TMC (format pliku)

From Atariki

(Różnice między wersjami)
Jump to: navigation, search
Wersja z dnia 14:06, 16 mar 2017
Mono (Dyskusja | wkład)
(Dane instrumentów - opis instrumentu wg instrukcji)
← Previous diff
Wersja z dnia 14:12, 16 mar 2017
Mono (Dyskusja | wkład)
(link do ins)
Next diff →
Linia 69: Linia 69:
* $80-$bf - zmiana bieżącego instrumentu na inny o numerze określonym w sześciu młodszych bitach, używane przed rozkazem grania nuty tylko przy faktycznej zmianie instrumentu w paternie; * $80-$bf - zmiana bieżącego instrumentu na inny o numerze określonym w sześciu młodszych bitach, używane przed rozkazem grania nuty tylko przy faktycznej zmianie instrumentu w paternie;
* $c0-$ff - linie puste w paternie, ich ilość określa sześć młodszych bitów; każdy patern kończy się bajtem $ff oznaczającym 64 puste linie; * $c0-$ff - linie puste w paternie, ich ilość określa sześć młodszych bitów; każdy patern kończy się bajtem $ff oznaczającym 64 puste linie;
 +
 += Linki =
 +
 +* [[INS (Theta Music Composer)|INS]]
[[Kategoria: Formaty plików]] [[Kategoria: Formaty plików]]

Wersja z dnia 14:12, 16 mar 2017

Format modułu muzycznego używany przez program Theta Music Composer 1.x. Występuje w postaci plików z rozszerzeniami TMC i TM8 (ośmiokanałowe) lub TM4 (czterokanałowe).

Plik w tym formacie zawiera normalny nagłówek binarny, składa się z jednego bloku. Wewnątrz znajdują się następujące dane:

offsetdługośćopis
$0000$001etytuł utworu (ostatni bajt musi być spacją)
$001e$0001szybkość odtwarzania (ilość ramek na linię paternu)
$001f$0001ilość wywołań playera na ramkę
$0020$0040młodsze bajty adresów instrumentów
$0060$0040starsze bajty adresów instrumentów (adres równy 0 oznacza instrument pusty)
$00a0$0080młodsze bajty adresów paternów
$0120$0080starsze bajty adresów paternów
$01a0...dane songu
......dane instrumentów
......dane paternów

Spis treści

Dane songu

Każda pozycja zajmuje 16 bajtów. Są to kolejno: transpozycja ścieżki 8, nr paternu na ścieżce 8, transpozycja ścieżki 7, itd. Koniec danych songu wyznacza pozycja pusta (16 wartości $ff).

Dane instrumentów

Każdy instrument to 80 bajtów. Kolejno:

  • 21 razy trójka bajtów $ab, $cd, $ef, gdzie:
    • a - zniekształcenie dźwięku,
    • b - głośność obwiedni podstawowej,
    • c - typ akcentu,
    • d - głośność obwiedni dodatkowej,
    • ef - parametr akcentu,
  • 8 bajtów transpozycji,
  • 9 bajtów parametrów dźwięku.

Typ akcentu:

  • 0 -brak akcentu. Częstotliwość zależy tylko od typu dźwięku i nuty.
  • 1 -parametr jest bezpośrednio wsadzany do komórki częstotliwości POKEY-a.
  • 2 -poprzednia wartość wsadzona do POKEY-a, plus parametr, do POKEY-a.
  • 3 -oryginalna wartość częstotliwości przed wsadzeniem do POKEY-a jest powiększana o parametr.
  • 4 -parametr AND $D20A (RANDOM) jest wsadzany do POKEY-a.
  • 5 -parametr oznacza numer nuty, której częstotliwość pobierana jest z tablicy częstotliwości i wsadzana do POKEY-a.
  • 6 -podobnie jak poprzednio, ale przed wsadzeniem do POKEY-a wartość jest powiększona o dotychczasową wartość wsadzaną do POKEY-a.
  • 7 -parametr jest transpozycją nuty.
  • 8-F -akcenty te są identyczne z akcentami 0-7, z tym, że do komórki AUDCTL jest wsadzana zapasowa wartość AUDCTL dźwięku. Normalnie przy akcencie 0 wsadzana jest tam wartość standardowa, a przy pozostałych wartość 0.

Parametry dźwięku:

  • barwa filtru -jak łatwo się domyślić używana przy dźwiękach filtrowanych. Częstotliwość transponowana przez tą wartość wsadzana jest do generatora filtrującego (o numerze o 2 większym).
  • standardowa wartość AUDCTL dźwięku.
  • zapasowa wartość AUDCTL (używana przy akcentach od 8 do F).
  • szybkość opadania obwiedni podstawowej. Kiedy player zagra już wszystkie 21 kolumn obwiedni dźwięku, o głośności decyduje już tylko głośność na ostatniej kolumnie i szybkość opadania. Liczona jest ona w ilości wywołań playera. Wartość 10 oznacza zmniejszanie głośności o jeden co $10 wywołań playera. 0 to obwiednia stała.
  • szybkość opadania obwiedni dodatkowej.
  • starsze 4 bity oznaczają typ dźwięku. Młodsze 4 to parametr. Poszczególne typy dźwięku to:
    • 0 -dźwięk normalny.
    • 1 -wibrato.
    • 2 -płynne wibrato.
    • 3 -wibrato liczone w nutach.
    • 4 -opadanie dźwięku.
    • 5 -opadanie dźwięku liczone w nutach.
    • 6 -stałe podwyższenie wysokości.
    • 7 -dopóki głośność dźwięku na obwiedni podstawowej jest niezerowa, głośność obwiedni dodatkowej jest zwiększana o 1. Jest to inaczej przechodzenie dźwięku do drugiego kanału. Typy dźwięku od 8 do F różnią się tym, że parametr jest brany z minusem, to znaczy, że zamiast opadania będzie wznoszenie, wibrato będzie przesunięte w fazie, a przechodzenie dźwięku będzie realizowane w odwrotną stronę.
  • oczekiwanie na rozpoczęcie danego typu dźwięku. Do tej pory dźwięk brzmi jakby był typu 0.
  • najstarsze 2 bity oznaczają tablicę częstotliwości, z której pobierana będzie częstotliwość. W rzeczywistości wartość ta jest dodawana do numeru nuty tak, że dla drugiej tablicy nuta C-1 ma numer $41. Pozostałe 6 bitów podaje zmniejszoną o 1 ilość wywołań playera po której następuje kolejne wywołanie procedury typu dźwięku, zmieniające odpowiednio dźwięk.
  • młodsze 4 bity to zmniejszona o jeden ilość wywołań playera, po której od- twarzana jest następna transpozycja. Starsze 3 bity, to zmniejszona o jeden ilość używanych transpozycji. Transpozycje są odtwarzane od tej o numerze 1 aż do tej której numer wybraliśmy, a następnie znowu od tej o numerze 1. Jednakże jeżeli ilość transpozycji zwiększymy o 8, to będą one odtwarzane w kolejności od tej o numerze 1 w dół aż do tej której numer wybraliśmy, a następnie z powrotem w górę do pierwszej i tak w kółko.

Dane paternów

Znaczenie poszczególnych wartości:

  • $00 - zmiana głośności dźwięku, kolejny bajt jest bitową negacją wartości głośności używanej w programie;
  • $01-$3f - graj nutę o danym numerze za pomocą ustalonego wcześniej instrumentu, następuje po tym bajt głośności;
  • $40 - nowy parametr, jeżeli ten bajt ma ustawiony najwyższy bit, to następuje za nim bajt zmiany głośności;
  • $41-$7f - graj nutę o numerze określonym na sześciu młodszych bitach i ustalonym instrumencie, następuje po tym bajt parametru z ustawionym najstarszym bitem oraz bajt głośności;
  • $80-$bf - zmiana bieżącego instrumentu na inny o numerze określonym w sześciu młodszych bitach, używane przed rozkazem grania nuty tylko przy faktycznej zmianie instrumentu w paternie;
  • $c0-$ff - linie puste w paternie, ich ilość określa sześć młodszych bitów; każdy patern kończy się bajtem $ff oznaczającym 64 puste linie;

Linki

Personal tools