gadem?) jest dość prosta. 
-</pre> 
- 
-{{stub}} 
[[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]] [[Kategoria:Oprogramowanie Atari 8-bit]]
[[Kategoria:Formaty plików]] [[Kategoria:Formaty plików]]
 +[[Kategoria:Programy graficzne]]

Aktualna wersja

Edytor graficzny autorstwa Johna Harrisa (autora także np. asemblera MAE), służący do podkolorowywania atarowskiej grafiki w 15. trybie Basica (160x200 pikseli) z użyciem łączenia przerwań DLI i grafiki PMG czyli popularnych duszków. Wykorzystywał także nowatorską (jak na czasy powstania - przełom lata 80 i 90. XX w.) technikę dzielenia rastra celem uzyskania więcej niż 4 różnych kolorów w jednej linii ekranu (maks. 9 kolorów). Co ważne, tak podkolorowana grafika nie drażniła oczu jakimkolwiek "miganiem" (tak jak to było w trybie interlace), gdyż takie właśnie były założenia autora. GED był niezbyt łatwy w obsłudze i być może z tego powodu używało go niewielu grafików na scenie: Dracon, Titus, Vidol. Mimo wszystko umożliwiał uzyskanie odpowiednich efektów szybciej niż w konkurencyjnym PowerGraph.

Na temat tego programu do podkolorowywania grafiki najwięcej napisał Dracon (instrukcja użytkowania - w ENERGY #1 i ENERGY #2 (cz.1)/(cz.2)) oraz Jaskier.

Zobacz także

Personal tools